Την ώρα που οι Μαγυάροι αναστατώνουν με τη δράση τους και τη βία τους την Ευρώπη, μεγάλα γεγονότα συμβαίνουν στο ανατολικό άκρο της Μεσογείου. Στον 7ο αιώνα γεννιέται μια νέα θρησκεία στην αραβική χερσόνησο, αυτό που σήμερα λέμε Σαουδική Αραβία. Εκεί το 622 μ.Χ. δημιουργείται μια νέα θρησκεία, που την ονομάζουμε σήμερα «Ισλάμ». Ιδρυτής της είναι ένας κάτοικος της περιοχής που ονομάζεται Μωάμεθ, αυτός επικοινωνεί με τον Θεό και γράφει ένα βιβλίο που λέγεται Κοράνι. Οι Άραβες ήταν οι πρώτοι πιστοί της νέας αυτής θρησκείας.
Ο Άραβες πιστοί του Ισλάμ ξεχύθηκαν με τα άλογά τους σε μια καταπληκτική εποποιία πολεμικής δράσης, η οποία κινήθηκε και προς Ανατολάς και προς Δυσμάς. Οι Άραβες διέθεταν ένα καταπληκτικό όπλο, που ήταν το άτι τους, αυτά που ονομάζουμε αραβικά άλογα. Αυτά τα άλογα διαφέρουν από τα άλογα της στέπας. Είναι τα γνωστά μας ψηλά, λιγνά, ταχύτατα άλογα, αυτά είναι άνεμος. Και χρησιμοποιώντας αυτά τα άλογα, όντας άνθρωποι πολεμικοί, γνώστες του πολέμου, ένθερμοι από την καινούργια πίστη την οποία εισέπραξαν, αμέσως χτυπούν τις αυτοκρατορίες που είναι ολόγυρά τους και τις συντρίβουν.
Πρώτη αυτοκρατορία την οποία χτυπούν είναι η Βυζαντινή αυτοκρατορία, από την οποία αποσπούν τα εδάφη της στην ανατολική Μεσόγειο και παίρνουν την Αίγυπτο. Η Βυζαντινή Aυτοκρατορία δεν μπορεί να σταματήσει την επέλαση των Αράβων και αναγκάζεται να δεχθεί ότι το όριό της στην περιοχή των Αδάνων σήμερα, στην περιοχή της οροσειράς του Ταύρου. Βέβαια οι Άραβες επεχείρησαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη, επιτέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη επανειλημμένα, αυτό δεν το πέτυχαν. Αλλά το να κατακτήσουν τα εδάφη του Βυζαντίου στη Μέση Ανατολή και να της πάρουν την Αίγυπτο το κατάφεραν, με ταχύτατες επελάσεις.
Και αφού κατέλαβαν αυτές τις περιοχές, κινήθηκαν στη βόρειο Αφρική, κατενίκησαν κάθε αντίπαλο που τους αντιστάθηκε στη βόρειο Αφρική, και το 711 πέρασαν στην Ιβηρική χερσόνησο. Πέρασαν στην Ιβηρική χερσόνησο και κατέλαβαν την περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ισπανία και ονομάζεται Πορτογαλία —τους πήρε κάποιο χρόνο για να το πετύχουν αυτό. Αφού κατέκτησαν την Ιβηρική χερσόνησο, πέρασαν τα Πυρηναία. Τα Πυρηναία είναι μια οροσειρά η οποία ορίζει περίπου το όριο μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας σήμερα. Οι Άραβες περνούν τα Πυρηναία και μπαίνουν σε αυτό που είναι σήμερα η Γαλλία.
Την εποχή εκείνη η Γαλλία διοικούνταν από Φράγκους, δηλαδή από Γερμανούς. Έτσι οι Άραβες χτυπούν στην ουσία τούς Γερμανούς, μέσα στα εδάφη της σημερινής Γαλλίας, και προχωρούν αρκετά στα εδάφη κατακτώντας νίκες. Αλλά κάποια στιγμή οι Φράγκοι αποφασίζουν να τους αντιμετωπίσουν κεντρικά σε ένα σημείο της Γαλλίας που λέγεται Πουατιέ -προς το κέντρο της Γαλλίας- και εκεί δίδεται το 732 η περίφημη μάχη του Πουατιέ. Σε αυτή τη μάχη οι Φράγκοι χρησιμοποιούν ουγγρικά άλογα, άλογα από τις ουγγρικές πεδιάδες. Έχει ενδιαφέρον αυτό, διότι στη μάχη του Πουατιέ συγκρούστηκαν οι Γερμανοί, στην ουσία, με άλογα της στέπας και χτυπήθηκαν με Άραβες, με τα αραβικά άλογα. Και αποδείχθηκαν νικηφόροι οι Γερμανοί.
Έτσι, στη μάχη του Πουατιέ κατανικώνται οι Άραβες, δίδονται και επόμενες μάχες, στις οποίες επίσης νικούν οι Φράγκοι, και έτσι τελικά οι Φράγκοι απωθούν τους Άραβες ξανά, τους αναγκάζουν να περάσουν τα Πυρηναία, και οι Άραβες θα περιοριστούν στην Ιβηρική χερσόνησο, από την οποία και θα αποχωρήσουν οριστικά το 1492. Δηλαδή θα έχουν παρουσία οι Άραβες στην Ιβηρική χερσόνησο περί τα 800 χρόνια.
Οι Άραβες συνέβαλαν στην αναστάτωση της Ευρώπης αυτούς τους φοβερούς αιώνες. Οι Άραβες δεν είναι βάρβαροι. Πρώτα-πρώτα οι Άραβες προέρχονται από μια περιοχή του κόσμου που πρωτοστάτησε στον σύγχρονο πολιτισμό, δηλαδή στη Γεωργική Επανάσταση. Δεν έχουν σχέση ούτε με τους κατοίκους των στεπών ούτε με Γερμανούς και Σλάβους, είναι περιοχή υψηλού πολιτισμού.
Οι Άραβες λοιπόν δεν είναι βάρβαροι, αλλά είναι πολεμιστές φοβεροί, και συμβάλλουν στην αναστάτωση της Ευρώπης. Μάλιστα, επειδή είναι και ναυτικοί και διαθέτουν εξαιρετικούς ναυτικούς, διαγουμίζουν κυριολεκτικά τη Μεσόγειο, ιδιαίτερα την ανατολική Μεσόγειο, στην οποία επιτίθενται. Τα πλοία τους ονομάζονται σαρακήνικα, και εκείνοι οι Άραβες οι οποίοι επιτίθενται στα παράλια και στα νησιά των χριστιανικών χωρών ονομάζονται Σαρακηνοί.
Χτυπούν τα δικά μας νησιά εδώ του Αιγαίου, χτυπούν και καταλαμβάνουν την Κρήτη. Η Κρήτη κατελήφθη το 824 από τους Άραβες και παρέμεινε υπό αραβικό έλεγχο μέχρι το 961, οπότε ο Νικηφόρος Φωκάς εξεδίωξε τους Άραβες από την Κρήτη. Δηλαδή οι Άραβες έμειναν στην Κρήτη σχεδόν 140 χρόνια και έλεγξαν την Κρήτη. Όχι όμως μόνο την Κρήτη, αλλά και τη Σικελία και τα νησιά, όλα τα νησιά της Μεσογείου. Και χτυπούσαν παράλια, επιτίθενταν κ.τ.λ.
Γενικά οι Άραβες ήταν ένα στοιχείο που προσέθεσε στη βία και στην αναστάτωση των εποχών, και στο δυτικό και στο ανατολικό κομμάτι της Ευρώπης. Και το δυτικό κομμάτι και το ανατολικό κομμάτι της Ευρώπης άντεξαν. Άντεξε το ανατολικό χάρις στην αλκή των Βυζαντινών και άντεξε το δυτικό χάρις στη δύναμη των Φράγκων, οι οποίοι ακόμη μια φορά προστάτευσαν την Ευρώπη από την είσοδο νέων στοιχείων. Με την Ιβηρική χερσόνησο όμως να έχει καταληφθεί και να μένουν εκεί για 800 χρόνια.