Βέδες, Βραχμάνες και Ουπανισάδες

Οι Βέδες, Βραχμάνες και Ουπανισάδες είναι τα ιερά κείμενα του Ινδουισμού. Μπορούμε να διαβάσουμε τα κείμενα αυτά, διότι η σημερινή γλώσσα των Ινδών, η μεγαλύτερη από τις πάρα πολλές γλώσσες που υπάρχουν στην Ινδία, είναι η γλώσσα χίντι, που είναι ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και είναι εξέλιξη της σανσκριτικής γλώσσας. Η σανσκριτική και η αρχαία ελληνική, όπως και η αρχαία περσική και η αρχαία αρμενική, χρησιμοποιούνται από τους γλωσσολόγους για να αποκωδικοποιήσουν τον πυρήνα των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών.

Βέδες, Βραχμάνες και Ουπανισάδες
Σελίδες από Βέδα

Ο Ινδουισμός, η πρώτη ανατολική θρησκεία, είναι η πιο εμβληματική από τις ανατολικές θρησκείες και θεωρείται η αρχαιότερη ζώσα θρησκεία στον κόσμο. Από πολλούς θρησκειολόγους και ερευνητές θεωρείται ότι είναι μία θρησκεία η οποία επηρέασε όλες τις επόμενες. Η θρησκεία αυτή, ο ινδουισμός, συνδέεται με κάποια ιστορική πλευρά των πραγμάτων, διότι οι μελετητές, οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί, θεωρούν ότι η θρησκεία αυτή συνδέεται με την κάθοδο στην Ινδία ενός ανθρωπίνου κορμού που ονομαζόταν «Άριοι». Οι Άριοι ήταν φύλο ινδοευρωπαϊκό που, φαίνεται ότι, εισέβαλε στις περιοχές που ιστορικά είναι Ινδία, από το Πακιστάν ως και την περιοχή του Μπαγκλαντές. Η Ινδία ήταν μία μεγάλη χώρα. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα στον κόσμο.

Οι Άριοι μιλούσαν μία αρχέγονη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, την οποία οι γλωσσολόγοι χρησιμοποιούν πάρα πολύ για να αποκωδικοποιήσουν την πηγή, (τον πυρήνα) των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Η σανσκριτική είναι η γλώσσα των Αρίων.

Οι Ινδοευρωπαίοι Άριοι, ερχόμενοι από βορρά προς νότο, εισέβαλαν στην Ινδία γύρω στο 1600-1550 π.Χ. και να προχώρησαν χτυπώντας, συντρίβοντας τους ντόπιους κατοίκους, οι οποίοι στην δυτική πλευρά της Ινδίας, είχαν αναπτύξει δύο σπουδαίους πολιτισμούς, των Χαράπα και των Μοχέντζο Ντάρο, απ’ τους οποίους έχουν βρεθεί γραπτά μνημεία, που όμως δεν έχει σταθεί ακόμα δυνατό να τα μελετήσει κανείς.

Πρέπει αυτή τους η εισβολή και η επέκτασή τους στην Ινδία να τους πήρε μακρύ χρόνο, διότι τα γεγονότα καταγράφονται, σύμφωνα με τους ειδικούς μέσα στις ιστορίες που βρίσκονται στα ιερά βιβλία των Ινδών και του ινδουισμού, τις διάφορες Βέδες.

Οι Άριοι, καθώς κατέβηκαν στην Ινδία, άρχισαν να καταγράφουν τους θρύλους και τις παραδόσεις τους. Η αρχαιότερη από αυτές είναι η Ριγκ Βέδα και στην ουσία οι Βέδες καταγράφουν τους θρύλους, τις παραδόσεις, αυτών των Ινδοευρωπαίων που μπήκαν στην Ινδία, χτύπησαν τους ντόπιους πληθυσμούς και τους υπέταξαν. Είναι γεμάτες οι Βέδες από οργιαστικές ιστορίες.

Οι Βέδες μοιάζουν κάπως με την αρχαία ελληνική μυθολογία, όπου θεοί ερωτεύονται, πολεμούν μεταξύ τους, ο ένας συκοφαντεί και χτυπά τον άλλον, ερωτεύονται θνητούς, ζώα, άνθρωποι και θεοί αναμειγνύονται, όπως στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Έτσι και αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι που μπήκαν κατέγραψαν τους θρύλους, ως φαίνεται, και τις παραδόσεις τους μέσα σε αυτά τα κείμενα, τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα ιερά βιβλία της αρχαιότερης ζώσας θρησκείας, του ινδουισμού, που είναι και μία από τις μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου.

Από πού κατέβηκαν αυτοί οι Άριοι; Γενικά, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες δημιουργήθηκαν, σε βαθύ χρόνο, από ομάδες οι οποίες κινούνταν σε αυτό που σήμερα είναι Ουκρανία και νότια Ρωσία, πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία Θάλασσα. Θεωρούν δηλαδή ότι εκεί είναι η αρχή των Ινδοευρωπαίων, σε ζώνες ημινομάδων και νομάδων, και από εκεί, γύρω στο 6000 π.Χ., υπάρχουν κάποιες εικασίες ότι υπήρχε απομάκρυνση και διάσπαση και μετακίνηση ινδοευρωπαϊκών φύλων προς διάφορες πλευρές και αυτές οι μετακινήσεις καταγράφονται σε διάφορες επανειλημμένες ζώνες του χρόνου.

Στο 2500 π.Χ., τότε θεωρείται ότι μετακινήθηκαν και οι Έλληνες προς τον νότο και οι Χετταίοι προς τον νότο και οι Ινδοευρωπαίοι αυτοί (οι Άριοι). Ονόμαζαν τον εαυτό τους «Άριαν», και από τη λέξη «Άριαν» προέρχεται και η λέξη «Ιράν», η χώρα που λέγεται Ιράν είναι η χώρα των Άριαν, δηλαδή των Αρίων, διότι αυτοί, οι Άριοι, αν ισχύει η σκέψη, μετακινήθηκαν από αυτές τις ζώνες μεταξύ Κασπίας και Μαύρης Θάλασσας και κάποια στιγμή κινήθηκαν προς το Ιράν και το Αφγανιστάν και κάποιοι από αυτούς μπήκαν στην Ινδία, γύρω στο 1600 π.Χ.

Μπαίνοντας στην Ινδία άλλαξαν τελείως τον χαρακτήρα αυτής της χώρας και έγιναν αυτοί ο κυρίαρχος πληθυσμός της Ινδίας. Μέσα στους αιώνες, μετακινούνταν όλο και νοτιότερα. Οι Άριοι καθώς κινούνταν προς τον νότο, έβρισκαν αντιστάσεις. Τελικά, δεν έφτασαν σε μεγάλους αριθμούς μέχρι τον νότο της Ινδίας. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι βόρεια και μέχρι περίπου το κέντρο οι πληθυσμοί μιλούν ινδοευρωπαϊκές γλώσσες και από το κέντρο της Ινδίας και νότια αυξάνονται κατά πολύ οι πληθυσμοί οι οποίοι δεν μιλούν ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.

Αυτοί οι Άριοι είναι που έδωσαν το στίγμα στην Ινδία και σταδιακά συνέγραψαν το θρησκευτικό τους αίσθημα και τις θρησκευτικές τους συλλήψεις, όχι μόνο στις Βέδες, που θεωρούνται αρχέγονα θρησκευτικά κείμενα, γραμμένα το διάστημα 1500-500 π.Χ., αλλά και στις Βραχμάνες και στις Ουπανισάδες.

Ουπα-νισάδες: το «ούπα» είναι το αρχαιοελληνικό «υπό». Η σανσκριτική είναι πολύ κοντά στην αρχαία ελληνική γλώσσα, για αυτό το «ούπα-νισάδες» θα πει «κάτω από τα πόδια του δασκάλου» και αυτό το «ούπα» είναι «υπό», «υπό τους πόδας των σοφών».

Οι Ουπανισάδες συγκροτούν ένα ξεχωριστό τμήμα της ινδουιστικής θρησκείας που συγγράφηκε σχετικά πρώιμα, δηλαδή τον 8ο, τον 7ο, τον 6ο αιώνα π.Χ. και σε αντίθεση με τις Βέδες, οι οποίες είναι γεμάτες οργιαστικές ιστορίες και έρωτες και μάχες και ζώα και θεότητες γυναικείες, ανδρικές, μισο-άνδρες, μισο-γυναίκες, ερμαφρόδιτες, μισο-ζώα, μισοανθρώπους, οι Ουπανισάδες είναι σε τελείως άλλο κλίμα. Είναι μία στοχαστική, φιλοσοφική, συζήτηση για τον άνθρωπο, για το σύμπαν, για το βράχμα, για τη μεγάλη δύναμη, για το φως μέσα μας.

Και, όμως, παρότι όταν κανείς διαβάζει τις Βέδες δεν μπορεί να φανταστεί ότι είναι της ίδιας θρησκείας με τους Ουπανισάδες, για τους ινδουιστές όλα αυτά τα ιερά κείμενα είναι έμπλεα σοφίας. Και οι ινδουιστές διαβάζοντας τις Βέδες και τις Βραχμάνες βρίσκουν σε κάθε σειρά των κειμένων αυτών πάρα πολύ μεγάλης σοφίας σκέψεις και κατευθύνσεις και τιμούν αυτά τα κείμενα εξίσου, τόσο τις Βέδες, όσο και τις Βραχμάνες, όσο και τις Ουπανισάδες.

Please follow and like us:
error
fb-share-icon

Ένα σχόλιο

Ο σχολιασμός είναι απενεργοποιημένος.

error

Enjoy this blog? Please spread the word :)