Ένα μεγάλο κεφάλαιο της Γεωργικής Επανάστασης είναι τα φυτά, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτή τη μεγάλη αλλαγή της ζωής του ανθρώπου. Τα φυτά βεβαίως οι άνθρωποι τα γνώριζαν, από εκατομμύρια χρόνια, τα έτρωγαν σε άγρια μορφή, τα είχαν χαρτογραφήσει στις περιοχές που κινούνταν, πού υπάρχει τι, για να βρίσκουν να τρώνε κάτι, ανάλογα με την εποχή και φυσικά, προφανώς μέσα στα εκατομμύρια χρόνια, είχαν κατανοήσει ποια τους αρέσουν, ποια είναι πιο θρεπτικά, ποια τους καλύπτουν στις περιοχές που κινούνταν.
Στην περιοχή που πρώτα ξεκίνησε η γεωργία, τα φυτά, τα οποία βρίσκονταν πιο διαδεδομένα, και εύκολα αναπτυσσόμενα και είχε παρατηρηθεί αυτό το φαινόμενο από τον άνθρωπο, ήταν το σιτάρι, το κριθάρι, η βρώμη, αυτά που λέμε δημητριακά. Πάνω στα δημητριακά λοιπόν βασίστηκε η Γεωργική Επανάσταση της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Αυτά τα φυτά κατά κύριο λόγο χρησιμοποιήθηκαν και ενσωματώθηκαν στην καθημερινή οικονομία.
Χρησιμοποιείται ο όρος «εξημερώθηκαν», διότι η γεωργική μας δράση μετέτρεψε αυτά τα φυτά από άγρια σε ήμερα, φυσικά μέσα στη διάρκεια χιλιάδων χρόνων, σε σημείο που ο σπόρος τους να μεταλλαχθεί, να μην είναι εκείνος που γνωρίζαμε από παλαιότερα. Η γεωργία και η οικονομία του αρχαίου ελληνικού χώρου, των Βαλκανίων και της υπόλοιπης Ευρώπης στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο, μέσα σε αυτά τα χιλιάδες χρόνια της ανάπτυξης της γεωργίας, στα δημητριακά.
Τα δημητριακά δεν ήταν τα μόνα καλλιεργούμενα φυτά της Γεωργικής Επανάστασης, αλλά κατά πάσα πιθανότητα, πάνω σε αυτό στηρίχθηκε η Γεωργική Επανάσταση, και γι’ αυτό και το φυτό το οποίο κατά κύριο λόγο τρώμε σε αυτή την περιοχή του κόσμου, δηλαδή στη Μέση και Εγγύς Ανατολή και στην Ευρώπη και στη βόρεια Αφρική, είναι το ψωμί, τα σιτηρά. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητο να ισχύσει και για τις άλλες ζώνες ανάπτυξης της γεωργίας. Μπορεί να προηγήθηκε η γεωργία στη ζώνη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, όμως στις περιοχές που επίσης η γεωργία παρουσιάζεται νωρίς όπως είναι η περιοχή του Ινδού ποταμού, η περιοχή του Κίτρινου ποταμού στην Κίνα, η περιοχή της μέσο-Αμερικής τα φυτά στα οποία στηρίχθηκε η Γεωργική Επανάσταση δεν είναι τα σιτηρά.
Στην περίπτωση των ανατολικότερων ζωνών της γεωργίας, το δεύτερο σημαντικότερο φυτό της ανθρωπότητας είναι το ρύζι και τούτο διότι στις ανατολικότερες αυτές περιοχές το κλίμα είναι θερμό και υγρό, και υπάρχει πλούσια υδροφορία και υδροκάλυψη. Όπως γνωρίζουμε το ρύζι χρειάζεται ζεστό κλίμα και πολύ νερό για να αναπτυχτεί. Έτσι στην περιοχή της ανατολικής Ασίας η Γεωργική Επανάσταση στηρίχτηκε κατά κύριο λόγο στο ρύζι αλλά και σε άλλα φυτά, όπως είναι το κεχρί, το σόργο.
Στην βόρεια Αφρική η Γεωργική Επανάσταση στηρίχτηκε επίσης στα σιτηρά δηλαδή στη μεγάλη και σπουδαία Αίγυπτο και στη βόρεια Αφρική και Αιθιοπία και Σομαλία, ενώ στην υποσαχάρια Αφρική τα φυτά αλλάζουν. Εκεί, κυρίως στηρίχθηκαν στο σόργο και στο κεχρί, ενώ στη μεσοαμερικάνικη ζώνη και στη ζώνη των Άνδεων, όπου αναπτύχτηκε η γεωργία περί το 3000 και 2500 π.Χ., στηρίχτηκε σε εδώδιμα φυτά της Αμερικής, που είναι το καλαμπόκι, οι πατάτες, η κολοκύθα, τα φασόλια, οι πιπεριές, οι ντομάτες. Το σημαντικότερο τρόφιμο της περιοχής της μεσοαμερικανικής ζώνης και των Άνδεων είναι το καλαμπόκι και οι πατάτες.
Μέσα στη διάρκεια των αιώνων και των χιλιετιών που κύλησαν, φυτά μετακινηθήκαν, μεταφέρθηκαν, σπόροι επιχειρήθηκε να εγκλιματιστούν στο ένα ή στο άλλο σημείο, και πράγματι μέσα στο κύλισμα των χιλιάδων χρόνων, οι περιοχές έμαθαν φυτά άλλων περιοχών, τα οποία εγκλιματίστηκαν. Στην Ευρώπη, από την Κίνα και την ανατολική Ασία γνωρίσαμε τα βερίκοκα, τα ροδάκινα, τα διάφορα εσπεριδοειδή, τα οποία κινήθηκαν δυτικότερα, ενώ από την Αμερική γνώρισε η ανθρωπότητα, μετά τον Κολόμβο, το καλαμπόκι, τις πατάτες, τις ντομάτες, και άλλαξε η διατροφή μας, ενώ η Αμερική γνώρισε με τη σειρά της φυτά και τρόφιμα της Ευρώπης όπως το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο κ.α. Ακόμη η Ευρώπη γνώρισε τον καφέ από την Αμερική.