Τα σονέτα του Λορέντζου Μαβίλη είχαν άρτια μορφή και εξαίρετο περιεχόμενο, το οποίο πάντως χαρακτηρίζεται από ολοφάνερη απαισιοδοξία. Τα σονέτα του, με ενδεκασύλλαβους στίχους, είναι πολύ πιο επεξεργασμένα και περίτεχνα από των συγχρόνων του και εισάγει νέα στοιχεία, όπως το να αρχίζει η πρόταση στην μέση του στίχου, να υπάρχει διάλογος, κλπ. Σονέτα Λήθη Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε Την πίκρα της ζωής. όντας βυθήση Ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση, Μην τους κλαίς, ο καϋμός σου όσος και να ‘ναι. Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε Στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση, Μα ο βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει, … Συνεχίστε να διαβάζετε το Σονέτα του Λορέντζου Μαβίλη.