Τα γερμανικά φύλα

Στον 4ο αιώνα, παρουσιάζονται οι Ούννοι και κτυπούν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και πλέον ανατρέπεται η ισορροπία και σε σχέση με τα γερμανικά φύλα. Το αποτέλεσμα είναι ότι, γύρω στο 400, παρότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίστηκε σε Ανατολική και Δυτική, η δυτική πλευρά αποδεικνύεται ο αδύναμος κρίκος των πραγμάτων ενώ η ανατολική πλευρά, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, υφίσταται και εκείνη πιέσεις από παρόμοιους εχθρούς, ίσως όχι της κλίμακας της δυτικής.

Η ανατολική πλευρά θα αντέξει τα χτυπήματα των βαρβάρων για αιώνες. Αυτό είναι και ο άθλος και ο θρύλος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που ονομάζεται Βυζάντιο, διότι αυτή η ανατολική πλευρά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ξεκίνησε ως ρωμαϊκή, με τη λατινική γλώσσα να είναι η γλώσσα της διοίκησης, αλλά από τον 7ο αι. μ.Χ. και μετά η λατινική αυτή αυτοκρατορία, που κατοικούνταν όμως κατά κύριο λόγο από πληθυσμούς που είτε ήταν ελληνόφωνοι είτε χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα ως γλώσσα επικοινωνίας, θα γίνει μια ελληνόφωνη αυτοκρατορία. Και η διοίκησή της θα γίνει ελληνόφωνη.

Όμως, η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αποδείχτηκε ότι δεν μπορούσε να αντέξει τα αλλεπάλληλα χτυπήματα από όλες τις πλευρές, και τελικά η ίδια η Ρώμη θα ζήσει κόλαση μέσα στον 5ο αιώνα. Ήδη, από το 410 μ.Χ., θα χτυπηθεί από Βανδάλους, από Βησιγότθους, από Λομβαρδούς. Καταρρέει τελείως, παύει να υπάρχει Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 476 μ.Χ. Χρησιμοποιείται συνήθως αυτή η χρονολογία ως η χρονολογία του τέλους της Ρώμης, διότι το 476, πλέον, μετά από τα χτυπήματα Βησιγότθων και Βανδάλων, καταρρέει ολόκληρος ο διοικητικός μηχανισμός και παύει πλέον να υπάρχει αυτοκράτορας στη Ρώμη.

Στον 5ο αιώνα πλέον τα γερμανικά φύλα είναι κυρίαρχοι στη δυτική Ευρώπη. Διαλύουν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, καταλύουν την ίδια τη Ρώμη. Όλα μαζί τα γερμανικά φύλα διαχέονται στην πρώην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία καταρρέει, και αρχίζει ένα νέο κύμα αλλαγών στην Ευρώπη, διότι διάφορα γερμανικά φύλα κινούνται προς την Βρετανία.

Η Βρετανία κατοικούνταν από Κέλτες. Οι Κέλτες, που ονομαζόνταν Βρετανοί, κατακτήθηκαν από τους Ρωμαίους την εποχή της ακμής της Ρώμης. Έτσι η Βρετανία ήταν υπό ρωμαϊκό έλεγχο. Αλλά με την κατάρρευση της Ρώμης, τον 5ο αιώνα, η Ρώμη δεν μπορεί να υπερασπίσει πλέον τόσο απομακρυσμένα εδάφη όπως είναι η Βρετανία, έτσι τα ρωμαϊκά στρατεύματα στην ουσία αποχωρούν, και η Βρετανία είναι ευάλωτη απέναντι στην είσοδο γερμανικών φύλων.

Στον 5ο μ.Χ. αιώνα, Γερμανοί, από τις περιοχές που σήμερα είναι Δανία και βόρεια Γερμανία, κυρίως από τις γερμανικές φυλές των Άγγλων και των Σαξόνων, περνούν περί το 450 μ.Χ. στα αγγλικά νησιά. Όλα αυτά είναι γερμανικά φύλα. Αποτέλεσμα: οι κάτοικοι αυτού του νησιού, που πριν ομιλούσαν κελτική γλώσσα δέχονται τέτοια μεγάλη δημογραφική αλλαγή από τη μετακίνηση γερμανικών φύλων στο νησί τους, που χάνουν την γλώσσα τους, την κελτική γλώσσα, και υιοθετούν γερμανική γλώσσα.

Η Βρετανία αλλάζει, ενσωματώνονται οι ντόπιοι κέλτικοι πληθυσμοί με τους γερμανικούς πληθυσμούς, χάνουν οι Κέλτες τη γλώσσα τους και δημιουργείται αυτό περίπου που είναι σημερινοί Άγγλοι, που τους ονομάζουμε Άγγλους. Οι Άγγλοι ήταν γερμανικό φύλο. Και οι Σάξονες ήταν γερμανικό φύλο. Και σήμερα όταν μιλούμε για τους κατοίκους αυτής της χώρας που είναι η Βρετανία τους ονομάζουμε Άγγλους. Στην πραγματικότητα οι Άγγλοι ήταν Γερμανοί, αλλά πλέον οι Άγγλοι δεν είναι Γερμανοί.

Έτσι σήμερα οι κάτοικοι της Αγγλίας ονομάζονται Άγγλοι, ονομάζουν τον εαυτό τους Άγγλο, μιλούν μία γερμανική γλώσσα, -η κελτική γλώσσα έχει μείνει σε ελάχιστα σημεία- και την εποχή που τόσοι πολλοί Γερμανοί μετακινούνται στην Αγγλία, μία ομάδα Βρετανών Κελτών φεύγει από την Αγγλία και εγκαθίστανται στη μύτη της Γαλλίας, στην περιοχή που πλέον ονομάζεται Βρετάνη, αφού δημιουργήθηκε από Κέλτες Βρετανούς που διέφυγαν από την είσοδο των Γερμανών στη Βρετανία.