Οι Ιάπωνες μετά τη νίκη τους επί των Κινέζων, επιβάλλουν στην Κίνα το «να αναγνωρίσει» την
ανεξαρτησία της Κορέας, απλώς για να την πάρουν οι ίδιοι. Και πλέον είναι φανερές οι προθέσεις τους ότι αυτό που τους ενδιαφέρει στο πρώτο και άμεσο πλάνο τους είναι η Κορέα και η Μαντζουρία, όπου έχουν κατεβεί πολύ νότια οι Ρώσοι, και πλέον βρίσκονται μέσα στη Μαντζουρία και πάνω από την Κορέα. Ποιος θα είναι ο επόμενος πόλεμος που θα συμβεί, λοιπόν, σε αυτή την περιοχή; Ο Ρωσοϊαπωνικός πόλεμος. Τώρα θα συγκρουστούν Ιάπωνες με Ρώσους.
Ο ρωσοϊαπωνικός πόλεμος θα ξεκινήσει δέκα χρόνια μετά την έναρξη του α’ σινοϊαπωνικού πολέμου του 1894, δηλαδή αυτή η σύγκρουση θα συμβεί το 1904 με 1905. Ο τσάρος της Ρωσίας θα έχει την ίδια τύχη με τον αυτοκράτορα της Κίνας, διότι δεν εκτίμησε, δεν αξιολόγησε τη δύναμη των Ιαπώνων. Άνοιξε τον χάρτη και είδε ποια είναι η Ρωσία και ποια είναι η Ιαπωνία. Η Ρωσία ήταν η μισή Γη και η Ιαπωνία ήταν ένα στίγμα στον παγκόσμιο χάρτη, άρα ένιωθε ασφαλής.
Οι Ιάπωνες είχαν νικήσει την Κίνα το 1894-95 και είχε κάνει εντύπωση η νίκη της Ιαπωνίας απέναντι στην Κίνα. Όμως η ανθρωπότητα ακόμα δεν είχε αξιολογήσει τους Ιάπωνες με ασφάλεια, διότι η ερμηνεία της νίκης απέναντι στην Κίνα συνήθως είχε το πρόσημο ότι η Κίνα ήταν τόσο πια διαλυμένη, που τη νίκησαν και άνθρωποι σαν τους Ιάπωνες. Δεν αξιολογήθηκε ότι οι Ιάπωνες έχουν γίνει αυτονόμως πάρα πολύ ισχυροί.
Έτσι, οι Ρώσοι μπαίνουν σε πόλεμο με την Ιαπωνία. Ο πόλεμος θα διεξαχθεί κυρίως στην περιοχή της Μαντζουρίας -στην περιοχή του Πορτ Άρθουρ (Port Arthur)-στο σημείο μεταξύ Κορέας δηλαδή και Μαντζουρίας, σε παραλιακά σημεία αλλά και στα ενδότερα και ο τσάρος της Ρωσίας, ο Νικόλαος Β’, το 1904 πήρε την απόφαση αυτής της σύγκρουσης για να υπερασπίσει τα συμφέροντα της Ρωσίας στη Μαντζουρία. Και ένας απ’ τους λόγους που αισθάνθηκε ασφαλής ήταν ότι, ήδη το 1904, ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος ήταν σε μία φάση αρκετά καλής εξέλιξης και έτσι θα μπορούσε, θεωρητικά, να στέλνει ενισχύσεις στον στρατό του με μεγαλύτερη ευκολία.
Αυτή η σύγκρουση αποδείχτηκε μοιραία για τη Ρωσία, διότι οι Ιάπωνες ήταν δίπλα: με ευκολία τα πλοία τους πηγαίνουν και έρχονται και ανανεώνονται και υπάρχει επιμελητεία του στρατού. Δεύτερον, οι Ιάπωνες στηρίχτηκαν στο ισχυρότατό τους ναυτικό και με αυτό το ναυτικό πραγματικά κόλλησαν τους Ρώσους στον τοίχο. Όταν ο τσάρος της Ρωσίας κατάλαβε ότι για να τα καταφέρει σε αυτή τη σύγκρουση χρειάζεται ναυτικό. Οι Ρώσοι δεν είχαν ναυτικό κοντά στα σημεία σύγκρουσης, (το Βλαδιβοστόκ το είχε στην κατοχή του, αλλά ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί σαν πόλη, οι εγκαταστάσεις, ώστε να γίνει αυτό που είναι σήμερα, δηλαδή η έδρα του ναυτικού
στόλου του Ειρηνικού της Ρωσίας).
Το ναυτικό της Ρωσίας ήταν στη Βαλτική, στην Αγία Πετρούπολη. Δηλαδή, τα πλοία της Ρωσίας για να έρθουν να πολεμήσουν στο Πορτ Άρθουρ και στην περιοχή της Μαντζουρίας έπρεπε να ξεκινήσουν από την Αγία Πετρούπολη και κάνουν τον γύρο του κόσμου -κυριολεκτικά!- για να φτάσουν στην Κορέα. Οι Ρώσοι ναύτες όταν έφτασαν ήταν διαλυμένοι από το ταξίδι και απέναντί τους είχανε γενναίους, εξοπλισμένους, πειθαρχημένους, εκπαιδευμένους, αποφασισμένους Ιάπωνες πολεμιστές.
Η Ρωσία ηττάται οικτρά το 1905, μετράει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών. Σε μια τραγική συγκυρία ο Υπερσιβηρικός εγκαινιάζεται με τις χιλιάδες των σωρών των νεκρών Ρώσων που μεταφέρονται για να φτάσουν στη Μόσχα και να διαχυθούν στα σπίτια των πατεράδων και να ταφούν. Και αυτή η ήττα της Ρωσίας από την Ιαπωνία θα κάνει τεράστια εντύπωση πια σε όλο τον κόσμο. Γίνεται φανερό ότι η Ιαπωνία είναι ένας πολύ ισχυρός αντίπαλος.
Η Ιαπωνία, μέσα σε δέκα χρόνια, νίκησε τη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα στον κόσμο, την Κίνα, και τη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στον κόσμο, τη Ρωσία. Και είναι η πρώτη φορά, μετά από χιλιάδες χρόνια, που μια ευρωπαϊκή δύναμη ηττάται από μία ασιατική δύναμη, την Ιαπωνία. Όταν οι Ιάπωνες κατενίκησαν τους Ρώσους το 1905, όλη η Ασία χάρηκε, διότι επιτέλους αναστράφηκαν τα πράγματα. Λίγο αργότερα δεν θα είναι τόσο χαρούμενη, διότι ο Ιάπωνες θα αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι να καταλάβουν την Ασία και τα πράγματα θα αναστραφούν.
Τώρα, η ήττα των Ρώσων σήμανε πολλά στο εσωτερικό της Ρωσίας, διότι δημιούργησε μία εξέγερση. Υπήρξε αντίδραση από πλευράς στρωμάτων του ρωσικού πληθυσμού, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν για την ήττα αυτή και για το πόσο η κυβέρνησή τους και η διοίκησή τους σέβεται τον Ρώσο, γιατί κατηγορήθηκε η κυβέρνηση ότι δεν είχε προβλέψει καθόλου την επιμελητεία αυτής της σύγκρουσης, δεν είχε προβλέψει τα πράγματα έτσι ώστε να νικήσει ο ρωσικός στρατός και αντ’
αυτού «άφησαν τα παιδιά μας να καταστραφούν σε αυτήν τη σύγκρουση».
Αυτή η εξέγερση είχε, παρότι δεν ήταν αντιτσαρική, ήταν μια έκφραση διαμαρτυρίας. Και αυτή η εξέγερση του 1905 έπαιξε ρόλο μεγάλο στις εξελίξεις των πραγμάτων, διότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκινάει το 1914, δηλαδή 9 χρόνια μετά από το 1905, και η Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917, δηλαδή 12 χρόνια μετά το 1905 -πολύ κοντά στα γεγονότα του 1905.
Ο τσάρος, λόγω αυτής της ήττας του 1905, κάνει πολιτικές κινήσεις, δίνει αμνηστία στη χώρα του για εκείνους οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για έκνομες ενέργειες και το σπουδαιότερο: αλλάζει το
πολίτευμα της Ρωσίας. Το 1905 το πολίτευμα της Ρωσίας από απόλυτη μοναρχία, που ήταν μέχρι τότε, μετατρέπεται σε βασιλευομένη δημοκρατία. Ο τσάρος το 1905 παραχωρεί Δούμα, δηλαδή Κοινοβούλιο, και οδηγεί τα πράγματα έτσι ώστε η χώρα να αποκτήσει κόμματα, αντιπολίτευση, συμπολίτευση, εκλογές, κοινοβούλιο, ελευθεροτυπία. Αυτό που σημαίνει Δημοκρατία.
