Σε απόσταση 82 μιλίων από τον Πειραιά βρίσκεται η ημιορεινή Τήνος, ανάμεσα στην Άνδρο (βορειοδυτικά) και τη Μύκονο (νοτιοανατολικά), αποτελώντας το κέντρο της ορογένεσης που υπήρξε συνέχεια της Εύβοιας, ενώ στα νοτιοδυτικά υπάρχει η Σύρος. Νησί πασίγνωστο για τη Μεγαλόχαρη και για το τριήμερο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στο ναός της, καθώς και της 25ης Μαρτίου, οπότε και εορτάζει ο περικαλλής ναός, που είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Μεγαλόχαρη Τήνου Περιστερώνες Τήνου
Η Τήνος είναι πατρίδα μεγάλων καλλιτεχνών και ανεξάντλητη πηγή θαυμαστού μαρμάρου.. Η μαρμαρογλυφία είναι έμφυτη στους Τηνίους. Ο γλύπτης Δημήτριος Φιλιππότης μας έδωσε τον περίφημο Ξυλοθραύστη, τον Θεριστή, το μνημείο Αβέρωφ κ.α. Ο Γιαννούλης Χαλεπάς κόσμησε το Α΄ νεκροταφείο με την Κοιμωμένη του. Ο ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Κάλων Τεχνών και άφησε σπουδαία έργα από την ελληνική ιστορία (Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη, απαγχονισμός του Γρηγορίου Ε΄), ηθογραφίες (η ορφανή, η αρραβωνιασμένη) και προσωπογραφίες.
Ο ζωγράφος Νικόλαος Γύζης ήταν καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου, ενώ έργα του κοσμούν τις Πινακοθήκες Μονάχου, Αθήνας, Δρέσδης. Ανάμεσα στα σπουδαία έργα του είναι τα Τάμα, Ιουδίθ, Κρυφό Σχολείο.
Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Τήνος ή Χώρα στην οποία δεσπόζει ο ιδρυμένος το 1823 μεγαλοπρεπής ναός της Μεγαλόχαρης. Στα βόρεια βρίσκεται ο Πύργος ή Πάνορμος, ο δεύτερος σε μέγεθος οικισμός του νησιού, με Σχολή Καλών Τεχνών και άφθονο Μάρμαρο. Βορειοδυτικά της χώρας βρίσκεται ο οικισμός Κιόνια με το ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Σκαρφαλωμένα στο βουνό στο Ξώμπουργο ή Εξώμβουργος βρίσκονται τα ερείπια αρχαίας πόλης και το βενετικό κάστρο που οι Τούρκοι κατέστρεψαν όταν κατάφεραν να το πάρουν. Στη δυτική πλευρά του Η Κορδιανή γίνεται εκτυφλωτική το μεσημέρι και παράξενη το βράδυ καθώς είναι χτισμένη ολοκληρωτικά με μάρμαρο.
Η Τήνος κατοικημένη συνεχώς από την Νεολιθική Εποχή δέχθηκε νωρίς Ίωνες αποίκους από την Αττική που ίδρυσαν πόλη στη θέση του σημερινού Ξώμπουργου. Τον 8ο π.Χ. αιώνα δέθηκε στο άρμα της Ερέτριας από το οποίο απαλλάχτηκε το 670π.Χ. Από τότε άρχισε η εποχή της ακμής της. Με τη συνένωση 12 οικισμών δημιουργήθηκε η αρχαία πόλη, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Χώρα, ενώ στα βορειοδυτικά χτίστηκε ο ναός του Ποσειδώνα.
Τον 3ο αιώνα π.Χ. γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της στα χρόνια των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Νωρίτερα η Τήνος, όπως και άλλα νησιά, είχε κατακτηθεί για λίγο από τους Πέρσες, οι οποίοι την ανάγκασαν να ενισχύσει με μια τριήρη τους Πέρσες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Στην κορύφωση της ναυμαχίας η τριήρης των Τηνίων πέρασε στην πλευρά των Ελλήνων, δημιουργώντας ρήγμα στη διάταξη των Περσών.
όταν οι Βενετοί κατακτητές επέλαυναν στο Αιγαίο την Τήνο μαζί με τη Μύκονο κατέλαβαν οι αδελφοί Γκίζι, Ανδρέας και Ιερεμίας. όταν ο τελευταίος Γκίζι πέθανε στα 1390, με τη διαθήκη του άφησε το νησί στην Βενετία. Οι νέοι Βενετοί επικυρίαρχοι έχτισαν το κάστρο στο Ξώμπουργο και αντιστάθηκαν νικηφόρα στις τουρκικές επιθέσεις του 1537 και αργότερα.
Το νησί έπεσε στους Τούρκους μόλις το 1715. Τ’οτε το Ξώμπουργο ξεθεμελιώθηκε και οι κάτοικοι κατέβηκαν και έχτισαν την Χώρα κοντά στην παραλία. Μετείχαν ενεργά στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και υπήρξαν από τους πρώτους ελεύθερους Έλληνες πολίτες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους μαζί με τις υπόλοιπους Κυκλαδίτες, τους Πελοποννήσιους και τους Στερεοελλαδίτες.
[…] στον 17ο αιώνα τα νησιά του Αιγαίου -τα νησιά μας, στην Τήνο, στην Σύρο, στη Νάξο, στην Πάρο, στη Σαντορίνη, στην […]
[…] Κρήτης». Στην Κρήτη υπάγονταν διοικητικά και τα νησιά Τήνος και Κύθηρα. Τα Σφακιά ήταν η μόνη περιοχή της Κρήτης […]
[…] Κυκλάδες και ιδίως στα νησιά Τήνος, Σύρος και Νάξος, οι κάτοικοι είχαν αντιμετωπίσει τη […]
[…] του Αιγαίου (Κύθνο, Κίμωλο, Σαντορίνη, Πάρο, Μύκονο, Τήνο, Χίο, Πάτμο) οι γυναίκες έπλεκαν βαμβακερές κάλτσες […]