Οπλαρχηγοί που έχασαν τη ζωή τους στην Έξοδο του Μεσολογγίου είναι οι: Χρήστος Καψάλης και Νικόλαος Στορνάρης, καθώς και ο Αθανάσιος Ραζηκότσικας.
Οπλαρχηγοί του Μεσολογγίου
Ο Χρήστος Καψάλης (1751-1826)
Ο Χρήστος Καψάλης ήταν Έλληνας προύχοντας και πολεμιστής του Μεσολογγίου. Καταγόταν από παλιά οικογένεια του Μεσολογγίου και ήταν πρόκριτος τη περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Διέθεσε όλη τη περιουσία του για τον αγώνα. Όταν ο Λόρδος Βύρωνας πήγε στο Μεσολόγγι του παραχώρησε ένα από τα σπίτια του και σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Ακόμη συμμετείχε στην επισκευή των προμαχώνων αλλά και στην εμψύχωση των πολιορκημένων. Το σπίτι του μάλιστα ήταν αποθήκη πυρίτιδας και πυρομαχικών. Στις 8 Απριλίου 1826, όταν αποφασίστηκε η Έξοδος, ο Καψάλης μην μπορώντας, λόγω ηλικίας, να συμμετέχει, προτίμησε να πεθάνει στα ερείπια της πατρίδας του. Την παραμονή της εξόδου συγκέντρωσε πολλές γυναίκες, παιδιά, ασθενείς, εξαντλημένους από την πείνα και τις αρρώστιες, και όσους ανάπηρους δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος στην έξοδο, σχεδόν 400 άτομα. Κατέλαβε την μεγάλη πυριτιδαποθήκη κάτω από τον προμαχώνα του Μπότσαρη, η οποία ήταν γεμάτη εκρηκτικές ύλες. Την νύχτα της εξόδου έψελναν νεκρικές ακολουθίες, ενώ ο Καψάλης κρατούσε συνεχώς ένα αναμμένο δαυλί στο χέρι του. Το πρωί, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πόλη, ο Καψάλης ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη μαζί με όλους τους παρευρισκομένους και πλήθος Τούρκων εχθρών.
Ο Νικόλαος Στορνάρης (-1826)
Ο Νικόλαος Στορνάρης έδρασε κατά την Επανάσταση κυρίως στη Δυτική Στερεά. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και συμμετείχε στη σύσκεψη των οπλαρχηγών της Στερεάς που έγινε στις αρχές του 1821 στη Λευκάδα. Μετείχε ενεργά στην επανάσταση στον Ασπροπόταμο και πολέμησε επίσης στη Στερεά και την Πελοπόννησο, διακριθείς ιδιαίτερα στο Βουργαρέλι το 1824. Το αρματολίκι του στον Ασπροπόταμο υπήρξε θρυλικό. Μετά την καταστολή της Επανάστασης στον Όλυμπο το 1822, ο Στουρνάρης συγκέντρωσε γύρω του όσους επαναστάτες και φιλέλληνες διέφυγαν. Συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη την άνοιξη του 1823, στην αντίσταση εναντίον των Τούρκων που επεδίωκαν το «προσκύνημα» των αρματολών στη Στερεά και τη Θεσσαλία. Συμμετείχε στις μάχες εναντίον της στρατιάς του Ομέρ Βρυώνη στη Δυτική Στερεά το 1823 και το 1824. Πήρε μέρος στην Γ΄ Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Ανατολικό. Υπήρξε ονομαστός για τον πατριωτισμό και την ανδρεία του. Σκοτώθηκε ηρωικά κατά την έξοδο του Μεσολογγίου.
Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών
Με πληροφορίες από: https://el/wikipwdia.org