Στη Μονή Σέκου στη Μολδαβία, έλαβε χώρα η έσχατη αντίσταση της Επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες. Από τα τέλη Ιουλίου του 1821, όταν είχε παύσει κάθε αντίσταση στη Μικρή και Μεγάλη Βλαχία, ο αγώνας περιορίστηκε στα βουνά της Μολδαβίας. Εκεί το ισχυρό επαναστατικό σώμα του Ολύμπιου και του Φαρμάκη και μικρές επαναστατικές ομάδες, που συνέπρατταν μαζί του, παρενοχλούσαν τον εχθρό αδιάκοπα σχεδόν, και συχνές ήταν οι συμπλοκές ή και μεγαλύτερες συγκρούσεις με τουρκικά αποσπάσματα.
Peter von Hess
Κατά το τέλος Αυγούστου ο Ολύμπιος ήθελε να εγκαταλείψει τα βουνά της Βράνσας και να κατέβει προς τα πεδινότερα. Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες, όμως, ιδίως οι προερχόμενοι από τις γύρω περιοχές, που δεν ήθελαν να απομακρυνθούν από αυτές και έβλεπαν τον κίνδυνο αυξημένο, εγκατέλειψαν το σώμα. Απόμειναν ο Ολύμπιος και ο Φαρμάκης με 350 περίπου άνδρες και με αυτούς κλείσθηκαν προσωρινά στη Μονή Νάμτσου και από αυτήν μετακινήθηκαν στη Μονή Σέκου, που απείχε 24 ώρες από το Ιάσιο και βρισκόταν σε κοιλάδα στενή, τριγυρισμένη από κατάφυτα βουνά, με μία μόνη είσοδο σε απόσταση μισής ώρας από τη Μονή. Ο Φαρμάκης με τους περισσότερους στρατιώτες ανέλαβε την είσοδο της Μονής και ο Ολύμπιος με τους υπόλοιπους έμεινε στο χώρο της Μονής.
Εναντίον τους κινήθηκαν 6.000 Τούρκοι με αρχηγό τον Σελήχ πασά. Έστειλαν στις 5 Σεπτεμβρίου απόσπασμα από 300 ιππείς για να ενεργήσει αναγνώριση στην περιοχή. Το απόσπασμα έπεσε σε ενέδρα, που είχε στήσει προωθημένο μικρό τμήμα του Φαρμάκη από 50 άνδρες υπό τον εμπειροπόλεμο οπλαρχηγό Γεώργιο Κολαούζ, και αναγκάστηκε να τραπεί σε φυγή, αφήνοντας 200 νεκρούς και 3 αιχμαλώτους.
Ο Ολύμπιος και ο Φαρμάκης πληροφορήθηκαν από τους αιχμαλώτους αυτούς ότι ισχυρή δύναμη των εχθρών είχε φθάσει ήδη σε απόσταση 6 ωρών και ετοιμαζόταν να επιτεθεί. Αλλά ο Ολύμπιος ήθελε να φθάσουν στη Βεσσαραβία, ο Φαρμάκης και ο Βλάδεν ήθελαν να διαφύγουν στην Αυστρία, η οποία ήταν κοντά, διαβλέποντας τον κίνδυνο από τους πολυάριθμους συγκεντρωμένους Τούρκους στη Μολδαβία. Ο Ολύμπιος φοβόταν ότι θα συλλαμβάνονταν στην Αυστρία και δεν ήθελε. Αποφάσισαν να μείνουν όλοι στη Μονή.
Οι Τούρκοι στις 6 Σεπτεμβρίου έστειλαν δύναμη 600 ανδρών, που συγκρούστηκε στην κοιλάδα με στρατιώτες του Φαρμάκη και του Βλάδεν, χωρίς αξιόλογο αποτέλεσμα. Στις 8 Σεπτεμβρίου άρχισαν την κύρια επίθεση τους. Ο Ολύμπιος τοποθετήθηκε με τους άνδρες του στις επάλξεις της Μονής και τα πυρά τους κράτησαν έξω από τη Μονή τους εχθρούς. Ο Φαρμάκης, που είχε υπερφαλαγγισθεί, άρχισε να υποχωρεί και πολεμώντας κατόρθωσε να φτάσει στη Μονή, όπου μπήκε νύχτα και ενώθηκε με το τμήμα του Ολύμπιου. Την ίδια νύχτα ο Βλάδεν και ο Κολαούζ έφυγαν για την Αυστρία.
Στις 9 Σεπτεμβρίου έγινε σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους, ώσπου ο Ολύμπιος απομονωμένος με τους συντρόφους του στο κωδωνοστάσιο, όπου είχε μεταφέρει πυρομαχικά, κάλεσε όσους συμπολεμιστές του ήθελαν να φύγουν, να το κάνουν. Εκείνοι αρνήθηκαν να τον εγκαταλείψουν. Εκείνος ευρισκόμενος σε αδιέξοδο πυροδότησε βαρέλι με πυρίτιδα και ανατινάχθηκαν όλοι στον αέρα με το κωδωνοστάσιο, μαζί και με τους Τούρκους που βρέθηκαν κοντά.
Ο Φαρμάκης έμεινε μόνος αρχηγός να παλεύει για 14 ημέρες. Οι Τούρκοι ύστερα από αλλεπάλληλες αποτυχίες ανέθεσαν στον Αυστριακό διπλωματικό υπάλληλο Βολφ να επιδιώξει συνεννόηση με τους πολιορκημένους. Επειδή τα τρόφιμα και το έμψυχο υλικό μειωνόταν επικίνδυνα ο Φαρμάκης δέχτηκε να συζητήσει με τον Αυστριακό. Ζήτησε να επιτραπεί στους έγκλειστους να φύγουν από τη Μονή χωρίς περιορισμό, να μετακινηθούν στα αυστριακά σύνορα, όπου θα αφήσουν τα όπλα τους και θα ζητήσουν καταφύγιο στην Αυστρία. Οι Τούρκοι δεν δέχθηκαν.
Κατέφθασε ο Σελήχ πασάς, με υποτιθέμενο φιρμάνι από τον σουλτάνο για αμνηστία στους πολιορκημένους αν κατέθεταν τα όπλα. Νέος γύρος διαπραγματεύσεων άρχισε. Ολόκληρη νύχτα ο Φαρμάκης και οι στρατιώτες συζητούσαν αν θα συνθηκολογήσουν ή θα φύγουν νύχτα από τη Μονή μέσω του γειτονικού δάσους για να φθάσουν στην Αυστρία.
Τελικά παραδόθηκαν το πρωί της 23ης Σεπτεμβρίου. Μόλις βγήκε ο Φαρμάκης με 18 ένοπλους άνδρες από τη Μονή για να επισκεφθεί τον Τούρκο πασά, πολυάριθμοι Τούρκοι όρμησαν, τους αφόπλισαν και τους έθεσαν υπό φρούρηση. Πλήθος Τούρκων όρμησαν μέσα στη Μονή και άρχισαν να σκοτώνουν τους άπλους πολεμιστές. Οι τελευταίοι το μόνο που κατάφεραν ήταν να στραγγαλίσουν 40 Τούρκους. Τελικά εξοντώθηκαν όλοι εκτός από τρεις. Άλλοι 33 Έλληνες που υποπτεύονταν τον δόλο των Τούρκων είχαν αυτόβουλα διαφύγει από τη Μονή Σέκου τη νύχτα.
Ο Φαρμάκης και οι 18 άνδρες του μεταφέρθηκαν στο Ιάσιο και από εκεί στη Σιλίστρια, όπου ύστερα από βασανιστήρια, θανατώθηκαν με αποκεφαλισμό. Ο Φαρμάκης είχε την ίδια τύχη, στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μεταφερθεί.
Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών
