Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας έχουν διατελέσει οι: Παύλος Κουντουριώτης, Αλέξανδρος Ζαΐμης, Μιχαήλ Στασινόπουλος, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Χρήστος Σαρτζετάκης, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, Κάρολος Παπούλιας και Προκόπης Παυλόπουλος. Εν ενεργεία Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος στην Ελληνική Ιστορία.
Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας
Ο Παύλος Κουντουριώτης (1855-1935)
Ο Παύλος Κουντουριώτης υπήρξε Ναύαρχος του ελληνικού στόλου. ήταν γιος του Θεόδωρου Κουντουριώτη και εγγονός του Γεωργίου Κουντουριώτη. Γεννήθηκε στην Ύδρα και το 1874 κατατάχθηκε στο Ναυτικό. Η συμμετοχή του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν γεμάτη επιτυχίες και σημαντικά κατορθώματα. Έγινε αρχηγός στόλου και διετέλεσε υπουργός των Ναυτικών στις κυβερνήσεις Ζαΐμη και Σκουλούδη και γενικός υπασπιστής του βασιλιά Κωνσταντίνου.
Συντάχθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο κίνημα της Εθνικής Αμύνης και υπήρξε μέλος της τριμελούς Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης. Το 1920 εκλέχθηκε από τη Βουλή, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου, αντιβασιλέας. Μετά την ανακήρυξη της αβασίλευτης Δημοκρατίας στις 15 Μαρτίου 1924, το Μάιο του ίδιου χρόνου έλαβε τον τίτλο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε το Μάρτιο του 1926, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επιβολή της δικτατορίας του Πάγκαλου, για να επανέλθει εκ νέου στην Προεδρία της Δημοκρατίας μετά την ανατροπή του δικτάτορα από τον Γεώργιο Κονδύλη. Μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1927 επανεκλέχθηκε, στις 4 Ιουνίου 1929, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, για να παραιτηθεί όμως, το Δεκέμβριο του ίδιου έτους για λόγους υγείας. Πέθανε στο Παλαιό Φάληρο στις 22 Αυγούστου του 1935 και η σορός του μεταφέρθηκε στην Ύδρα, όπου ετάφη στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Κουντουριώτη.
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης (1855-1936)
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης διετέλεσε Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ήταν δευτερότοκος γιος του Θρασύβουλου Ζαΐμη. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε νομικά στην Αθήνα, τη Λειψία, το Βερολίνο, τη Χαϊδελβέργη και το Παρίσι. Το 1885 εκλέχθηκε βουλευτής Καλαβρύτων με το κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη και έγινε υπουργός Δικαιοσύνης κατά την περίοδο 1890-92. Το 1895 εκλέχθηκε πρόεδρος της Βουλής και το 1897 συγκρότησε δικό του κόμμα και έγινε πρωθυπουργός μέχρι τον Απρίλιο του 1899 Επανήλθε το 1901, μετά τις ταραχές των «Ευαγγελικών» και την παραίτηση της κυβέρνησης Θεοτόκη, για να παραιτηθεί ένα χρόνο αργότερα. Το Δεκέμβριο του 1926 ανέλαβε επικεφαλής οικουμενικής κυβέρνησης. Παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1928, όταν τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Το Μάιο του 1929 εκλέχθηκε πρόεδρος της Γερουσίας και, σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1927 ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα Προέδρους της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση Κουντουριώτη. Εκλέχθηκε από τη Βουλή και τη Γερουσία οριστικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επανεκλέχθηκε στο ίδιο αξίωμα τον Οκτώβριο του 1934. Η θητεία του διακόπηκε στις 10 Οκτωβρίου 1935 μετά το πραξικόπημα του Γεωργίου Κονδύλη. Πέθανε στη Βιέννη στις 15 Σεπτεμβρίου 1936.
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος (1903-2002)
Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος ήταν δικαστικός, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και εισήχθη στο δικαστικό σώμα. ήρθε σε σύγκρουση με το καθεστώς των συνταγματαρχών, αρνούμενος να παραιτηθεί, γεγονός που οδήγησε σε πρόταση για απονομή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 1969. Υπήρξε καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πρύτανης στο Πάντειο, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του ΕΙΡ και της ΕΛΣ. Συμμετείχε σε υπηρεσιακές κυβερνήσεις από το 1952 και μετά ως υπουργός Προεδρίας και Εργασίας. Στις πρώτες εκλογές μετά την μεταπολίτευση εξελέγη πρώτος βουλευτής Επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία και μετά το δημοψήφισμα για την καθιέρωση της αβασίλευτης Δημοκρατίας εξελέγη πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στις 18 Δεκεμβρίου του 1974. Έμεινε στο αξίωμα αυτό μέχρι τις 20 Ιουνίου 1975. Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος είχε πλούσιο επιστημονικό και συγγραφικό έργο. Χρηματοδότησε το Ίδρυμα Διοικητικού Δικαίου, το οποίο φέρει το όνομα του και χορηγεί υποτροφίες στον κλάδο του Διοικητικού Δικαίου.
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος (1889-1987)
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος ήταν πολιτικός, φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα και τη Χαϊδελβέργη. Το 1932 εξελέγη καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου και της Εισαγωγής στην Επιστήμη του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1936 εξορίστηκε από το καθεστώς Μεταξά για τις φιλελεύθερες ιδέες του, ενώ το 1945 έγινε υπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Βούλγαρη και στη συνέχεια στην κυβέρνηση Κανελλόπουλου. Το 1946 εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα. Ήταν στενός φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και διετέλεσε πολλές φορές υπουργός σε κυβερνήσεις μετά το 1949. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος υπήρξε σημαντική πνευματική προσωπικότητα και ασφαλώς από τους κορυφαίους Έλληνες φιλοσόφους του 20ου αιώνα. Το 1961 έγινε ακαδημαϊκός. ήταν μέλος της επιτροπής που συνέταξε το Σύνταγμα του 1935 και διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον Ιούνιο του 1975 ως το 1980.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (1907-1998)
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διετέλεσε πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πρώτος Πρωθυπουργός μετά την πτώση της Χούντας. Γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών. Το 1946 εκλέχθηκε βουλευτής και το 1947 διορίστηκε υπουργός Εργασίας. Το 1950 συνεργάστηκε με το Λαϊκό Κόμμα, ενώ το 1951 προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό. Το 1952 διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων. Μετά το Θάνατο του Αλέξανδρου Παπάγου πήρε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και το 1956 κέρδισε τις εκλογές με το κόμμα που ίδρυσε, την ΕΡΕ. Κράτησε την πρωθυπουργία ως το 1963, οπότε και διαφώνησε με τις πολιτικές επιλογές του βασιλιά και μετά τις εκλογές, που κέρδισε η Ένωση Κέντρου, έφυγε για το Παρίσι. Επέστρεψε στις 24 Ιουλίου 1974, έπειτα από πρόσκληση των πολιτικών και στρατιωτικών που συνεδρίαζαν στην Αθήνα, με σκοπό την ομαλή διαδοχή από το δικτατορικό στο κοινοβουλευτικό καθεστώς, μετά τα τραγικά γεγονότα και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Έτσι ο Καραμανλής συνέδεσε το όνομα του με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ίδρυσε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και κέρδισε τις εκλογές του 1974 και του 1977. Το 1980 έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επανεξελέγη το 1990. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 91 ετών.
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης (1929-…)
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης διετέλεσε Δικαστικός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε νομικά και το 1960 εισήλθε στο δικαστικό κλάδο. Ήταν πρωτοδίκης-ανακριτής στην υπόθεση δολοφονίας του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη. Χειρίστηκε την υπόθεση με θάρρος και αντικειμενικότητα. Το Μάιο του 1968 απολύθηκε από το δικαστικό σώμα και κρατήθηκε για ένα χρόνο περίπου μέχρι το Νοέμβριο του 1971. Το 1974 αποκαταστάθηκε και το 1982 έγινε αρεοπαγίτης. Το Μάρτιο του 1985 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η θητεία του υπήρξε χαρακτηριστική για την τόλμη, τη μαχητικότητα αλλά και το περιεχόμενο των απόψεων, που εκφραζόταν με διαγγέλματα, κείμενα και ομιλίες, κυρίως πάνω σε ζητήματα της εθνικής ιστορίας. Η θητεία του έληξε το 1990.
Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος (1926-2016)
Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος ήταν δικηγόρος, πολιτικός και διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.Γεννήθηκε στην Πάτρα, σπούδασε νομικά στην Αθήνα από το 1964 αρχικά με την ΕΡΕ και στη συνέχεια με τη Νέα Δημοκρατία. Στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας διετέλεσε υφυπουργούς Εμπορίου, υπουργός Εσωτερικών, Κοινωνικών Υπηρεσιών. Το 1985 ίδρυσε δικό του κόμμα με όνομα Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗ.ΑΝΑ.). Στήριξε το Μητσοτάκη το 1990. Το 1995 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επανεξελέγη το 2000. Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος υπήρξε σώφρων στην πολιτική του καριέρα και ιδιαίτερα αγαπητός στον ελληνικό λαό. Πέθανε το Νοέμβριο του 2016.
Ο Κάρολος Παπούλιας (1929-…)
Ο Κάρολος Παπούλιας γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1929 στο Μολυβδοσκέπαστο Ιωαννίνων. Ο πατέρας του, Υποστράτηγος Γρηγόρης Παπούλιας, Εύελπις της ηρωικής τάξεως του 1911, υπέκυψε το Σεπτέμβριο του 1936 στις κακουχίες της Μικρασιατικής εκστρατείας του 1921.Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Πωγωνιανής και φοίτησε στα γυμνάσια Πωγωνιανής, Ζωσιμαίας Ιωαννίνων, Παλαιού Φαλήρου και 7ου Παγκρατίου Αθηνών. Η ναζιστική κατοχή τον βρήκε μαθητή του γυμνασίου Πωγωνιανής. Εντάχθηκε από τους πρώτους στην ένοπλη αντίσταση εναντίον των εισβολέων. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μιλάνου και Κολωνίας όπου και ανηγορεύθη διδάκτωρ της Νομικής Σχολής.
Από το Δεκέμβριο του 1974 εκλέγεται αδιαλείπτως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, Γραμματέας της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ από τον Απρίλη του 1975 μέχρι το 1985. Διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος της συντονιστικής Επιτροπής των Σοσιαλιστικών και Προοδευτικών κομμάτων της Μεσογείου. Κατά τη διάρκεια της Οικουμενικής Κυβέρνησης διατέλεσε Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Άμυνας (1989-1990). Επί πρωθυπουργίας του κ. Κ. Σημίτη διετέλεσε επί σειρά ετών, 1998 έως 2004, Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 2005-2015.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος (1950-…)
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος γεννήθηκε το 1950 στην Καλαμάτα. Το 1968 εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με άριστα το 1973. Συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο Paris II. Το 1974 έλαβε Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Δημόσιο Δίκαιο (DEA de Droit Public) και το 1977 αναγορεύθηκε με άριστα διδάκτωρ (Doctorat d’ État). Το 1982 εξελέγη και ακολούθως διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή (1983) και του Αναπληρωτή Καθηγητή (1985), εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Επιπροσθέτως, δίδαξε και διεξήγαγε έρευνα ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris II (1986).
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος υπήρξε ενεργός πολιτικός, αρχής γενομένης από το 1974-1975, κατά την άσκηση καθηκόντων Γραμματέα του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Διετέλεσε μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα (1989-1990), στην οποία μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Το 1990 ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1995. Μεταξύ 1995 και 1996 ήταν Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ως το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 ως το 2014 εκλεγόταν συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Από το 2000 έως το 2004 ήταν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε, αδιαλείπτως, Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή, με την ενιαία μορφή που είχε τότε το Υπουργείο αυτό. Στις 18 Φεβρουαρίου του 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με πλειοψηφία 233 ψήφων επί 300.
Πηγή: http://www.enet.gr
Πηγή: http://www.presidency.gr
