Γερμανικά φύλα μοιράζουν την Ευρώπη

Τα γερμανικά φύλα προκαλούν δημογραφική και πολιτιστική αλλαγή όχι μόνο στη Βρετανία, αλλά και στην περιοχή που σήμερα είναι Γαλλία. Εκεί κατοικούσαν στο παρελθόν Κέλτες, οι οποίοι ονομαζόνταν Γαλάτες. Η περιοχή αυτή κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους την εποχή της ακμής τους, τον 1ο αιώνα π.Χ., και οι Γαλάτες υπετάγησαν στους Ρωμαίους, με αποτέλεσμα να χάσουν τη γλώσσα τους. Η σημερινή γαλλική γλώσσα δεν είναι η γλώσσα των Γαλατών. Οι Γαλάτες έχασαν τη γλώσσα τους και υιοθέτησαν τη ρωμαϊκή γλώσσα και έτσι σήμερα η γαλλική ανήκει στις λατινογενείς γλώσσες. Και επίσης στη Γαλλία, οι κελτόφωνοι είναι ελάχιστοι.

Στην περιοχή που σήμερα είναι Γαλλία η αλλαγή ξεκίνησε ήδη από τη ρωμαϊκή περίοδο. Στον 5ο αιώνα, που είναι ο αιώνας πλέον της μεγάλης διάχυσης των γερμανικών φύλων στη δυτική Ευρώπη, η περιοχή που σήμερα είναι Γαλλία, κατακλύζεται και ελέγχεται σταδιακά από ένα γερμανικό φύλο, που λεγόταν Φράγκοι, οι οποίοι και θα παραμείνουν εδώ και θα ελέγχουν για αιώνες την περιοχή της δυτικής Ευρώπης, αυτό που σήμερα είναι Βέλγιο, Γαλλία κ.τ.λ.

Βησιγότθοι (Δυτικοί Γότθοι) θα κινηθούν και θα ελέγξουν τμήμα της Γαλλίας και της Ισπανίας, ενώ και οι Βάνδαλοι, για ένα μεγάλο διάστημα, θα ελέγξουν την περιοχή της Ιβηρικής χερσονήσου. Μάλιστα οι Βάνδαλοι θα περάσουν και στη βόρεια Αφρική και θα ελέγξουν τμήματα της βόρειας Αφρικής. Δηλαδή οι Γερμανοί, στον 5ο αιώνα, όχι μόνο διαλύουν την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά και διάφορες φυλές τους εγκαθίστανται με κάποιους αρχηγούς, οι οποίοι είναι σταθερότεροι ή όχι.

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι Γερμανοί, όχι μόνο ήταν χωρισμένοι σε πολλές φυλές αντιμαχόμενες μεταξύ τους, αλλά είχαν και ένα πρόβλημα σε σχέση με τη διοίκηση, διότι οι αρχηγοί των φυλών όταν πέθαιναν, θεωρείτο αυτονόητο ότι θα τους διαδεχθούν τα άρρενα τέκνα τους. Και αυτό τι σήμαινε; Ότι αν είχε δημιουργηθεί κάτι τι σαν κρατικό μόρφωμα, με τον θάνατο ενός ηγεμόνα διαιρούνταν η επικράτεια στα όσα άρρενα τέκνα είχε ο αποθανών ηγεμόνας. Δηλαδή αυτό τι σήμαινε; Ότι σταδιακά υπήρχε απίσχναση της δύναμης του τάδε ηγεμόνα ή της τάδε φυλής. Αυτό ήταν μέσα στις γερμανικές πραγματικότητες.

Ο 5ος μ. Χ. αιώνας μοιάζει να είναι αιώνας των Γερμανών στη δυτική Ευρώπη, ακόμα, διάφορων γερμανικών φύλων που δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο κεντρικό πυρήνα ελέγχου και δύναμης. Κάποιοι από αυτούς είναι πιο ισχυροί όπως οι Φράγκοι και οι Λομβαρδοί. Άλλοι εξακολουθούν να είναι στην κίνηση και στην παλαιά τους επιθετικότητα. Όμως την ώρα που τα πράγματα παίρνουν αυτήν την εξέλιξη και η δυτική Ευρώπη μοιάζει να ελέγχεται από την κινητικότητα πια των γερμανικών φύλων, μια άλλη ομάδα παρουσιάζεται από τις στέπες, για να μην σταματήσει ο κύκλος της βίας, οι Άβαροι.