Ταϊπίνγκ και Μουσουλμάνοι

Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, επιτυγχάνουν να ελέγξουν ορισμένες δεκάδες λιμανιών της Κίνας, όχι μόνο στα παράλια αλλά και μέσα στους ποταμούς, σε σημεία που τους ενδιέφεραν. Επέβαλλαν στην Κίνα αυτά τα οποία επιθυμούσαν, αλλά το πράγματα δεν ήταν απλά, γιατί στην Κίνα υπάρχει παράδοση λαϊκών εξεγέρσεων. Μετά από τον πρώτο γύρο του Πολέμου του Οπίου, αναπτύσσονται διάφορες λαϊκές εξεγέρσεις. Μία εξ αυτών γίνεται πάρα πολύ δυναμική και αποκτά πανκινεζική διάσταση. Ονομάζεται η εξέγερση των Ταϊπίνγκ.

Οι Ταϊπίνγκ, χριστιανικών καταβολών, ξεκινούν περίπου το 1850 τη δράση τους. Έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: κάνουν τα μαλλιά τους κότσο για να δείξουν ότι είναι σε εξέγερση, είναι κοινοκτημονικοί, έχουν απόλυτη ισότητα ανδρών και γυναικών, συμμετέχουν και γυναίκες ένοπλες στις μάχες που δίνουν. Ξεκινά εμφύλιος πόλεμος δηλαδή στην Κίνα, διότι αυτοί οι Ταϊπίνγκ υπερτερούν κάπου, είναι λιγότεροι αλλού, συγκρούονται με άλλες ομάδες οι οποίες θεωρούν ότι δεν πρέπει να γίνεται αυτή η εξέγερση. Μια πραγματική κοινωνία σε δράση και σε σύγκρουση.

Οι Ταϊπίνγκ γίνονται, με την πάροδο των ετών, ακόμη περισσότεροι και ισχυρότεροι και επιθετικότεροι. Είναι και βίαιοι στις συγκρούσεις τους, όχι μόνο με τον στρατό, γιατί ο στρατός προσπαθεί να τους αντιμετωπίσει, παρότι και οι Μαντσού είναι εναντίον των ξένων. Αλλά οι Ταϊπίνγκ είναι ανεξέλεγκτοι, είναι άλλος φορέας, αλλά γίνεται και εμφύλιος, ανάμεσα σε άλλα μέλη της κινέζικης κοινωνίας και μαζί τους.

Ο κύκλος των Ταϊπίνγκ κόστισε περί τα είκοσι δύο εκατομμύρια νεκρούς. Είναι ο πιο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας, και είναι και περισσότερο αιματηρός από τους νεκρούς του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Ταϊπίνγκ συντρίφθηκαν, τελικά, από τις αυτοκρατορικές δυνάμεις το 1864.

Την ώρα που οι Ταϊπίνγκ είναι στην εξέλιξή τους, ξεκινούν οι μουσουλμάνοι των δυτικών περιοχών της Κίνας εξέγερση, το 1863. Μια εξέγερση η οποία διαρκεί δέκα χρόνια, μέχρι το 1873, και επειδή ο κρατικός μηχανισμός της Κίνας είναι απασχολημένος με άλλα ζητήματα, αυτή η εξέγερση των μουσουλμάνων επί δέκα χρόνια ερημώνει τις δυτικές επαρχίες της Κίνας.

Οι αναστατώσεις, οι εμφύλιοι πόλεμοι στα δυτικά κυρίως και η δράση των Μουσουλμάνων στα βόρεια και δυτικά της Κίνας, φέρνουν έναν λιμό, τρομερή πείνα στον Βορρά, στα 1877 με 1879, στον οποίο λιμό πεθαίνουν δέκα εκατομμύρια άνθρωποι. Η Κίνα γονατίζει. Η Κίνα γεμίζει με ναρκομανείς ανθρώπους, με πόρνες. Η ανέχεια φέρνει μύρια κακά, ανάμεσας τους και μετανάστευση. Εκατομμύρια Κινέζοι ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπο να φύγουν από την Κίνα.

Η κύρια τάση τους για φυγή θα είναι να πάνε προς τα νότια, προς τις περιοχές που είναι Φιλιππίνες, Ινδοκίνα, Ινδονησία. Και έτσι μέχρι σήμερα στην Ινδονησία, στην Ινδοκίνα, υπάρχουν μειονότητες Κινέζων. Αλλά εκτός απ’ αυτό εκατομμύρια Κινέζοι επιδιώκουν να πάνε, να βρεθούν στη Γη της Επαγγελίας, που στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, κυρίως το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, δεν είναι άλλο από την πιο ποθητή χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας, που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τότε είναι μια χώρα ανεπτυγμένη. Έχει τελειώσει ο εμφύλιός της πόλεμος. Γίνεται τόπος έλξης ανθρώπων απ’ όλη τη Γη, διότι χρειάζεται η χώρα αυτή χέρια εργασίας. Μάλιστα την εποχή αυτή στις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργείται ο μεγάλος σιδηρόδρομος, ο Transamerica, ο οποίος ένωνε τη δυτική ακτή με την ανατολική ακτή, δηλαδή τον Ατλαντικό ωκεανό με τον Ειρηνικό ωκεανό, και επομένως χρειάζονταν χέρια. Και οι Κινέζοι που φτάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής γίνονται ιδανικοί εργάτες για το στήσιμο αυτών των χιλιάδων χιλιομέτρων σιδηροτροχιών. Oι Ηνωμένες Πολιτείες αποκτούν Κινέζους κατοίκους στο τέλος του 19ου αιώνα και στον 20ό αιώνα και έτσι πολλές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών διαθέτουν China Town.