Στον 15ο αιώνα, τα αγαπημένα παιδιά του Πάπα, που είναι οι Ισπανοί, μάχονται ενάντια στους μουσουλμάνους, οι οποίοι έχουν κατακτήσει την Ισπανία από το 711. Οι αραβικές στρατιές, το 711 πέρασαν στην Ιβηρική Χερσόνησο, την κατέλαβαν, προσπάθησαν να καταλάβουν και την υπόλοιπη Ευρώπη, ηττήθηκαν από τους Γερμανούς στην περιοχή της σημερινής Γαλλίας το 732 και περίπου το 1000, αρχίζει η προσπάθεια των Ισπανών να απομακρύνουν τους Άραβες.
Ήδη από το 800 υπήρχαν εξελίξεις, διότι Νορμανδοί έκαναν επιθέσεις σε σημεία της βόρειας Ισπανίας και αυτό έπαιξε ρόλο στη θέση των Αράβων σ’ αυτές τις περιοχές. Ο Καρλομάγνος είχε κατακτήσεις στα βόρεια της Ισπανίας και γενικά αρχίζει αυτό που ονομάζεται «ρεκονκουίστα» (Reconquista), δηλαδή «η ανακατάληψη».
Πρώτα απελευθερώνεται, από τους Άραβες, η βόρεια ζώνη της Ιβηρικής χερσονήσου. Γρήγορα απαλλάσσεται η Πορτογαλία. Η Πορτογαλία γύρω στο 1100 μ.Χ. έχει πλέον απελευθερωθεί και εξ αυτού η σημερινή Πορτογαλία είναι ένας αποχωρισμός από το κομμάτι της Ισπανίας και σταδιακά, μένει μόνο το κεντρικό και νότιο κομμάτι στους Άραβες. Η έσχατη περιοχή ελέγχου των Αράβων είναι η περιοχή της Γρανάδας, όπου έδωσαν τις τελευταίες τους μάχες το 1492, αφού έχασαν εδάφη και στα βορειότερα.
Έτσι, οι περιοχές οι οποίες έμοιαζαν να είναι οι πιο σημαντικές γι’ αυτήν τη ρεκονκουίστα (Reconquista), την ανακατάληψη της Ιβηρικής χερσονήσου, είναι η περιοχή της Καστίλλης και της Αραγωνίας. Αυτές οι δύο περιοχές, σταδιακά, γίνονταν μεγαλύτερες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο βασιλείς, οι οποίοι πέτυχαν την τελική νίκη εναντίον των Αράβων, ήταν βασιλείς της Αραγωνίας και της Καστίλλης, που ένωσαν τα στρατεύματά τους, αλλά και τις ζωές τους και απομάκρυναν τους Άραβες.
Μάλιστα, η περιοχή της Αραγωνίας θα έχει κέρδη, όχι μόνο στην περιοχή της Ισπανίας, αλλά και στην περιοχή της Σαρδηνίας, της Σικελίας και της Νάπολης, και εξελίσσεται σε μία ισχυρή
δύναμη της Ευρώπης. Δεν μένει παρά να απομακρυνθούν οι Άραβες από το τελευταίο τους οχυρό, τη Γρανάδα, το 1492. Το καλοκαίρι του 1492 τελειώνει κι αυτή η προσπάθεια και οι Άραβες φεύγουν οριστικά από την Ισπανία, ξαναπερνούν στην Αφρική και, έκτοτε, θρηνούν την Ισπανία σαν χαμένη πατρίδα, διότι εκεί βρίσκονταν για περίπου 800 χρόνια.
Οι βασιλείς, οι οποίοι πέτυχαν αυτήν την τελική νίκη εναντίον των Αράβων, είναι ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα, δύο θερμότατοι χριστιανοί, θερμοί καθολικοί και από αυτούς τους δύο ισχυρότερη
προσωπικότητα, ως φαίνεται, ήταν η Ισαβέλλα, η οποία έπαιξε συνολικά ρόλο στα πράγματα. Μόλις κατελήφθη η Γρανάδα, εξεδιώχθησαν από την Ισπανία με διάταγμα αυτών των δύο βασιλέων, που πλέον ελέγχουν το σύνολο σχεδόν της Ισπανίας, και οι Σεφαραντίμ Εβραίοι.