Οι κάτοικοι στην Κρήτη, Έλληνες και Τούρκοι, όσον αφορά τη φυσική τους εμφάνιση έχουν, έχουν ωραία κορμοστασιά, είναι εύρωστοι και ρωμαλέοι. Τους αρέσει να ασκούνται στην τοξοβολία,. Πάντα ξεχώριζαν σε αυτήν την άσκηση. Μάλιστα ο Παυσανίας βεβαιώνει ότι ήταν συνυφασμένη με το έθνος τους, και το προτιμούσαν επίσης όλοι οι λαοί της Ελλάδας. Έτσι, βλέπουμε πάνω στα αρχαία νομίσματα του νησιού να απεικονίζονται μόνο άντρες.
Χανιά 
Ρέθυμνο
Πρόκειται για τίμιους ανθρώπους. Σήμερα το νησί αυτό δεν συναντά κανείς κατεργάρηδες ούτε λωποδύτες, ούτε ζητιάνους, δολοφόνους ή κλέφτες μεγάλης εμβέλειας. Οι πόρτες των σπιτιών κλείνουν απλά με πολύ ελαφριές ξύλινες ράβδους, που χρησιμεύουν ως κλειδαριές. Όταν κάποιος Τούρκος κλέψει, κάτι που σπανιότατα συμβαίνει, τον στραγγαλίζουν μέσα στη φυλακή, για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας. Στη συνέχεια βάζουν το πτώμα του σε ένα σάκο γεμάτο πέτρες και το ρίχνουν στη θάλασσα. Όταν ο κλέφτης είναι Έλληνας, καταδικάζεται σε ραβδισμό ή απαγχονισμό στο πλησιέστερο δέντρο.
Η πλειονότητα των Τούρκων έχει εκχριστιανιστεί ή είναι παιδιά Τούρκων χριστιανών. Οι Τούρκοι που έχουν αλλαξοπιστήσει, (πρώην χριστιανοί) συνήθως είναι λιγότεροι έντιμοι από τους γνήσιους Τούρκους. Ένας σωστός Τούρκος δεν λέει τίποτα όταν βλέπει τους χριστιανούς να τρώνε χοιρινό και να πίνουν κρασί, ενώ τους Τούρκους αποστάτες, που κρυφά τρώνε και πίνουν, τους επιτιμά και τους υβρίζει. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτοί οι δυστυχείς πουλάνε την ψυχή τους φτηνά, αφού για να αλλάξουν θρησκεία δεν κερδίζουν παρά ένα πανωφόρι και το προνόμιο να απαλλαγούν από το κεφαλοχάρατσο, προνόμιο που δεν ξεπερνά τα 5 τάλιρα ετησίως.
Οι Έλληνες χωρικοί φορούν στο κεφάλι τους μι κόκκινη σκούφια. Στα χωράφια, για να προστατευθούν από τον ήλιο, έχουν μοναδική συνδρομή ένα μαντήλι που το δένουν πάνω στη σκούφια και το ανασηκώνουν από τη μια μεριά με το μπαστούνι τους, σχηματίζοντας έτσι ένα είδος ομπρέλας. Οι Τούρκοι χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο. Οι Έλληνες ντύνονται ελαφρά. Φορούν μπλε βράκα από βαμβακερό ύφασμα που φτάνει ως τα πόδια, αλλά το πίσω μέρος της βράκας κατεβαίνει χαμηλότερα από ό,τι πρέπει και τους κάνει να φαίνονται πολύ αστείοι. Στην Κρήτη δεν βλέπουμε κανέναν χωρίς να είναι καλά ποδημένος, ενώ οι αγρότες της Ευρώπης ως επί το πλείστον είναι μισοξυπόλητοι. Στις πόλεις οι Έλληνες χρησιμοποιούν σκαρπίνια. από κόκκινο μαροκίνι, εξαιρετικά καθαρά και ανάλαφρα. Στα χωριά φορούν μικρές μπότες από το ίδιο δέρμα που τις κάνει να αντέχουν χρόνια ολόκληρα και είναι τόσο καλά ποδημένοι όσο οι αρχαίοι Κρητικοί του Ιπποκράτη.
Όσο για τις κυρίες στην Κρήτη, είδαμε αρκετά όμορφες. Το ένδυμα τους δεν τονίζει καθόλου τη μέση, παρ΄ό,τι είναι ό,τι πιο όμορφο διαθέτουν. Το ρούχο αυτό είναι πολύ απλό. Πρόκειται για ένα φουστάνι από κόκκινο μάλλινο ύφασμα, πλισέ, που σφίγγει στη μέση και κρέμεται στους ώμους με δύο χοντρά κορδόνια. Κάτω από φουστάνι φορούν μόνο ένα πουκάμισο. Καλύπτουν το κεφάλι τους με ένα άσπρο μαντήλι που πέφτει με χάρη πάνω στους ώμους τους.
Δεν υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι πιο φιλικοί από τους Έλληνες. Από όπου περνούσαμε όλο το χωριό συγκεντρώνονταν, οι μισοί τριγύρω μας, οι άλλοι μισοί στις αυλές τους. Δεν το έκαναν για να μας βρίσουν. Είναι τόσο καλοί άνθρωποι.
Παρ΄ότι στην Κρήτη δεν υπήρχαν ούτε οι μισοί από τους ανθρώπους που απαιτούνταν για να το καλλιεργούν, ωστόσο, παράγεται περισσότερη ποσότητα από μπορούν να καταναλώσουν οι κάτοικοι. Το νησί αφθονεί όχι μόνο σε κρασί, αλλά προμηθεύει τους ξένους λάδι, μαλλί, μετάξι, μέλι, κερί, τυριά, λάβδανο. Καλλιεργείται ελάχιστα το βαμβάκι και το σουσάμι. Το σιτάρι είναι εξαιρετικό, κυρίως στην περιοχή του Ηρακλείου και στην πεδιάδα της Μεσαράς, χωρίς όμως να ξέρουν να κάνουν ψωμί. Το ψωμί τους είναι μια μαλακιά ζύμη, κομματιασμένη και τόσο λίγο ψημένη που κολλά στα δόντια.
Τα κρητικά κρασιά είναι έξοχα, κόκκινα, λευκά και ροζέ. Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι βλέπουμε νομίσματα χτυπημένα στην αρχαιότητα για τους Κρήτες, στην πίσω όψη των οποίων αναπαρίστανται στεφάνια από κισσό πλεγμένα με τσαμπιά σταφυλιών. Τα κρασιά σε αυτό το κλίμα έχουν την ξινάδα που χρειάζεται για να εξισορροπήσουν τη γλυκύτητα τους. Αυτή η γλύκα τους, όχι μόνο δεν είναι ανούσια, αλλά συνοδεύεται από ένα απολαυστικό βάλσαμο που κάνει όποιους γεύτηκαν τα κρασιά της Κρήτης να περιφρονούν κάθε άλλο κρασί.
Το μαλλί του Ηρακλείου Κρήτης, όπως και της υπόλοιπης Ελλάδας, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρά μόνο για χοντρά υφάσματα, λουριά και στρώματα. Το μετάξι του νησιού θα ήταν τέλειο αν γνώριζαν να το δουλέψουν. Το μέλι είναι εξαιρετικό και μυρίζει θυμάρι, με το οποίο όλη η γη είναι γεμάτη. Το κερί και το λάβδανο δεν είναι προς περιφρόνηση. Αξίζουν τα τυριά των βουνών των Σφακίων. Αν και η Κρήτη είναι μια πλούσια χώρα, ωστόσο οι καλύτερες περιοχές του νησιού δεν καλλιεργούνται καθόλου σωστά, και μάλιστα τα 2/3 αυτού του βασιλείου αποτελούνται από ξερά βουνά, άγονα, δυσάρεστα, απόκρημνα, κατακόρυφα και περισσότερο προσιτά σε κατσίκες παρά σε ανθρώπους.