Τον Σεπτέμβριο του 1939 έγινε φανερό πως πράγματι ο Χίτλερ και ο Στάλιν μοιράζουν την Ευρώπη. Οι Σοβιετικοί εισβάλουν στη Φινλανδία για να την ξανακαταλάβουν και ο Χίτλερ δεν αντιδρά καθόλου. Στην εισβολή στη Φινλανδία, ο Κόκκινος Στρατός βρίσκει σκληρότατη αντίσταση από τους Φινλανδούς, οι οποίοι μες στον χειμώνα πολεμούσαν σκληρότατα απέναντι στους Σοβιετικούς. Οι Σοβιετικοί απέδειξαν ότι έχουν μεγάλα κενά στον τρόπο του μάχεσθαι, προφανώς διότι ο Στάλιν είχε εκτελέσει όλη την ηγεσία του στρατού και δεν υπήρχε πλέον ικανός αριθμός άξιων ηγετών του στρατού. Όμως τελικά ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε τη Φινλανδία και ενσωμάτωσε μετά την Εσθονία, τη Λετονία. Οι χιτλερικές στρατιές ενσωμάτωσαν τη Λιθουανία και η ρωσική πλευρά επίσης απορρόφησε τη Βεσσαραβία.
Στην πράξη αυτό το οποίο συνέβη με τη Συνθήκη Ρίμπεντροπ-Μολότωφ ήταν η αναστροφή της συμφωνίας του Μπρεστ-Λιτόφσκ, αν και η συμφωνία του Μπεστ-Λιτόφσκ, παρότι υπεγράφη τον Μάρτιο του 1918, μετά από λίγο είχε λήξει, διότι, καθώς κατέρρευσαν οι τότε Κεντρικές Δυνάμεις, με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ελήφθησαν άλλες αποφάσεις.
Πάντως η Ρωσία είχε χάσει εκείνα τα εδάφη, τώρα τα ξαναπαίρνει (είναι αναστροφή). Και προφανώς για να έχουν προχωρήσει οι δύο πλευρές σε τέτοιας κλίμακας συμφωνία, θα πει ότι οι δύο ηγέτες προφανώς θα είχαν επί μακρόν συνεννοήσεις μέχρι να καταλήξουν σε κάτι τόσο κεφαλαιώδες. Αυτή η συμφωνία Ρίμπεντροπ-Μολότωφ έκανε τεράστια εντύπωση στον κόσμο, κυριολεκτικά, διότι πολλοί είχαν πιστέψει ότι αυτές οι δύο πλευρές δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν την παραμικρή επαφή. Είχαν μεν πολύ μεγάλες εμπορικές επαφές κυρίως από την πλευρά της Σοβιετικής Ένωσης που εξήγαγε, αλλά τόσο ώστε να διαμοιράσουν την ανατολική Ευρώπη, για πολλούς ήταν ανήκουστο.
Μέσα στο φθινόπωρο του 1939, με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Πολωνία, η Αγγλία έστειλε τελεσίγραφο στον Χίτλερ αμέσως, εντός κάποιων ωρών, να επιστρέψει στα σύνορα με τη Γερμανία, άλλως η βρετανική πλευρά κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία. Φυσικά η γερμανική πλευρά, αντιθέτως, προήλασε μέσα στην Πολωνία και το αποτέλεσμα ήταν πλέον να κηρυχτεί ο πόλεμος.
Η Αγγλία και η Γαλλία θεωρούνταν οι δυνάμεις οι οποίες θα είχαν το μεγάλο βάρος της άμυνας της Ευρώπης. Η χώρα η οποία πραγματικά κράτησε την άμυνα της Ευρώπης για δύο χρόνια ήταν η Αγγλία και όχι η Γαλλία, η οποία υπέκυψε πάρα πολύ γρήγορα στην επέλαση των γερμανικών στρατευμάτων. Η Αγγλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία και σιγά σιγά με τη μέθοδο του ντόμινο θα μπουν όλοι μέσα στον πόλεμο, θα δημιουργηθούν πάλι δύο μεγάλα στρατόπεδα.
Και ήταν τόσο καίρια η στιγμή της έκρηξης, ώστε όλοι καταλάβαιναν ότι και αυτός ο πόλεμος θα είναι τεράστιας κλίμακας. Η Αγγλία θα γίνει άμεσα, και καθώς θα εξελίσσεται ο πόλεμος, η χώρα στην οποία θα σπεύσουν να διασωθούν οι κυβερνήσεις των χωρών που θα χτυπήσει ο Χίτλερ. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από όλες τις χώρες της Ευρώπης, οι κυβερνήσεις έσπευσαν -στο πέρασμα του Χίτλερ- να καταφύγουν στην Αγγλία, στο Λονδίνο, και τούτο διότι η σύλληψη μιας κυβερνήσεως από τον εχθρό είναι βαρύτατο πλήγμα. Και στην ελληνική πλευρά, όταν έπεσε το μέτωπο την άνοιξη του 1941 και η Ελλάδα κατακτήθηκε από τον Άξονα, η Ελληνική Κυβέρνηση και ο Βασιλιάς κατέφυγε στην Αίγυπτο. Η Αίγυπτος είναι Αγγλία, γιατί ήταν υπό τον έλεγχο της Αγγλίας.
