Η δράση των εμπόρων στη στεριά θα παίξει ρόλο στην αλλαγή του οικονομικού τοπίου ολόκληρης της Δυτικής Ευρώπης, όπου το φεουδαρχικό σύστημα μέχρι τότε λειτουργούσε. Αυτή η ανάπτυξη των εμπορικών δικτύων, που στην αρχή είναι μικρές εμποροπανηγύρεις αλλά σταδιακά επεκτείνονται, θα επηρεάσει πολύ και τη ζωή των ίδιων των φέουδων. Ο αστικός μετασχηματισμός των φέουδων είναι πολύ κοντά.
Οι μικρέμποροι οι οποίοι τολμούν να κινηθούν, για να πουλήσουν σε κάποια απόσταση κάποια προϊόντα, περνούν αναγκαστικά μέσα από φέουδα. Όλοι αυτοί θέλουν κάπου να έχουν ένα απάγκιο, μία στάση, κάποιες αποθήκες. Και έτσι μία ομάδα εδώ, κάποια ομάδα εκεί θα προσεγγίσει τον φεουδάρχη μιας περιοχής, που θεωρεί η ίδια ότι είναι κομβική, και θα του ζητήσει το δικαίωμα να δημιουργήσει κάποιο κτίσμα, κάποια αποθήκη, κάποιο επιδιορθωτήριο και να πληρώνει ένα μίσθωμα στον φεουδάρχη για να μπορεί να έχει αυτή η ομάδα εκεί μία βάση.
Κατά κανόνα οι φεουδάρχες δεν είναι αρνητικοί σε αυτό, διότι θα έχουν ένα εισόδημα, και αφήνουν τη δημιουργία ενός τέτοιου πυρήνα, που καθώς περνά ο καιρός μετατρέπεται σε έναν πυρήνα αστικού μετασχηματισμού. Έρχονται κι άλλοι έμποροι, κι άλλοι φορτωτές, κι άλλοι μουλαράδες, κι άλλοι πεταλωτήδες, κι άλλοι σιδεράδες κι άλλοι μαραγκοί, παντρεύονται και δημιουργού οικογένειες. Δημιουργείται μία πόλη, μια πολιτειούλα, μέσα σε ένα φέουδο. Δηλαδή αστικού τύπου πυρήνες οι οποίοι λειτουργούν μέσα σε ένα φέουδο και στην ουσία το υπονομεύουν, χωρίς αυτό να γίνεται βέβαια εκ προθέσεως και εξ αποφάσεως, αλλά εκ των πραγμάτων.
Το γεγονός ότι δημιουργείται ένας πυρήνας εμπορίου μέσα σε ένα φεουδαρχικό περιβάλλον σπάει τη συνοχή του φέουδου και τη λειτουργία του φέουδου. Οι πόλεις, που δημιουργούνται, είναι
αυτοδιοικούμενες πόλεις στο εσωτερικό τους, γιατί ο φεουδάρχης δεν έχει εποπτεία πάρα
πολύ υψηλή. Ο φεουδάρχης ενδιαφέρεται απλά για το μίσθωμα.
Μέσα σε αυτόν τον πυρήνα, οι έμποροι για να λειτουργήσουν πρέπει να τηρούν κανόνες, γιατί βρίσκονται σε αλλότριο περιβάλλον, δεν θέλουν να δημιουργηθούν έκτακτες καταστάσεις και θέλουν να είναι εύρρυθμη η όλη κατάσταση τους αυτή. Αυτό απαιτούσε μία εσωτερική τους οργάνωση και μία εσωτερική τους συνεννόηση και συμφωνία. Δηλαδή δημιουργούνται και πολιτικής φύσεως πυρήνες μέσα από αυτές τις εξελίξεις.
Μέσα από αυτές τις διαδικασίες οι έμποροι, οι αστοί, οι τεχνίτες, δημιουργούν έναν δικό τους κώδικα, έναν δικό τους κόσμο, που περιλαμβάνει την πειθαρχία, το σύστημα, την οργάνωση, τη στόχευση, τη συνεργασία και την τήρηση κανόνων. Κάποια χαρακτηριστικά από αυτά τροφοδότησαν τις περαιτέρω νοοτροπίες και πραγματικότητες, πολιτικές και κοινωνικές, στη Δυτική Ευρώπη και ίσως είναι μία απ’ τις ερμηνείες της κοινωνικής, πολιτικής, ιδεολογικής, υπεροχής της Δυτικής Ευρώπης τα τελευταία 500 χρόνια. Αλλά για να φτάσει κανείς εκεί έπρεπε να διανύσει κάποιους αιώνες εξέλιξης των πραγμάτων και αυτό θα είναι σημαντικό για τα τεκταινόμενα στους επόμενους αιώνες.