Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 10/22 Μαρτίου 1829

Τον Μάρτιο του 1829 η διάσκεψη του Λονδίνου για το Ελληνικό Ζήτημα ξανάρχισε τις εργασίες της. Στις 10/22 Μαρτίου ο πληρεξούσιος της Γαλλίας υπέβαλε υπόμνημα και πρότεινε να γίνει δεκτή η πρεσβευτική έκθεση του Πόρου, που καθόριζε τη συνοριακή γραμμή κόλπου Βόλου-κόλπου Άρτας και συνιστούσε την παραχώρηση και της Κρήτης στο ελληνικό κράτος. Ο πληρεξούσιος της Ρωσίας συντάχθηκε με τον πληρεξούσιο της Γαλλίας, ο αντιπρόσωπος όμως της Αγγλίας αντιτάχθηκε υποστηρίζοντας ότι ούτε οι Τούρκοι θα δέχονταν να παραχωρήσουν ούτε οι Έλληνες θα μπορούσαν να κατακτήσουν τόσο εκτεταμένα εδάφη. Τελικά ύστερα από αμοιβαίες υποχωρήσεις των τριών πληρεξουσίων υπογράφηκε το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 10/22 Μαρτίου 1829.

Το πρωτόκολλο αυτό υιοθετούσε βασικά για το συνοριακό ζήτημα ό,τι πρότεινε η πρεσβευτική έκθεση του Πόρου. Ακριβέστερα όριζε να προταθεί στους Τούρκους η συνοριακή γραμμή για το ελληνικό κράτος από τον Παγασητικό ως τον Αμβρακικό κόλπο. Όριζε ακόμη ότι η Εύβοια, τα παρακείμενα της Πελοποννήσου νησιά, και ο Κυκλάδες θα συμπεριληφθούν στο νέο ελληνικό κράτος.

Στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 10/22 Μαρτίου 1829 καθοριζόταν και ο ετήσιος φόρος προς τον σουλτάνο 1.500.000 γρόσια και ο τρόπος υπολογισμού των αποζημιώσεων των Μουσουλμάνων για τις περιουσίες τους, επιβεβαιωνόταν η κυριαρχία του σουλτάνου στο ελληνικό κράτος, προβλεπόταν κληρονομικός ηγεμόνας χριστιανός, ξένος προς τις βασιλικές οικογένειες των τριών δυνάμεων, που θα εκλεγόταν με συναίνεση των γριών Δυνάμεων και της Πύλης, αναγγελλόταν γενική αμνηστία που θα έπρεπε να δώσει η τουρκική κυβέρνηση για τους Έλληνες επαναστάτες και η ελληνική κυβέρνηση για τους μουσουλμάνους είτε χριστιανούς του οθωμανικού στρατοπέδου, καθώς και δικαίωμα για μετανάστευση των κατοίκων στην Τουρκία και αντίστροφα, αξιωνόταν η διατήρηση της ανακωχής μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και η ανάκληση των ελληνικών στρατευμάτων από τη Στερεά Ελλάδα.

Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών