Γύρω στο 2000π.Χ εμφανίζονται στην Κρήτη τα πρώτα γραπτά σύμβολα που μοιάζουν με τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά, χωρίς όμως καμία εξάρτηση από αυτά. Συνολικά, έχουν επισημανθεί 135 γραπτά ιερογλυφικά σημεία στην Κρήτη, που εικονίζουν μορφές, εργαλεία και διάφορα άλλα. Το σημαντικότερο δείγμα ιερογλυφικής γραφής της μινωικής Κρήτης είναι ο δίσκος της Φαιστού.
Ο δίσκος αυτός, που χρονολογείται γύρω στο 1700π.Χ., έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα σχετικά με την προέλευση, τη χρήση και το περιεχόμενο του. Ο Evans πίστευε ότι ήρθε στην Κρήτη από την νοτιοδυτική Ασία. Ο συνδυασμός του με άλλα κρητικά ευρήματα, όμως, ενισχύει την άποψη ότι είναι γνήσιο κρητικό έργο. Τα σύμβολα του είναι διατεταγμένα σπειροειδώς και αποτυπώθηκαν όταν ο πηλός ήταν ακόμη νωπός. Γι’ αυτό είπαν πως ήταν το αρχαιότερο μνημείο της τυπογραφικής τέχνης. Η ανάγνωση του είναι ακόμη άλυτο πρόβλημα.
Παράλληλα με τα ιερογλυφικά χρησιμοποιείται στην Κρήτη και ένα άλλο σύστημα γραφής, που περιλαμβάνει 70 γραμμικά σύμβολα και ονομάστηκε από τον Evans Γραμμική γραφή Α. Το σύστημα αυτό χρονολογείται γύρω στο 1500π.Χ. Δεν έχει διαβαστεί ακόμη. Άλλοι πιστεύουν ότι η γλώσσα είναι ελληνική, άλλοι ότι είναι σημιτική, όμοια με αυτή των κατοίκων της Φοινίκης και της Παλαιστίνης. Άλλοι θεωρούν ότι διακρίνονται στα γραμμικά σημεία απαριθμήσεις ανθρώπων, αγγείων, προϊόντων κ.λπ. Βέβαιο είναι πως υπάρχει δεκαδικό αριθμητικό σύστημα με ενδείξεις αριθμών και κλασμάτων.
Τον 15ο αιώνα π.Χ. εμφανίζεται στην Κρήτη ένα άλλο σύστημα γραφής, η Γραμμική γραφή Β. Η γραφή αυτή χρησιμοποιήθηκε από τους Αχαιούς που κατέλαβαν τη Κρήτη γύρω στο 1450-1400π.Χ. Η γραφή αυτή είναι γνωστή και από άλλες χιλιάδες πινακίδες που βρέθηκαν στην Πύλο, τις Μυκήνες, την Τίρυνθα, τον Ορχομενό, την Ελευσίνα. Την αποκρυπτογράφηση έκαναν Άγγλοι μελετητές το 1952. Το επίτευγμα αυτό θεωρήθηκε το μεγαλύτερο αρχαιολογικό γεγονός του 20ου αιώνα. Το σημαντικό είναι ότι το σύστημα αυτό εκφράζει την ελληνική γλώσσα, ζήτημα τεράστιας σημασίας για την ελληνική ιστορία.
Το περιεχόμενο των πινακίδων της Γραμμικής Β είναι κατά κανόνα λογιστικό. Καταγράφονται η περιουσία του βασιλιά, οι δούλοι, τα ποίμνια, τα γεωργικά προϊόντα, ο οπλισμός κ.λπ. Σε άλλες πινακίδες αναφέρονται προσφορές σε θεότητες, μετακινήσεις στρατιωτών τίτλοι αξιωματούχων, ονόματα θεών και ανθρώπων κ.λπ. Οι πληροφορίες αυτές, αν και είναι ελλιπείς και περιορισμένες, είναι πολύτιμες για τη γνώση της κοινωνικής σύνθεσης και της ζωής της εποχής.