Ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι, όταν ανέβηκε στην εξουσία της Κίνας, εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα Σιεν Γιανγκ, στην αριστερή όχθη του ποταμού Βέι. Στην πόλη ζούσαν 120.000 οικογένειες ευγενών, που είχαν μεταφερθεί από τις φεουδαρχικές εκτάσεις, μετά την ένωση της Κίνας. Στις πύλες της πρωτεύουσας βρσκόταν το ανάκτορο Χσιν, πολιτιστικό κέντρο και ανώτατο ιερατείο, το οποίο συμβόλιζε την «κορυφή του ουρανού». Ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι ξεκίνησε σχεδόν αμέσως τα μεγάλα έργα που χαρακτήρισαν την περίοδο της βασιλείας του.
Σε μικρή απόσταση από το ανάκτορο Χσιν, ξεκίνησε να χτίζεται η κατοικία του αυτοκράτορα, το ανάκορο Α-φανγκ, το οποίο όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Σε αυτό το παλάτι δούλεψαν 700.000 εργάτες, που επιλέχθηκαν από τους ευνούχους και από τους σκλάβους με διαγωνισμό και βραβείο την ελευθερία. Το παλάτι διέθετε κήπους, μεγάλους υπαίθριους χώρους και βεράντες που μπορούσαν να φιλοξενήσουν 10.000 καλεσμένους. Το ανάκτορο συνδεόταν με την πρωτεύουσα μέσω ενός δενδρόφυτου ιδιωτικού δρόμου, που ονομαζόταν «γαλάζιο μονοπάτι», συμβολίζοντας τον γαλαξία που οδηγεί στην κορυφή του ουρανού.
Για την μετακίνση των στρατευμάτων, σε όλες τις επαρχίες της Κίνας είχε κατασκευαστεί ένα οδικό δίκτυο με δενδρόφυτους και πλατείς εώς 15 μέτρα δρόμους, που είχαν συνολική έκταση 7.500 χιλιόμετρα. Στη συνέχεια ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι έκανε και υδραυλικά έργα. Κατασκευάστηκαν αρδευτικοί αγωγοί κια φράγματα έτσι ώστε να προστατεύονται από τις πλημμύρες οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Οι γέφυρες συνήθως ήταν φτιαγμένες από πέτρα και ξύλο.
Αμέσως με την άνοδο του στο θρόνο, ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι άρχισε την καατσκευή του μαυσωλείου του με τον πήλινο στρατό για προστασία. Για τον σκοπό αυτό κάλεσε τους πιο διάσημους και επιφανείς αρχιτέκτονες, γλύπτες και τεχνίτες, καθώς και πάνω από μισό εκατομμύριο εργάτες.
Για να οριοθετήσει την αυτοκρατορία του, για να προστατέψει τα εδάφη του από τις επιδρομές των Μογγόλων, αλλά και για να αποτρέψει την απόδραση πληθυσμών που είχαν υποστεί κακομεταχείριση από τις Αρχές, ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι ξεκίνησε την κατασκευή του Σινικού Τείχους. Όλες οι προηγούμενες οχυρώσεις θα περικλείονταν μέσα σε αυτό. Δεν επρόκειτο μόνο για αμυντικό όριο αλλά και για πολιτιστικό. Πέραν του τείχους υπήρχε η βαρβαρότητα. Δημιουργός του ήταν ο στρατηγός Μενγκ Τιεν. Αυτός επέβλεψε τις εργασίες των κληρωτών τεχνιτών που το κατασκεύασαν.
Την εποχή του Τσιν Σι Χουάνγκ Τι το Σινικό Τείχος είχε έκταση 5.000 χιλιόμετρα και διέθετε 25.000 πύργους ελέγχου που απείχαν μετξύ τους μερικές εκατοντάδες μέτρα. Η επικοινωνία μεταξύ των πύργων την ημέρα γινόταν με σημαίες ενώ τη νύχτα με φωτιά. Με αυτόν τον τρόπο τα μηνύματα μπορούσνα να ταξιδέψουν μέσα σε λίγες ώρες. Σε κάποια σημεία οι διαβάσεις ήταν τόσο πλατείς που μπορούσαν να τις διασχίσουν πέντε παρατεταγμένα άλογα.
Με πληροφορίες από: nationalgeographic