Μετά την Γεωργική Επανάσταση, προκύπτουν ανάγκες σε εργατικό δυναμικό για μη αγροτικές εργασίες. Χρειάζεται λοιπόν επιμερισμός και καταμερισμός καθηκόντων και εργασίας. Και βέβαια, χρειάζεται να δημιουργηθούν κανόνες. Οι κανόνες είναι απαραίτητοι. Όταν ήμασταν για εκατομμύρια χρόνια καρποσυλλέκτες και κυνηγοί σε μικρές ομάδες, όχι ότι δεν θα υπήρχαν απόψεις ηθικής και κανόνων, αλλά θα ήταν προφανώς λίγοι και χαλαροί. Αλλά τώρα, που ζούμε σταθερά στις αγροτικές αυτές εγκαταστάσεις, ο ένας δίπλα στον άλλον και είμαστε πια πολύ περισσότεροι, διότι η Αγροτική Επανάσταση έφερε αύξηση του πληθυσμού, επειδή έφερε καλύτερη, πλουσιότερη διατροφή και ασφαλέστερη διατροφή, παρ’ όλες τις ασθένειες που έφερνε η εγκατοίκηση του ενός δίπλα στον άλλον.
Την εποχή λοιπόν εκείνη, η ανθρωπότητα ζούσε πια ο ένας κοντά στον άλλον, στα σημεία που είχε υπάρξει η Γεωργική Επανάσταση, στην Μεσοποταμία, στην Αίγυπτο, στην Ανατολική Τουρκία, χρειάστηκε να οργανωθούν οι κοινωνίες και να αποφασίσουν τους κανόνες τους. Ήταν σημαντικό, διότι πλέον ζώντας πολλοί άνθρωποι ο ένας δίπλα στον άλλον, έπρεπε να μπουν κανόνες, κανόνες και νόμοι. Και μάλιστα αυτοί οι κανόνες και οι νόμοι να τηρούνται.
Δεν είναι τυχαίο, ότι γύρω στο 2200 π.Χ. από την περιοχή της Ουρ στη Μεσοποταμία έχει διασωθεί σύνολο νόμων, δηλαδή ένα σύνολο νόμων. Και όχι μόνο, αλλά διασώζεται και η μνεία δικαστηρίων, που μάλιστα λειτουργούν με δικαστή, μάρτυρες κατηγορίας και μάρτυρες υπεράσπισης. Δηλαδή αυτοί οι γεωργοί, όχι μόνον χρειάστηκε να δημιουργήσουν κανόνες, νόμους, αλλά και όλα όσα επιφέρουν οι κανόνες και οι νόμοι. Δηλαδή τιμωρία, φυλακή, ραβδισμούς και φυσικά, δικαστήρια που θα αποφανθούν ποιος είναι αθώος και ποιος είναι ένοχος και πώς θα τιμωρηθεί, εφ’ όσον δεν τήρησε τους νόμους.
Μια περίφημη συλλογή νόμων είναι εκείνη των Βαβυλωνίων, οι περίφημοι νόμοι του Χαμουραμπί, γύρω στο 1800 π.Χ. Οι νόμοι του Χαμουραμπί είναι περίπου 300 και προβλέπουν απαγορεύσεις και τιμωρίες για διάφορους τύπους αδικημάτων, μεταξύ των οποίων μεγάλο ρόλο, κεντρική θέση, έχει η έννοια του «κλέβω». Γιατί δημιουργείται αυτή η έννοια του «κλέβω»; Γιατί έχει δημιουργηθεί η έννοια του «έχω». Όταν ήμασταν, για εκατομμύρια χρόνια νομάδες και ως καρποσυλλέκτες και κυνηγοί, δεν υπήρχε περιουσία για να ελκυστεί ο άλλος να κλέψει. Μόνο αυτή η τροφή, που καταναλωνόταν εκείνη την ώρα, ίσως μία-δυο μέρες αργότερα.
Αλλά τώρα ο γεωργός έχει αποθέματα, αποθηκεύει, έχει αντικείμενα κ.τ.λ., άρα δημιουργείται η έννοια του «έχω», της κατοχής, της ιδιοκτησίας. Και εξ αυτού, μεγάλη αγωνία αυτών των γεωργικών πολιτισμών είναι πώς θα προστατεύσουν την περιουσία και γι’ αυτό προβλέπονται τιμωρίες για τους ληστές, τους κλέφτες, τους ασκούντες βία, κ.τ.λ.
Έτσι την εποχή αυτή ο άνθρωπος αρχίζει και κωδικοποιεί και πλέον γράφει, διότι όταν
δημιουργούνται πια αυτοί οι νόμοι, καταγράφονται κιόλας -έχει εφευρεθεί η γραφή- και έτσι μπορούν οι μελετητές να παρακολουθήσουν το αίσθημα δικαίου και τις αγωνίες για την λειτουργία αυτών των κοινωνιών που ζούσαν σε ασφάλειες, αλλά και ανασφάλειες.