Τα άλογα ήταν ζώα με γόητρο και τα ίππευαν τουλάχιστον από τον 8ο π.Χ. αιώνα στην «βαρβαρική Ευρώπη». Τα χρησιμοποιούσαν για να σέρνουν άμαξες, αλλά οι Κέλτες είχαν ομάδες των δύο αλόγων για να σέρνουν ελαφρά, γρήγορα άρματα στις μάχες.
Στον κελτικό κόσμο λατρευόταν το άλογο για την ομορφιά του, την ταχύτητα, τη γενναιότητα και τη σεξουαλική δύναμη, και αυτό το ζώο έγινε σύμβολο των αριστοκρατικής κάστας πολεμιστών της κελτικής κοινωνίας, των ιπποτών. Πολλές λατρείες είχαν σχέση με τα άλογα: πολεμικοί θεοί, όπως ο Άρης Κοροτιάκους στο Μάρτλσαμ του Σάφολκ παριστάνονταν στην εικονογραφία έφιπποι. Μαρτυρείται επίσης ότι θεωρούσαν το άλογο ηλιακό ζώο.
Η θυσία αλόγων ήταν σπάνια, αλλά σημαντική επειδή αντανακλούσε την αληθινή απώλεια που ένιωθαν ο αφέντης του και η κοινότητα. Τα διαμελισμένα κορμιά δύο αλόγων βρέθηκαν σε τελετουργικό δοχείο του 6ου π.Χ. αιώνα, στη σπηλιά του Μπίτσισκαλα στην Τσεχοσλοβακία. Η ταφή του άρματος στον Κινγκς Μπάροου του Γιόρκσαϊρ κατά την Ύστερη Εποχή του Σιδήρου περιελάμβανε τα δύο άλογα και το άρμα με τον κάτοχό του.
Η μεγαλύτερη από όλες τις ιππικές θεότητες των Κελτών ήταν η Επόνα, και το όνομά της ετυμολογικά προέρχεται από την κελτική λέξη epos που σημαίνει άλογο. Ήταν τόσο σημαντική ώστε είχε επίσημη ρωμαϊκή γιορτή στις 18 Δεκεμβρίου. Οι πιστοί της Επόνα προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Στις στρατιωτικές περιοχές του Ρήνου και του Δούναβη λάτρευαν την Επόνα οι αξιωματικοί ιππείς του ρωμαϊκού στρατού, ως προστάτιδα και του ιππέα και του ζώου.
Αλλού, ιδιαίτερα στην Βουργουνδία, η Επόνα λατρευόταν ως ντόπια θεότητα, θεά της τέχνης της ιπποτροφίας και, γενικότερα, της αφθονίας και της ευμάρειας. Η απεικόνιση της ξεχωρίζει: την παρουσιάζουν πάντα μαζί με άλογα, είτε καθισμένη στο πλάι πάνω σε μια φοράδα ή ανάμεσα σε δύο περισσότερα άλογα ή πόνυ. Το θηλυκό γένος του αλόγου της ίσως έχει σημασία, δεδομένου του ρόλου της ως προαγωγού της γονιμότητας: στις βουργουνδικές εικόνες παρουσιάζεται συχνά ένα πουλάρι να κοιμάται ή να θηλάζει κάτω από τη φοράδα της Επόνα.
Η ιππική θεά ήταν ουσιαστικά γαλατική θεότητα, αν και αφιερώσεις σε αυτήν βρίσκουμε μέχρι και την Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας. Λίγες μαρτυρίες υπάρχουν για την λατρεία της Επόνα στη Βρετανία, αλλά ένα μπρούτζινο αγαλματίδιο από το Γουίλτσαϊρ δείχνει τη θεά με δύο πόνυ, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, τα οποία ταΐζει με καλαμπόκι.
Η ιρλανδική και ουαλική μυθολογία περιέχει πολύ συμβολισμό σχετικό με τα άλογα: η Μάχα, ιρλανδική ιππική θεά, νίκησε την ομάδα του βασιλιά του Ώλστερ σε αγώνα. Η ουαλική Ριάνον έχει στενή σχέση με τα άλογα, ίσως μάλιστα και η ίδια να ήταν ιππική θεά.
