Σημαίες της Ελληνικής Επανάστασης

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 χρησιμοποιήθηκαν πολλές σημαίες σε διάφορα χρώματα και με διάφορα σχέδια. Παρακάτω αναπτύσσονται οι κυριότερες εκδοχές που παρουσίασαν οι σημαίες της Ελληνικής Επανάστασης.

Η τωρινή σημαία της Ελλάδας υιοθετήθηκε από την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου τον Ιανουάριο του 1822 ως ναυτική σημαία της χώρας. Από το 1822 έως το 1978 η σημαία χρησιμοποιούνταν στη θάλασσα και στις ξένες υπηρεσίες. Το 1978 υιοθετήθηκε ως η μοναδική εθνική σημαία και ως πολεμική και πολιτική σημαία. Η σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες αργυρές και κυανές παράλληλες λωρίδες, καθώς και έναν λευκό σταυρό μέσα σε κυανό τετράγωνο (πλαίσιο) στο πάνω προΐστιο μέρος.

1770-1820: Αυτή η σημαία πρωτοεμφανίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης του Ορλώφ (1770), βασισμένη σε προηγούμενα μοτίβα. Χρησιμοποιήθηκε, εκτός άλλων, και από την Οικογένεια Κολοκοτρώνη ενώ απόκτησε μεγάλη δημοτικότητα στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Συνδέεται ως περιφερειακή σημαία της Πελοποννήσου.

Σημαία που ύψωσε στο Αίγιο ο Ανδρέας Λόντος στις 23 Μαρτίου 1821 όταν έφυγαν οι Τούρκοι και έφερε μαζί του κατά την είσοδό του στην Πάτρα: Μαύρος σταυρός σε ερυθρό πεδίο.

Σημαία που χρησιμοποιούνταν από τον Αθανάσιο Διάκο: Εικόνα του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο με την φράση «Ελευθερία ή Θάνατος».

Σημαία της Φιλικής Εταιρείας: Φέρει τον Ιερό Δεσμό με τις 16 στήλες, σταυρό εντός κλάδων ελαίας και λογχοφόρους σημαίες με τα γράμματα Η ΕΑ (Ελευθερία) Η ΘΣ (Θάνατος).

Σημαία του Ιερού Λόχου: Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο η εικόνα του Φοίνικα αναγεννώμενου από τις φλόγες και η φράση. Εκ της κόνεώς μου αναγεννώμαι. Ο Νικόλαος Υψηλάντης έδωσε τον αντίστοιχο συμβολισμό: «Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δικαίας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο τον υπέρ πατρίδος και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινο την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί διά την ανάστασιν της Πατρίδος».

Σημαία που χρησιμοποιούταν από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη: Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο ερυθρός σταυρός σε δάφνινο στεφάνι, με την επιγραφή Τȣ ΤΩ ΝΙ ΚΑ.

1821-1825: Σημαία του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας: Τρεις κάθετες ισοπαχείς λωρίδες πράσινο, αργυρό, μαύρο. Ο σταυρός αντιπροσωπεύει τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, η φλεγόμενη καρδία την αγνότητα του αγώνα υπέρ ελευθερίας και η άγκυρα τη σταθερότητα του σκοπού.

Σημαία των επαναστατών στην Μάνη: Κυανός ισοσκελής σταυρός σε αργυρό πεδίο με την επιγραφή ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ και ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ σε χρυσό.

Σημαία που ύψωσε ο Άνθιμος Γαζής στη Θετταλομαγνησία: Σταυρός ερυθρός και τέσσερις μικρότεροι σταυροί σε αργυρό πεδίο.

Άλλη σημαία που χρησιμοποιούνταν στην Θεσσαλία.

Σημαία των Χαλκιδικιωτών επαναστατών.

Σημαία των Θρακών επαναστατών: Μαύρος σταυρός σε κυανό πεδίο.

Σημαία του Καστελόριζου, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία.

Σημαία της Ύδρας, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία.

Σημαία των Ψαρών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία. Αργυρή, με περίγραμμα ερυθρό. Στο κέντρο ένας μεγάλος ερυθρός σταυρός με το σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ. Ο σταυρός βρίσκεται πάνω από μία ανάποδη ημισέληνο που συμβολίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πλευρικά μια λόγχη και μία άγκυρα στην οποία συσπειρώνεται ένα φίδι που τρώει ένα πουλί.

Σημαία των Σπετσών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία.

Σημαία του Στρατοπολιτικού Συστήματος Σάμου: Αργυρό πεδίο με ερυθρό περίγραμμα με σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας.

Με πληροφορίες από: https://www.ekdotikeathenon.gr/istopia-toy-ellhnikoy-ethnoys-p16.html

Με πληροφορίες από: https://el.wikipedia.org/wiki/Κατάλογος_ελληνικών_σημαιών