Οι Σοφιστές

Το τέλος των Μηδικών και η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, της ισονομίας και της συμμετοχής όλων σε όλα, δημιούργησε στον κάθε Αθηναίο πολίτη, παράλληλα με την επιθυμία του πλούτου, λόγω της κυριαρχίας της πόλης της Αθήνας, την τάση της πολιτικής προβολής και απόκτησης ισχύος. Όταν έκαστος δύναται να γίνει στρατηγός, δικαστής, ρήτωρ ή ό,τι άλλο, η ανάγκη επιβάλλει, όπου έλειπε μια ικανότητα είτε να συμπληρωθεί είτε να εξουδετερωθεί η έλλειψη. Αυτό το έργο το ανέλαβαν οι Σοφιστές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ξέρουν τα πάντα, ιδιαιτέρως την τέχνη της Ρητορικής, και ότι μπορούν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους, έναντι αδράς αμοιβής.

Οι Σοφιστές

Οι Σοφιστές δεν θεωρούνται φιλόσοφοι ούτε επιστήμονες, παρά μόνο πωλητές της τέχνης της πειθούς. Εξ αυτού, άλλος γίνεται ο εισηγητής μιας σχετικής σχετικοκρατίας των αξιών, ή ενός μηδενισμού, άλλοι εισηγούνται μια κοινωνία, στην οποία θα επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού, εφόσον κριτήριο των πραγμάτων είναι ο άνθρωπος και δη ο ισχυρός. Έτσι αυτός «επιτρέπεται» να μετέρχεται διάφορα μέσα, όπως π.χ. την θρησκεία, τον λόγο, προκειμένου να υποτάξει τους αδυνάτους. Επιχειρούν οι Σοφιστές να αποδείξουν ότι μπορεί το ασθενέστερο επιχείρημα να εκληφθεί ως ισχυρότερο.

Η φιλοσοφία λοιπόν κατέληξε με τους Σοφιστές να γίνει τέχνη περιπλοκής των λόγων, χωρίς παράλληλη εξέταση της επαφής τους με την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα πρέπει να θεωρηθεί οδυνηρό, αφού αυτός που φιλοσοφεί δεν θα ασχολείται πλέον με τα πράγματα, τα οποία είναι φύσει, αλλά με τις λέξεις που είναι θέσει. Για την αποκατάσταση της αλήθειας, πρέπει να προστεθεί ότι ο όρος σοφιστής δεν είχε εξ αρχής αρνητικό περιεχόμενο, αφού ονομάζονται έτσι αυτοί που γνώριζαν, ιδιαίτερα όμως αυτοί που δίδασκαν την ρητορική και τη δεξιότητα να μιλά κανείς στα δικαστήρια και τις συνελεύσεις.

2 Σχόλια

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *