Η αστική ανάπτυξη της Πομπηίας συνεχίστηκε με σταθερούς ρυθμούς και μετά την προαποικιακή περίοδο. Ύστερα από τη σύσταση της νέας πόλης με το όνομα Colonia Cornelia, στα καινούργια κτίρια συμπεριλήφθηκαν το Αμφιθέατρο στο ανατολικό άκρο της και τα καινούργια Λουτρά στην Αγορά.
Τα νέα οικοδομήματα ήταν αρμονικά δεμένα με τα παλιότερα κτίρια, αφού η δημόσια ψυχαγωγία και τα ιαματικά λουτρά έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο σε όλες τις πόλεις της Καμπανίας. Κάποιες άλλες αλλαγές σχετίζονταν περισσότερο με τον ρωμαϊκό τρόπο ζωής, όπως η σημασία της λατρείας της Αφροδίτης: στην αποικία, που ήταν αφιερωμένη στη θεά, χτίστηκε ένα ιερό της.
Στην αρχή της αυτοκρατορικής περιόδου τα δημόσια κτίρια κατέκλυσαν τη χώρα. Νέα οδικά δίκτυα, αποχετεύσεις και υδραγωγεία εμφανίστηκαν σε όλη την Καμπανία. Μετά την ναυμαχία στο Άκτιο, το 31π.Χ. και τη νίκη του Αυγούστου, που έγινε αυτοκράτορας το 27π.Χ. η περίοδος των αλλεπάλληλων πολεμικών συγκρούσεων έφθασε στο τέλος της.
Ακολούθησαν χρόνια αυξανόμενης άνθησης, με μεγάλες δαπάνες για τα δημόσια κτίρια, όχι μόνο στη Ρώμη αλλά και σε άλλες πόλεις. Οι μεταρρυθμίσεις του Αυγούστου ενέταξαν την Καμπανία στο Λάτιο, δημιουργώντας έτσι μια ενιαία περιοχή, την Περιφέρεια Ι και βελτίωσαν σημαντικά το οδικό δίκτυο.
Η Πομπηία απέκτησε υδραγωγείο και έτσι οι κάτοικοι δεν βασίζονταν πια στις στέρνες και τα πηγάδια όπου αποθήκευαν τα όμβρια ύδατα και έπαψαν να αντλούν νερό από τις επιφανειακές πηγές. Με διαταγή του Αυγούστου στην Πομπηία κατασκευάστηκε σύστημα ύδρευσης που κάλυπτε εκατοντάδες χιλιόμετρα σε ολόκληρη την Καμπανία. Με τη άφιξη του νερού δημιουργήθηκαν σιντριβάνια, νυμφαία και δημόσιοι χώροι πλύσης στην πόλη και στις βίλες, ενώ οι ιδιωτικές κατοικίες βελτιώθηκαν εμφανώς χάρη στην αφθονία του παρεχόμενου νερού. Οι κάτοικοι της Πομπηίας απολάμβαναν μια άνετη ζωή.
Το 62μ.Χ. η περιοχή της Πομπηίας χτυπήθηκε από καταστροφικό σεισμό, που κατέστρεψε πολλά από τα δημόσια κτίρια στην Πομπηία και στις γειτονικές πόλεις. Άρχισε μια κοπιαστική ανοικοδόμηση, αλλά η έκταση των ζημιών ανάγκασε πολλούς κατοίκους να αναζητήσουν στέγη στις βίλες της γειτονικής υπαίθρου. Η κλίμακα της επιχείρησης και πιθανώς η διαφθορά εμπόδιζαν την πρόοδο των έργων και έτσι μετά από 15 χρόνια υπήρχαν κτίρια που δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονταν όσα βρίσκονταν στην περιοχή της Αγοράς αλλά και ο ναός του Δία.
Με πληροφορίες από: nationalgeographic