Ο Όθων Α’ (912-973)

Ο Όθων Α’ (23 Νοεμβρίου 912-7 Μαΐου 973) ήταν βασιλιάς της Γερμανίας από 936 και Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 962. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Ερρίκου Α’ και της Ματθίλδης κόρης του Ντήτριχ, κόμη του Ρίνγκελχαϊμ.

Ο Όθων Α'
Ο Όθων Α’

Ο Βασιλιάς και Αυτοκράτορας Όθων Α’

Ο Όθων Α’ στέφθηκε βασιλιάς στο Άαχεν. Αυτό είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Το Άαχεν ανήκε στην περιοχή της Λοθαριγγίας. Ήθελε να υπογραμμίσει τα αναφαίρετα δικαιώματα του στην Λοθαριγγία, την οποία διεκδικούσε και ο βασιλιάς του δυτικού Φράγκικου κράτους Λουδοβίκος Δ’, ως γνήσιος διάδοχος του Καρόλου του Μεγάλου.

Ο Όθων Α’ κατάφερε το 962, με το γάμο του με την Αδελαΐδα της Ιταλίας το 951, να αποκτήσει τον τίτλο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Την 31η Ιανουαρίου 962 ο Όθων Α’, στα πλαίσια εκστρατείας του στην Ιταλία μπαίνει στην Αιώνια Πόλη, γίνεται δεκτός από τον Πάπα και τον λαό στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου και στέφεται Αυτοκράτορας Η 2α Φεβρουαρίου 962 θεωρείται ως η ημέρα ιδρύσεως της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Επάνω στον τάφο του Αποστόλου Πέτρου ο Πάπας και οι Ρωμαίοι έδωσαν στον Όθωνα Α’ όρκο πίστεως, ενώ ο Γερμανός μονάρχης τους υποσχέθηκε σεβασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.

Ο Όθων Α’ κατάφερε να βάλει τα θεμέλια μιας ισχυρής Γερμανίας. Συγκρούστηκε σχεδόν με όλους τους γειτονικούς του λαούς. Αντιμετώπισε πολλές συνωμοσίες εναντίον του από συγγενικά πρόσωπα και ιδίως από τον αδελφό του που δύο φορές συμμάχησε και δήλωσε υποταγή στον Γάλλο βασιλιά, αλλά βγήκε αλώβητος.

Ο Όθων και οι Βυζαντινοί

Ο Όθων ήθελε να υποτάξει όλη την Ιταλία. Η νότια Ιταλία όμως ανήκε στους Βυζαντινούς. Το 967 υπέταξε περιοχές της νότιας Ιταλίας που θεωρούνταν βυζαντινές και θεωρήθηκε από τους Βυζαντινούς η ενέργεια αυτή ως εχθρική. Ο Νικηφόρος Φωκάς, αυτοκράτορας τότε της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έστειλε αντιπροσωπεία προσφέροντας συμμαχία στον Όθωνα κατά των Σαρακηνών με τον όρο να εγκαταλείψει και να παραχωρήσει στο Βυζάντιο τις περιοχές που είχε καταλάβει. Ο Όθων δέχτηκε. Έστειλε στο Βυζάντιο τον Ενετό Δομίνικο ως κομιστή της απάντησης αλλά και ως κομιστή συνοικεσίου. Ήθελε ο Όθων να παντρέψει τον ομώνυμο γιο του με την κόρη του Ρωμανού Β’ και της Θεοφανούς, ελπίζοντας πως οι Βυζαντινοί θα έδιναν ως προίκα τις περιοχές της νότιας Ιταλίας. Οι Βυζαντινοί δεν δέχτηκαν το προξενιό. Θεωρούσαν ανήκουστο να παντρευτεί πορφυρογέννητη πριγκίπισσα βάρβαρο. Αυτό θα γινόταν μόνο αν επέστρεφε στο Βυζάντιο όλη τη νότια Ιταλία. Οι αξιώσεις όμως δεν έγιναν δεκτές.

Οι σχέσεις του Όθωνα με τους Βυζαντινούς βελτιώθηκαν όταν πέθανε ο Νικηφόρος Φωκάς και ανέβηκε στη βυζαντινό θρόνο ο Ιωάννης Τσιμισκής. Ο τελευταίος επανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με τον Όθωνα Α’ και δέχτηκε να δώσει βυζαντινή πριγκίπισσα στον Όθωνα Β’. Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας έστειλε ως νύφη όχι την κόρη του Ρωμανού Β, αλλά την ανηψιά του Θεοφανώ. Οι γάμοι του Όθωνα Β’ και της Θεοφανούς έγιναν το 972 στο ναό του Αγίου Πέτρου στην Ρώμη και ευλογήθηκαν από τον Πάπα Ιωάννη ΙΓ’. Τα αποτελέσματα αυτής της επιγαμίας μπορούν αν συνοψισθούν ως εξής: οι Γερμανοί έπαψαν να διεκδικούν την κυριαρχία των βυζαντινών κτήσεων της Απουλίας και της Καλαβρία. Οι Βυζαντινοί αναγνώρισαν το αυτοκρατορικό αξίωμα του Όθωνα Α’ και τον γερμανικό έλεγχο στα πριγκιπάτα Βενεβέντου, Κάπουας και Σαλέρνου. Έτσι η ιταλική πολιτική του Όθωνα Α’ στέφθηκε με επιτυχία.

Υστεροφημία του Όθωνα Α’

Έπειτα από 37 χρόνια βασιλείας ο Όθων Α’ πέθανε στις 7 Μαΐου του 973. Τον έθαψαν στον καθεδρικό ναό της αγαπημένης του πόλης του Μαγδεβούργου, στην ίδια περιοχή που αναπαυόταν και ο πατέρας του, Ερρίκος Α’. Και οι δύο, ο πρώτος ως βασιλιάς και ο δεύτερος ως αυτοκράτορας, ανήκουν στην ιστορία. Έβαλαν τα θεμέλια της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της έδωσαν την τελική μορφή για όλη την περίοδο του Μεσαίωνα. Ο Όθων Α’ κληρονόμησε τις στρατιωτικές ικανότητες του πατέρα του, χάρη στις οποίες κατάφερε αυτό που φαινόταν αδιανόητο. Σε διάστημα είκοσι ετών καθυπόταξε, παρά τις σοβαρές συνωμοσίες ανάμεσα τους και αυτές μελών του στενού οικογενειακού του κύκλου, όχι μόνο τους Γερμανούς δούκες αλλά και τους Ούγγρους και τους Σλάβους. Ο Όθων Α’, στηριζόμενος στην ίδια παράδοση με τον Κάρολο τον Μέγα, ίδρυσε την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η Αυτοκρατορία που ίδρυσε ο Κάρολος και η Αυτοκρατορία που ίδρυσε ο Όθων Α’ ήταν τόσο σημαντικές για την ευρωπαϊκή ιστορία, που η τελευταία κόσμησε με την επωνυμία «Μέγας» μόνο αυτούς τους δύο ανώτατους άρχοντες.

Σύμφωνα με τον σύγχρονο του Όθωνα ιστοριογράφο Βιδουκίνδο, «ο λαός εξύμνησε τον Όθωνα Α’ για τα κατορθώματα του και κυβέρνησε τους υπηκόους του με πατρική στοργή, τους απελευθέρωσε από τους εχθρούς, κατέβαλε με τη δύναμη των όπλων τους υπερόπτες πολεμίους, Αβάρους (Ούγγρους), Σαρακηνούς, Σλάβους, υπέταξε την Ιταλία, κατέστρεψε τους ειδωλολατρικούς ναούς των γειτονικών ειδωλολατρών, ίδρυσε χριστιανικούς ναούς και χριστιανικά μνημεία». Ένας σύγχρονος Ιταλός ιστορικός σημειώνει: «Όλοι οι δρόμοι της Ευρωπαϊκής ιστορίας: της αγγλικής, της γαλλικής, της βουργουνδικής και κυρίως της ιταλικής οδηγούσαν στην αυλή του Όθωνα Α’. Ως κυρίαρχος των εθνών, ως αρχηγός το στρατού των κατακτήσεων, ως υπερασπιστής της πίστεως, ως ανώτατος ρυθμιστής της πολιτικής της Δύσεως ο Όθων Α’ υπήρξε πράγματι στη συνείδηση των αρχόντων της αυτοκρατορίας, του στρατού και του λαού του ο νέος Κάρολος».

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *