Στην Αττική η Επανάσταση άργησε ένα μήνα

Στην Αττική δεν έλειπε ο επαναστατικός ενθουσιασμός, παρ’ όλο που η κατάσταση εκεί ήταν διαφορετική σε σύγκριση με τις γειτονικές περιοχές. Ούτε αρματολίκια είχαν ποτέ δημιουργηθεί στην Αττική, ούτε υπήρχαν οργανωμένα ένοπλα σώματα για να την προστατεύσουν σε περίπτωση ανάγκης, όπως στα Σάλωνα, στη Λιβαδειά και στο Λιδωρίκι. Επιπλέον στην Αθήνα, πόλη 10.000 κατοίκων τότε, περιτριγυρισμένη από τείχος και με το ισχυρότερο φρούριο της Ακρόπολης στο κέντρο, κατοικούσε μεγάλος αριθμός Τούρκων και δεν θα ήταν δύσκολο να φθάσουν ενισχύσεις σε βοήθεια τους από τη γειτονική Εύβοια, όπου έδρευαν τουρκικές δυνάμεις.

Παρά τις αντίξοες, όμως, συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι Αθηναίοι και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Αττικής, έσπευσαν και αυτοί να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της πατρίδας. Στο χωριό Χασιά είχε από τις αρχές Απριλίου δημιουργηθεί ένα μικρό σώμα ενόπλων από τον γενναίο χωρικό Μελέτη Βασιλείου, που, μυημένος στη Φιλική Εταιρεία, περίμενε τη μεγάλη στιγμή του ξεσηκωμού.

Με τον Βασιλείου είχαν έρθει σε συνεννοήσεις ο Αναγνώστης Κιουρκατιώτης από το Μενίδι, φιλικός και ο ίδιος, καθώς και ο Γιάννης Ντάβαρης από το Λιόπεσι. Έτσι, έφτασαν οι ειδήσεις για την Επανάσταση στην Πελοπόννησο, αποφάσισαν και αυτοί να κινηθούν. Εν τω μεταξύ οι Τούρκοι, θορυβημένοι από τις αλλεπάλληλες ειδήσεις για επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων, συνέλαβαν και φυλάκισαν τη νύχτα της 9ης προς την 10η Απριλίου τους προκρίτους της Αθήνας.

Από το Μενίδι, όπου είχαν συγκεντρωθεί και αρκετοί χωρικοί από τα Μεσόγεια, αποφάσισαν οι επαναστάτες να βαδίσουν εναντίον της πόλης. Με αρχηγό τον Δήμο Αντωνίου που στάλθηκε από τη Λιβαδειά, ξεκίνησαν τη νύχτα της 25ης Απριλίου και αφού κατόρθωσαν να μπουν στην πόλη από μία πύλη (όλες ήταν 7) τέλεσαν δοξολογία και ύψωσαν την επαναστατική σημαία της ελευθερίας στο διοικητήριο.

Οι Τούρκοι πανικόβλητοι, έσπευσαν να μπουν μαζί με τις οικογένειες τους στην Ακρόπολη. Ήδη άρχιζε η πολιορκία του κάστρου. Το εγχείρημα ήταν δύσκολο, αλλά οι ελπίδες για επιτυχία των πολιορκητών μεγάλες, καθώς καθημερινά έφθαναν ενισχύσεις από τα γειτονικά νησιά. Τότε κατέπλευσε στον Πειραιά και ένα υδραίικο πλοίο με 11 πυροβόλα.

Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών