Οι άγριοι λαοί της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

Τα χτυπήματα που δέχθηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μετά το 300, δηλαδή στον 4ο και 5ο αιώνα, την διέλυσαν. Για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επί αιώνες το μεγάλο της πρόβλημα ήταν οι άγριοι λαοί, που βρίσκονταν βορειότερα από το ποτάμιο σύνορό της. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για αιώνες είχε ως σύνορο ένα σύμπλεγμα ποτάμιων οδών, που περιλαμβάνουν τον ποταμό Μοζέλα, τον Ρήνο και μεγάλο τμήμα του Δούναβη.

Ποιοι ήταν αυτοί οι άγριοι λαοί; Όσον αφορά τον κεντρικό κορμό της Ευρώπης, βορειότερα από το Δούναβη, τον Ρήνο και τον Μοζέλα, ήταν γερμανικά φύλα. Τα γερμανικά φύλα είναι ανθρώπινες ομάδες οι οποίες έχουν αναπτυχθεί στη βόρεια Ευρώπη και ιδιαίτερα στην περιοχή της Σκανδιναβίας. Η γενέτειρα των Γερμανών είναι η Σκανδιναβία. Αυτό που σήμερα είναι Νορβηγία, Σουηδία, Δανία και βέβαια βόρεια Γερμανία. Εκεί αναπτύχθηκαν τα γερμανικά φύλα.

Τα γερμανικά φύλα είναι ινδοευρωπαϊκά φύλα. Οι Μογγόλοι και οι Τουρκομάνοι είναι άνθρωποι των στεπών, δηλαδή ανήκουν στα ουραλοαλταϊκά φύλα. Τα γερμανικά φύλα αναπτύχθηκαν μέσα σε άλλο ανθρώπινο και κυρίως γεωφυσικό περιβάλλον. Το γεωφυσικό περιβάλλον στο οποίο αναπτύχθηκαν οι Γερμανοί είναι τα ψηλά βουνά, τα δάση. Οι Γερμανοί είναι άνθρωποι των δασών και άνθρωποι των υδάτων. Διότι, οι περιοχές στις οποίες μέσα στις χιλιετίες αναπτύχθηκαν, είναι περιοχές, που περιλαμβάνουν λίμνες, ποτάμια, αλλά και θάλασσα. Περιλαμβάνουν την Βόρεια θάλασσα, τον Ατλαντικό ωκεανό, τη Βαλτική θάλασσα, επομένως τα γερμανικά φύλα ήταν εξοικειωμένα με το κρύο και τις άγριες συνθήκες ενός πυκνού δάσους και ενός ορεινού τοπίου.

Τα γερμανικά φύλα ήταν εξοικειωμένα να πολεμούν σε όλα τα είδη εδαφών και τα υγρά και τα στεγνά, και τα ορεινά και τα πεδινά, εξ αυτού ήταν πάρα πολύ δύσκολοι αντίπαλοι για τους Ρωμαίους. Αυτά τα γερμανικά φύλα βρίσκονταν σε συνεχή σύγκρουση με τα ρωμαϊκά στρατεύματα και βέβαια, όσο η Ρώμη ήταν ισχυρή, τα ρωμαϊκά στατεύματα έδιναν ανελέητες μάχες με Γερμανούς και κατά κανόνα πετύχαιναν να τους κρατήσουν στο όριο αυτών των ποταμίων οδών.

Ποια ήταν αυτά τα γερμανικά φύλα; Τα φύλα αυτά ήταν οι Άγγλοι, οι Σάξονες, οι Βουργουνδοί, οι Λομβαρδοί, οι Αλεμαννοί, οι Φράγκοι. Γότθοι δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί, αλλά ήταν μία φυλή. Οι Φρίζιοι, οι Σουηβοί, οι Θουρίγγιοι, οι Γιούτοι (Ιούτοι), οι Βαυαροί, είναι μια σειρά γερμανικών φύλων, τα οποία προέρχονταν από τα βορειότερα, αλλά είχαν πλέον κινηθεί ακόμη νοτιότερα μέσα στους αιώνες και έτσι συγκρούονταν με τους Ρωμαίους.

Τα γερμανικά φύλα ήταν αγριότατα και ξακουστά για την σκληράδα τους την ώρα του πολέμου. Οι άνθρωποι αυτοί διαφέρουν σωματικά από τους ανθρώπους της στέπας. Οι άνθρωποι της στέπας κατά κανόνα ότι είναι βραχύσωμοι, αντιθέτως τα γερμανικά φύλα ήταν υψηλόσωμα και στιβαρά, ξανθωπά βεβαίως, γιατί είναι βόρειοι λαοί με λευκό δέρμα. Οι Φράγκοι αναδείχθηκαν σε σπουδαία κεντρική γερμανική φυλή και πολεμούν με δόρυ και με πελέκεις. Ήταν σκληροτράχηλοι πολεμιστές.

Αυτά τα φύλα χτυπούσαν τους Ρωμαίους, οι οποίοι, προκειμένου να τα αντιμετωπίσουν, είχαν δημιουργήσει, όχι μόνο στρατόπεδα κατά μήκος των ποταμίων οδών, αλλά και από τα στρατόπεδα αυτά προέκυψαν σταδιακά ολόκληρες πόλεις. Διότι, καθώς στα στρατόπεδα εύρισκαν κατάλυμα και στρατοπέδευαν δεκάδες χιλιάδες στρατιωτών, γύρω τους έρχονταν τεχνίτες που θα τους εξυπηρετήσουν σταδιακά αναπτυσσόταν πόλεις ολόκληρες. Μια τέτοια πόλη, η οποία δημιουργήθηκε από ρωμαϊκό στρατόπεδο στην πραγματικότητα κατά μήκος των ποταμίων οδών είναι η Τρίερ. Η Τρίερ σήμερα βρίσκεται στα σύνορα της Γερμανίας, κοντά στο Λουξεμβούργο.

Τα γερμανικά φύλα, τα οποία ταλαιπωρούσαν τον ρωμαϊκό στρατό, ταυτοχρόνως τον εξυπηρετούσαν με έναν άλλο τρόπο. Οι αυτοκρατορίες, οι πραγματικά μεγάλες, εκτεταμένες αυτοκρατορίες, που έχουν ολόγυρά τους σκληρούς εχθρούς, πολεμούν εναντίον τους με όλες τις δυνάμεις, αλλά ταυτοχρόνως, πολλές φορές αξιοποιούν ομάδες αυτών των αγρίων πολεμιστών για δικές τους ανάγκες: α) διότι αυτοί οι σκληροτράχηλοι πολεμιστές, είναι πραγματικά δυναμικοί πολεμιστές και αν μπορούν να ενσωματώσουν κάποιους στον στρατό τους, θα ενισχυθεί το άλκιμο του στρατού της αυτοκρατορίας, β) διότι τοποθετώντας κάποιες ομάδες στο στρατό τους, αποδυναμώνουν κατά κάποιον τρόπο τον φοβερό αντίπαλο, διότι πλέον τον έχουν φέρει στη δική τους πλευρά.

Έτσι στις αυτοκρατορίες πολύ συχνά συνέβαινε να αξιοποιούν τέτοιους άγριους εχθρούς. Οι Ρωμαίοι ενέτασσαν ομάδες Γερμανών στον στρατό τους με τη παραπάνω λογική, ενώ συνέχιζαν να χτυπούν αμετακίνητα και ανελέητα τους Γερμανούς που έρχονταν στα σύνορά τους. Κάτι τέτοιο έκανε και το Βυζάντιο αργότερα, που χρησιμοποιούσε Χαζάρους Τούρκους και Βίκινγκς στο στρατό του. Όπως και οι Άραβες χρησιμοποιούσαν Τουρκομάνους και τους ενέτασσαν οι Άραβες ηγεμόνες. Οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν Μογγόλους στα στρατεύματά τους, με τη λογική να ενισχύεις το στρατό σου και ταυτοχρόνως να αδυνατίζεις κατά κάποιο τρόπο σε ένα βαθμό τον επικίνδυνο εχθρό σου.