Χαλανδρίτσα Αχαΐας

Λίγες μέρες μετά τη νίκη στον Ακροκόρινθο, στις 20 Ιανουαρίου, ο Κολοκοτρώνης έφυγε από το στρατόπεδο της Κορίνθου και κατευθύνθηκε στην Καρύταινα με σκοπό να συγκεντρώσει στρατεύματα και να κατευθυνθεί στην Πάτρα. Ο Αλή πασάς πέθανε στις 15 Ιανουαρίου, γεγονός που έκανε κρίσιμη την κατάσταση, γιατί ο αποδεσμευμένος πια στρατός του Χουρσήτ Πασά θα κατευθυνόταν προς τη νότια Ελλάδα.

Το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου τουρκικός στρατός με 8.000-9.000 άνδρες και αρχηγό τον Μεχμέτ πασά αποβιβάστηκε στην Πάτρα. Η ελληνική κυβέρνηση διόρισε τον Κολοκοτρώνη στρατηγό και αρχηγό της πολιορκίας της Πάτρας. Για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από την πλευρά των προκρίτων, ο Κωλέττης, ως υπουργός του Πολέμου, τους ειδοποίησε σχετικά με ειδικό έγγραφο.

Από την Καρύταινα ο Κολοκοτρώνης κατευθύνθηκε στη Βυτίνα και από εκεί στον Πύργο και τη Γαστούνη. Συγκέντρωσε συνολικά 6.000 άνδρες από όλες σχεδόν τις επαρχίες της Πελοποννήσου. Πριν ακόμη φτάσει διέταξε τους Δημήτριο Πλαπούτα, Κωνσταντίνο Πετμεζά, Γενναίο και Αποστόλη Κολοκοτρώνη να καταλάβουν καίριες θέσεις κοντά στην Πάτρα: ο Πλαπούτας τη θέση Σαραβάλι, Ο Πετμεζάς τον Παλαιόπυργο και ο Γενναίος τη θέση Ομβριά.

Στις 26 Φεβρουαρίου, πολυάριθμος τουρκικός στρατός βγήκε από την πόλη ανενόχλητος για να επιδοθεί σε λαφυραγωγία. Από το σώμα αυτό περίπου 2.000 άνδρες κατευθύνθηκαν προς την Χαλανδρίτσα. Ο Κουμανιώτες και 500 Πατρινοί που κρατούσαν τη θέση αυτή, αναγκάστηκαν τότε να εγκαταλείψουν και οι Τούρκοι ανενόχλητοι, λεηλάτησαν και έκαψαν το χωριό. Καθώς όμως γύριζαν στη Πάτρα αντιμετώπισαν τις δυνάμεις του Γενναίου και του Αποστόλη Κολοκοτρώνη και σε λίγο και του Πλαπούτα που έσπευσε στη θέση της συμπλοκής.

Οι Έλληνες αγωνιστές, παρά την αριθμητική υπεροχή των αντιπάλων τους, που ενισχύθηκαν μάλιστα και από άλλο σώμα που ήρθε από το χωριό Τσουκαλά, και παρά τα πυροβόλα που χρησιμοποίησαν εναντίον τους, πολεμώντας με μεγάλη γενναιότητα κατόρθωσαν να τους τρέψουν σε φυγή και τους ανάγκασαν τελικά να κλεισθούν στο φρούριο.

Η νίκη των Ελλήνων στη Χαλανδρίτσα, όπου για πρώτη φορά οι Έλληνες αντιμετώπισαν τους Ανατολίτες Τούρκους, τους «Κακλαμάνους» όπως περιφρονητικά τους αποκαλούσαν, γι’ αυτό και ο αρχηγός τους Μεχμέτ πασάς έμεινε γνωστός ως Κακλαμάν πασάς, άνοιγε το δρόμο για την εκκαθάριση της περιοχής από τους Τούρκους.

Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών