Οι τελευταίοι μήνες του 1820 βρήκαν τις άρχουσες ομάδες της Πελοποννήσου σε μεγάλη αναταραχή. Η τοποθέτηση του Χουρσίτ Πασά ως Μόρα Βαλεσή συνδέεται με τον πόλεμο κατά του Αλή Πασά, αλλά και με πληροφορίες που διέρρεαν για μια νέα «αποστασία», προερχόμενη τη φορά αυτή από τους Χριστιανούς της Πελοποννήσου. Στις συνθήκες αυτές, οι μυημένοι κοτζαμπάσηδες και αρχιερείς φρόντισαν να μείνουν «συνεσταλμένοι», σύμφωνα με την έκφραση του Παλαιών Πατρών Γερμανού, κι ενώ δεν γνώριζαν ακόμη ότι είχε αποφασιστεί η Έναρξη της Επανάστασης. Τελικά πέτυχαν να καθησυχάσουν τον Χουρσίτ, διευκολύνοντας την αναχώρηση του για την Ήπειρο. Η Πελοπόννησος υπήρξε ιδιαίτερα γόνιμη δεξαμενή … Συνεχίστε να διαβάζετε το Οι «συνεσταλμένοι» του Παλαιών Πατρών Γερμανού.