Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, όπως αυτά που μας δίνει η Λούσι, ο άνθρωπος «γεννήθηκε» στην Αφρική. Κατά το πέρασμα των αιώνων οι μετακινήσεις χαρακτηρίζουν τη ζωή του ανθρώπου πάνω στη Γη. Ο άνθρωπος μετακινήθηκε προς την Ευρώπη και την Ασία. Άτομα προερχόμενα από την ανατολική Ασία εγκαταστάθηκαν στην αμερικανική ήπειρο πριν από περίπου 20 χιλιάδες χρόνια.

Οι Ευρωπαίοι, που έφτασαν στην Αμερική με τον Κολόμβο το 1492, συνάντησαν τους ντόπιους κατοίκους της αμερικανικής αυτής ηπείρου στο μεγαλύτερό τους τμήμα. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν μια μορφή που συναντούμε κατά κάποιο τρόπο σε φυλές της Ασίας. Έχουν μακρόστενο πρόσωπο, έντονα ζυγωματικά, σχιστά μάτια, γαμψή και λεπτή μύτη, ψηλό μέτωπο με την κόμη να ξεκινά σε ψηλό σημείο του μετώπου. Βέβαια το χρώμα του δέρματός τους μέσα σε αυτά τα χιλιάδες χρόνια έγινε πιο κοκκινωπό γι’ αυτό και ονομάζεται κόκκινη φυλή, είναι μελαχρινό προς το κοκκινωπό και άλλο τους ένα χαρακτηριστικό που τους συνδέει με φυλές της ανατολικής Ασίας είναι ότι το σώμα τους είναι άτριχο (των προ Κολομβιανών κατοίκων της Αμερικής).
Εκτός από τις περιοχές της Σιβηρίας, της ανατολικής Ασίας, που ως φαίνεται τροφοδότησαν αυτή την περιοχή της Αμερικής, άτομα που προέρχονταν από την περιοχή περίπου της σημερινής Ιαπωνίας και Κορέας, μέσω των Αλεούτων νήσων και των Κουρίλων νήσων πέρασαν στην περιοχή της Αλάσκας και εγκαταστάθηκαν σε πολύ βόρεια σημεία και αυτοί εξελίχθηκαν στους κατοίκους των πολύ βόρειων σημείων που έχουν άλλη μορφή από το υπόλοιπο τμήμα της Αμερικής, με στρογγυλό πρόσωπο, μικρή και λεπτή μύτη, σχιστά μάτια, ψηλό μέτωπο και πάρα πάρα πολύ λευκό δέρμα.
Ο άνθρωπος μέσα στα τελευταία 30-40 χιλιάδες χρόνια κάλυψε όλη τη Γη. Ήταν ένας άθλος του ανθρωπίνου είδους. Το ανθρώπινο είδος κατάφερε να αντέξει εκατομμύρια χρόνια σε όλες τις εξελίξεις της Γης, να προσαρμοστεί στο κλίμα, να προσαρμοστεί στις συνθήκες και δημιούργησε το ανθρώπινό του έπος, το οποίο είναι θαυμαστό διότι ο άνθρωπος αποδείχτηκε ότι μπόρεσε να βρει τρόπο να επιζήσει στους -50 βαθμούς και στους +50 βαθμούς, δηλαδή να ζει από τις πολύ κρύες περιοχές του βορρά ή του πολύ νότου και στις πολύ θερμές περιοχές του Ισημερινού, των τροπικών και φυσικά στις πάρα πολύ θερμές περιοχές και ξηρές των ερήμων.
Είμαστε ένα είδος θαυμαστό της αντοχής, της επέκτασης και της προσαρμοστικότητας. Δεν είμαστε μόνο εμείς, αλλά και κάποια άλλα είδη έχουν προσαρμοστεί στο κρύο ή στη ζέστη, αλλά ο άνθρωπος πραγματικά έκανε έναν άθλο μέσα σ’ αυτή την πορεία αυτών των αιώνων. Στη διάρκεια αυτών των εκατομμυρίων και εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων, ο άνθρωπος, σαν ζώο, ζούσε καρποσυλλέγοντας. Τα ζώα ζουν με δύο τρόπους: είτε καρποσυλλέγουν είτε κυνηγούν. Ο άνθρωπος για πάρα πολύ μακρύ διάστημα, το αποδεικνύουν και οι αρχαίοι αυτοί σκελετοί και η οδοντοστοιχία των αρχαίων αυτών σκελετών, ήταν καρποσυλλέκτης και ως φαίνεται εισέπραττε πρωτεΐνες μέσα από τους καρπούς της γης. Έτρωγε σκουλήκια, σκουληκιασμένα τρόφιμα, όπως κάνουν και τα ζώα για να παίρνουν και πρωτεΐνες.
Κάποια εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τώρα ο άνθρωπος έγινε και κυνηγός δηλαδή άρχισε να κυνηγά χρησιμοποιώντας εργαλεία. Το ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί εργαλεία είναι άλλος ένας άθλος του είδους μας. Όσο όμως και να μας φαίνεται παράξενο δεν είμαστε το μοναδικό ον στη Γη που χρησιμοποιεί εργαλεία, αλλά κανένα άλλο ον δεν έφτασε σε τέτοια τελειοποίηση χρήσης εργαλείων όπως ο άνθρωπος. Οι πίθηκοι θέλοντας να φάνε ένα καρύδι παίρνουν μία πέτρα και σπάνε το καρύδι, άρα χρησιμοποιούν ως εργαλείο την πέτρα. Κάποια είδη χιμπατζήδων οι οποίοι λατρεύουν τα αυγά των μυρμηγκιών, έχουν την συνήθεια να παίρνουν καλάμια και με αυτά να διατρυπούν τις φωλιές των μυρμηγκιών και να εισροφούν από το καλάμι τα αυγά των μυρμηγκιών που θα πει ότι χρησιμοποιούν με πάρα πολύ ευφυή τρόπο εργαλείο για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Ο άνθρωπος λοιπόν ως καρποσυλλέκτης προφανώς χρησιμοποίησε εργαλεία, αλλά έφτασε κάποια στιγμή στο σημείο να αξιοποιήσει στοιχεία τα οποία υπάρχουν στη φύση και ολόγυρά του δηλαδή οστά ζώων, λίθους, τένοντες είτε ζώων ή και στοιχεία φυτικά για να δημιουργήσει εργαλεία πιο περίπλοκα δηλαδή να δημιουργήσει ένα πρώτο είδος πέλεκυ, ένα πρώτο είδος σφυριού, να δέσει δηλαδή σε ένα ξύλο μια αιχμή που είτε θα ήταν από οστούν είτε θα ήταν από λίθο και έτσι να μπορεί να γίνει επικίνδυνος για τα υπόλοιπα έμβια όντα μετατρέποντας τον εαυτό του σε κυνηγό.
Αυτή η μετάβασή μας, το επόμενό μας βήμα, δηλαδή το γεγονός ότι γίναμε κυνηγοί έπαιξε μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση του είδους μας διότι μας ανάγκασε να τελειοποιήσουμε και να τελειοποιούμε τα εργαλεία μας όπως και να τελειοποιούμε τις μεθόδους της ομαδικής δράσης μας. Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό σημείο του είδους μας ότι είμαστε είδος κοινωνικό, ζούμε σε ομάδες και κάναμε το άλμα να γίνουμε ένα ον που ξέρει να συνεργάζεται. Το γεγονός ότι το ανθρώπινο είδος συνεργάζεται, επιμερίζει εργασίες, αναθέτει εργασίες, έπαιξε τεράστιο ρόλο στην επιτυχία του είδους μας διότι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα το ανθρώπινο είδος είναι το πιο επιτυχημένο ζωικό είδος αυτής της Γης.
[…] στην Αφρική για εκατομμύρια χρόνια κινούνταν εκεί, πέρασε στην Ευρασία και από την Ευρασία πέρασε στις υπόλοιπες […]