Οι μήνες του χρόνου

Οι μήνες όπως επικράτησαν

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ : Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι αυτό τον αποκαλούσαν και Janus bifrons δηλαδή διπρόσωπο Ιανό. Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο. 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ : Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι΄ αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. 

ΜΑΡΤΙΟΣ : Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς (Άρης). 

ΑΠΡΙΛΙΟΣ :Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει «ανοίγω» γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη. 

ΜΑΪΟΣ : Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος. 

ΙΟΥΝΙΟΣ : Ο έκτος μήνας του έτους, ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά Juno (Ήρα), σύζυγο του Jupiter (Δίας), προστάτιδα του οίκου και του γάμου. 

ΙΟΥΛΙΟΣ : Ο έβδομος μήνας του έτους έχει 31 ημέρες και είναι αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ : Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ : Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ : Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρα ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. 

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ : Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή της ελιάς ενώ τελειώνει η σπορά και τα κοπάδια κατεβαίνουν στα χειμαδιά τους να ξεχειμωνιάσουν. 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ : Decem στα λατινικά είναι το δέκα.

Οι μήνες του χρόνου στην Αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα όμως, οι μήνες του χρόνου ήταν εντελώς διαφορετικοί από όπως τους γνωρίζουμε σήμερα και σε κάθε περιοχή της Ελλάδος οι ονομασίες ήταν διαφορετικές. Κάθε μήνας είχε τον δικό του συμβολισμό και την δική του γιορτή. Κάθε μέρα και κάθε μήνας είναι αφιερωμένα σε έναν ή περισσότερους θεούς. Η Νεομηνία (η πρώτη ημέρα του κάθε μήνα) είναι αφιερωμένη στην Εκάτη, η 3η και η 13η στην  Αθηνά, η 4η στον Διόνυσο και στην Αφροδίτη, η 6η στην Άρτεμις, η 7η στον Απόλλων, η 23η στον Ερμή και οι τρεις τελευταίες μέρες στους χθόνιους θεούς. Οι παρακάτω ονομασίες είναι οι πιο γνωστές από την αρχαιότητα:  

• Γαμηλιών (σελήνη Ιανουαρίου)
• Ανθεστηριών (σελήνη Φεβρουαρίου)
• Ελαφηβολιών (σελήνη Μαρτίου)
• Μουνιχιών (σελήνη Απριλίου)
• Θαργηλιών (σελήνη Μαΐου)
• Σκιροφοριών (σελήνη Ιουνίου)
• Εκατομβαιών (σελήνη Ιουλίου), πρώτος μήνας του αθηναϊκού ημερολογίου 
• Μεταγειτνιών (σελήνη Αυγούστου)
• Βοηδρομιών (σελήνη Σεπτεμβρίου)  
• Πυανεψιών (σελήνη Οκτωβρίου)
• Μαιμακτηριών (σελήνη Νοεμβρίου)  
• Ποσειδεών (σελήνη Δεκεμβρίου)

https://enimerwsi.wordpress.com