Οι νεκρώσιμες τελετές στο Νησί του Πάσχα προέβλεπαν μια απλή πρακτική: το σώμα του νεκρού, τυλιγμένο σε μια ψάθα και δεμένο με σκοινιά, έπρεπε να εκτεθεί μπροστά από το άχου, την εξέδρα πάνω στην οποία ορθώνονταν τα μοάι. Οι συγγενείς συνήθιζαν να γιορτάζουν την απώλεια του κοντινού τους ανθρώπου με ένα πλούσιο γεύμα και προς τιμήν του να κατασκευάζουν ξύλινα ειδώλια, τα μοάι καβακάβα. Αυτά αναπαριστούσαν μια ανθρώπινη μορφή, ανδρική ή γυναικεία, που χαρακτηριζόταν από μεγάλη γαμψή μύτη, διογκωμένα μάτια και ζυγωματικά, και, κυρίως, από πλευρά που προεξείχαν έντονα. Σύμφωνα με την παράδοση, αυτές οι τρομακτικές μορφές ήταν τα άκου άκου, φαντάσματα που κοιμούνταν.
Έπειτα από ένα χρονικό διάστημα δύο ή τριών χρόνων, τα αποσαρκωμένα όστα των νεκρών, τοποθετούνταν μέσα σε ειδικά κελιά, που φτιάχνονταν στα άχου. Σύμφωνα με τις δοξασίες, η ψυχή που πλέο ν είχεαπελευθερωθεί από το σώμα περιπλανιόταν γύρω από τον τάφο ακούγοντας τους θρήνους των ζωντανών και ζητώντας τους τροφή. Όταν πλέον λάμβανε όλες τις εθυμοτυπικές προσφορές που τις αναλογούσαν η ψυχή αποσυρόταν στη δυτική πλευρά του νησιού, από όπου αναχωρούσε για το Πο, δηλαδή την Νύχτα, σημείο, όπου σύμφωνα με τις δοξασίες, είχαν φτάσει τα πλοία με τους προγόνους των κατοίκων του νησιού. Σε εκείνο τον τόπο ο νεκρός θα συνέχιζε ένα είδος ζωής παρόμοιας με την επίγεια περιμένοντας την άφιξη των οικείων προσώπων του.
Το πολυνησιακό πάνθεο περιελάμβανε τρεις κατηγορίες υπερφυσικών όντων: τις αιώνιες θεότητες και τους απογόνους τους, τους τοπικούς θεούς και τους θεοποιημένους προγόνους των κατοίκων. Τέλος, είναι το ανώνυμο πλήθος καλών ή κακών πνευμάτων. Μία από τις σημαντικότερες θεότητες ήταν ο Τανγκαρόα, ο θεός της θάλασσας. Ακολουθούσαν ο Ατούα Ματούα, ο πατέρας όλων των θεών, η Πάπα, Μητέρα Γη και η Χούι, θεότητα της βροχής.
Λατρευόταν και ο Μάκε Μάκε, ο οποίος απεικονίζεται με καύκαλο ή με τοκεφάλι πουλιού. Πρόκειται για το «ανθρωποπουλί». Συμβόλιζε την επιθυμία για φυγή. Ο Μάκε Μάκε προστάτευε τα πουλιά, αλλά ήταν και θεματοφύλακας της γονιμοποιού δύναμης που είχε δημιουργήσει την αθρωπότητα.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες θεότητες ο Μάκε Μάκε δεν αρκούνταν στις προσφορές από πουλερικά, γλυκοπατάτες και κομμάτια υφάσματος, αλλά απαιτούσε και ανθρώπινο κρέας. Έτσι, θυσιάζονταν μικρά παιδιά που οι ίδιοι οι ιερείς είχαν απαγάγει από τους γονείς τους, αλλά και αιχμάλωτοι πολέμου ή άνθρωποι που είχαν προσβάλλει τον βασιλιά του νησιού. Μετά τους φόνους που διαπράττονταν στο πλαίσιο της ιεροτελεστίας, ακολουθούσε μια θρησκευτική τελετή και στη συνέχεια οι ιθαγενείς διοργάνωναν ένα συμπόσιο όπου κατανάλωναν το κρέας των θυμάτων.
Με πληροφορίες από: nationalgeographic