Μετά περίπου από 40 χρόνια, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ευβοίας υποδέχεται το ύφασμα από το Λευκαντί, ένα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα σπάνιο έργο της αρχαίας υφαντικής τέχνης, το οποίο φυλασσόταν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου και συντηρήθηκε.
Το ύφασμα είχε αποκαλυφθεί κατά τις ανασκαφικές έρευνες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στο Λευκαντί Ευβοίας κατά το έτος 1981. Είχε εντοπιστεί σε ανδρική ταφή στη θέση Τούμπα, στο εσωτερικό μνημειακού αψιδωτού κτιρίου, κάτω από έναν τεχνητό τύμβο. Τα οστά του αποτεφρωμένου άνδρα ήταν τυλιγμένα στο ύφασμα και τοποθετημένα στο εσωτερικό χάλκινου τεφροδόχου αγγείου.
Η μεταφορά του από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, πραγματοποιείται ενόψει των εργασιών για την οργάνωση της Μόνιμης Έκθεσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Χαλκίδας «Αρέθουσα». Η μόνιμη έκθεση του υφάσματος στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα» μαζί με τα υπόλοιπα κτερίσματα του τάφου θα συμβάλλει στην αρχαιολογική τεκμηρίωση και προβολή του σημαντικού προϊστορικού οικισμού του Λευκαντίου Ευβοίας.
Τι είναι το ύφασμα από το Λευκαντί;
Στην Ελλάδα δεν σώζονται σχεδόν καθόλου υφάσματα από την αρχαιότητα. Αντίθετα με την Αίγυπτο, όπου η ξηρή ατμόσφαιρα και το ξηρό υπέδαφος «επέτρεψαν» σε πολλά να φτάσουν ως τις μέρες μας, και κυρίως οι επίδεσμοι που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη μουμιοποίηση, στη χώρα μας σώθηκαν ελάχιστα, υπό ειδικές συνθήκες. Εφόσον δηλαδή το ύφασμα βρισκόταν μέσα σε μεταλλικό αγγείο ή ακουμπούσε σε μέταλλο.
«Το ύφασμα του άρχοντα από το Λευκαντί», όπως το έχουν ονομάσει στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι ένα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα σπάνιο έργο της αρχαίας υφαντικής τέχνης με εξαιρετική διατήρηση, που είχε προσφερθεί μαζί με πολύτιμα δώρα στην ταφή ενός ηγεμόνα των «Σκοτεινών Χρόνων» (11ος – 9ος αι. π.Χ.) στο Λευκαντί της Εύβοιας.
Το συγκεκριμένο εύρημα από το Λευκαντί Ευβοίας, εντόπισε η Ειρήνη Σ. Λαιμού, διευθύντρια της ανασκαφής στην Ξερόπολη. Σ΄ έναν μεγάλο χάλκινο κρατήρα, βρέθηκαν τα καμένα οστά ενός άντρα, τυλιγμένα σε λινό χιτώνα, με σιδερένια όπλα ξίφος, αιχμή, λόγχη και πέτρινο ακόνι, που επιβεβαιώνουν πως ήταν ή στρατηγός ή μέλος βασιλικής οικογένειας.
Η κ. Λαιμού σημειώνει πως η διατήρησή του επιτεύχθηκε χάρη στην υδρία, καθώς ερχόταν σε επαφή με τα χάλκινα τοιχώματα και τα οξείδια του χαλκού επιβράδυναν την αποσύνθεσή του. Το ύφασμα είναι λινό, μήκους 1,4μ και αποτελεί το πιο σπουδαίο εύρημα. Φέρει ένα άνοιγμα για το κεφάλι, αλλά δεν έχει μανίκια, θα ήταν ίσως ποδήρης ανδρικός χιτώνας. Είναι στολισμένο με κοσμήματα και γεωμετρικά σχήματα και είναι αφάνταστης λεπτής τέχνης και ύφανσης. Στο πάνω μέρος γύρω-γύρω είναι φτιαγμένο με μικρές κλωστές σε κόμπους ενώ στο κάτω μέρος είναι αδιακόσμητο.
Το ύφασμα αυτό, που κάλυπτε τα οστά του άνδρα, ο οποίος ετάφη κατά τον ομηρικό τρόπο γύρω στο 1100 με 1000π.Χ., θεωρείται το πιο αρχαίο, που έχει βρεθεί στον Ελλαδικό και Ευρωπαϊκό χώρο. Όταν βρέθηκε, μεταφέρθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο. Για να προστατευθεί, κατασκευάστηκε ένα δωμάτιο από ξύλο και νάιλον ώστε να εξασφαλισθούν οι ίδιες συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στον τάφο όπου βρέθηκε. Και αυτό γιατί ήταν υφαντό από λινάρι, που θα γινόταν σκόνη μόλις θα στέγνωνε στον ατμοσφαιρικό αέρα.
Η συντήρησή του κράτησε δυόμισι χρόνια. Το ύφασμα ξεδιπλώθηκε, πλύθηκε, βρέθηκαν τα περισσότερα κομμάτια του, ράφτηκε πάνω σε υφαντό από βαμβακερό νήμα, μελετήθηκε και βρέθηκε ο τρόπος κατασκευής του: στημόνι, υφάδι, κρόσσια και κόμποι. Πρόκειται για υφαντό από δίκλωνη κλωστή λιναριού, με δεκαπέντε στημόνια και δεκαπέντε υφάδια στον πόντο.
https://www.liberal.gr/apopsi/to-ufasma-tou-archonta-apo-to-archaio-leukanti/239784
[…] οικοδομήματος που αποκαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα στο Λευκαντί της Εύβοιας και διαιρείται εσωτερικά σε τρεις χώρους, με κεντρική […]