Η Ιαπωνία στην περίοδο των Τοκουγκάουα έζησε μια θετική πλευρά των εξελίξεών της, όμως ήταν απομονωμένη μέσα στον εαυτό της. Οι λίγες επαφές που είχε ήταν με την Κορέα. Οι Τοκουγκάουα είχαν άποψη απομονωτισμού. Η Ιαπωνία δεν ήταν απόλυτα ανοιχτή, ούτε και απόλυτα κλειστή. Είχε έρθει σε επαφή με τους Ευρωπαίους. Οι Πορτογάλοι από τον 16ο αιώνα έχουν έρθει στην Ιαπωνία και είχαν ζητήσει και είχαν πάρει την άδεια να έχουν μια βάση στο Ναγκασάκι και εκεί οι Πορτογάλοι έκαναν το εμπόριό τους. Αργότερα ήρθαν και οι Ολλανδοί.
Γενικά όμως οι Ιάπωνες δεν επέτρεπαν πολλά στους Ευρωπαίους. Δεν τους άρεσαν πολύ οι Πορτογάλοι. Αντιθέτως, ενώ είχαν καλύτεροι εντύπωση για τους Ολλανδούς. Όταν άρχισαν να έρχονται Ιησουίτες ιεραπόστολοι στην αρχή τους άφησαν να δρουν διερευνητικά, αλλά στη συνέχεια τους εξεδίωξαν. Γενικά ήταν επιθετικοί απέναντι στους Ευρωπαίους και μάλιστα στην περίοδο των Τοκουγκάουα επέτρεψαν μόνο σε κάποιους Ολλανδούς εμπόρους να δρουν και σταμάτησαν κάθε άλλη εκδοχή ευρωπαϊκής παρουσίας.
Έτσι όταν το 1853 παρουσιάζεται μια αμερικανική ναυτική αποστολή, οι Ιάπωνες εκπλήσσονται. Εκπλήσσονται από πολλές πλευρές διότι στόχος των Αμερικανών ήταν να ανοίξουν εμπορικές σχέσεις με την Ιαπωνία. Ο αρχηγός του στόλου ήταν ο ναύαρχος Πέρι (Perry), ο οποίος και είχε εντολή να έρθει σε επαφή με τη διοίκηση της Ιαπωνίας, με τις ανώτατες αρχές, για να συνταχθεί ένα σύμφωνο εμπορικό και σύμφωνο επαφών των δυο χωρών. Ο ναύαρχος Πέρι παρέμεινε για αρκετό διάστημα, και αυτός και οι ναύτες του γνώρισαν την Ιαπωνία. Ήταν μάλιστα μέσα στους στόχους τους να καταλάβουν ποια είναι αυτή η κοινωνία, να μεταφέρουν και στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών πληροφορίες, και εντυπωσιάστηκαν από την Ιαπωνία αλλά και οι Ιάπωνες εντυπωσιάστηκαν από τους Αμερικανούς.
Ο Πέρι και οι ναύτες του ήταν στελέχη όλοι. Ανάμεσα στα άλλα είχαν αποστολή να εκθειάσουν, να δείξουν στους Ιάπωνες τις κατακτήσεις της δυτικής επιστήμης και τεχνολογίας. Η παρουσία των Αμερικανών είχε πολλαπλές πλευρές. Τελικά οι Αμερικανοί μετά από μακρές επικοινωνίες με την κυβέρνηση των Τοκουγκάουα, πετυχαίνουν τη σύναψη μιας εμπορικής συμφωνίας και το ενδιαφέρον είναι ότι μετά από αυτό ακολουθούν και οι Βρετανοί και οι Ολλανδοί και οι Ρώσοι.
Και έτσι, συνάπτονται μέσα στη δεκαετία του 1850 εμπορικές συμφωνίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκτούν το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση σε δυο λιμάνια της Ιαπωνίας και τα πράγματα παίρνουν τροπή για τον εξής λόγο: Η ιαπωνική κοινωνία εθισμένη στο να ζει απομονωμένα και με αρνητικό αίσθημα απέναντι στους Δυτικούς και γνωρίζοντας βέβαια τι συμβαίνει στη διπλανή Κίνα. Η Κίνα εκείνη την εποχή υφίσταται τον Β΄ Πόλεμο του Οπίου. Οι Ιάπωνες ξέρουν ότι οι Δυτικοί είναι πολύ ισχυροί και μπορούν και κατακτούν με ευκολία χώρες σαν την Ινδία και σαν την Κίνα. Επομένως, έχουν ανησυχία για τη δική τους χώρα.
Αυτές οι επαφές των Τοκουγκάουα με τη Δύση τους ανησύχησαν. Και οι συμφωνίες οι οποίες υπέγραψε ο Πέρι με τους Τοκουγκάουα έμειναν στην ιστορία με τον τίτλο «ετεροβαρείς» συμφωνίες, διότι μια ανάγνωσή τους δείχνει ότι είναι κατά κάποιον τρόπο πιο ευνοϊκή για τις Ηνωμένες Πολιτείες παρά για τα συμφέροντα της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες ανησύχησαν από αυτές τις εξελίξεις και η ιαπωνική κοινωνία μπήκε σε μια πολύ έντονη συζήτηση για το τι γίνεται. Ένα τμήμα
της ιαπωνικής κοινωνίας πίστευε, ότι για να μην μας απορροφήσουν οι Δυτικοί πρέπει να στηριχθούμε στις παραδόσεις μας, να ενισχύσουμε τις παραδόσεις μας και θα τους αντιμετωπίσουμε.
Η άλλη πλευρά, η οποία τελικά και νίκησε σε αυτή τη βαθύτατα πολιτική διαμάχη, που είχε πάρει μεγάλες εντάσεις και εξεγέρσεις, απαντούσε υποστηρίζοντας ότι στη Δυτική Ευρώπη, στον δυτικό κόσμο, στην Αμερική οι άνθρωποι λειτουργούν πάρα πολύ αποτελεσματικά. Η παιδεία τους, η οικονομία τους, η βιομηχανία τους, ο στρατός τους, η διπλωματία τους το πολιτικό τους σύστημα φαίνεται ότι είναι τόσο καταπληκτικά, ούτως ώστε μικροί λαοί να μπορούν να νικούν όλη τη Γη.
Άρα, υποστήριζε η ομάδα των εκσυγχρονιστών, έναν δρόμο έχει η Ιαπωνία να πάρει: Χωρίς πλέγμα να παραδεχθεί ότι ο δυτικός κόσμος είναι εξαιρετικά επιτυχής, να πάρει σοφία, από αυτές τις πλευρές της επιτυχίας τους, να τους μιμηθεί δημιουργικά ούτως ώστε να είναι αυτά που θα υιοθετήσουμε πρωτοπόρα, όπως είναι στη Δύση, αλλά να τα προσαρμόσουμε στον δικό μας κόσμο και αν γίνουμε εμείς δυνατοί, τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας Δυτικός και κανένας Αμερικανός δεν θα μπορεί να μας απορροφήσει.
Αυτή η πλευρά των εκσυγχρονιστών πέτυχε τον στόχο της τελικά. Δεν ήταν απλό διότι ήταν πολύ δυναμική η αντιπαράθεση των δυο πλευρών. Η μια των παραδοσιακών και η άλλη των εκσυγχρονιστών. Και τελικά το 1868, μετά από εξέγερση, ανατρέπονται οι Τοκουγκάουα και αρχίζει μια νέα περίοδος για την Ιαπωνία, που ονομάζεται περίοδος Μεϊτζί.