Τα μπρούντζινα γλυπτά μεγάλων διαστάσεων της Αρχαϊκής Περιόδου δεν έχουν διασωθεί. Μπορούμε, όμως να σχηματίσουμε μια εικόνα για το τεχνικό επίπεδο των καλλιτεχνών της εποχής μέσα από τα αγαλματίδια μικρών διαστάσεων και από οικιακά διακοσμητικά αντικείμενα.
Έχουν βρεθεί πολλά αγαλματίδια που χρησιμοποιούνταν ως αναθήματα στα ιερά και τα οποία αναπαριστούσαν πιστούς που έκαναν προσφορές, πολεμιστές, θεότητες και ζώα. Κάποια φαίνονται να μην είναι ιδιαίτερα ποιοτικά και η απόδοση των χαρακτηριστικών είναι αφηρημένη, ενώ άλλα αγγίζουν υψηλά καλλιτεχνικά επίπεδα, όπως εκείνα που βρέθηκαν στο Μπρόλιο και στη Βαλ ντι Κιάνα. Μεγάλης αξίας είναι κάποια πολυτελή αγαθά από το Βούλτσι, όπως κηροστάτες, θυμιατήρια και τρίποδες με πόδια σε σχήμα ποδιών ζώων, με περίτεχνες διακοσμήσεις φυτών και στρογγυλών ανθρώπινων και ζωικών μορφών.
Τα κοσμήματα, αν και δεν είναι τόσο μεγαλόπρεπα όσο της Ανατολίζουσας Περιόδου, θεωρούνται αρκετά υψηλής ποιότητας και πιθανότατα προορίζονταν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της ανερχόμενης αστικής τάξης, η οποία μετά τα μέσα του αιώνα έχει τον οικονομικό έλεγχο. Πιθανολογείται ότι τα μέλη αυτής της τάξης είναι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ζωγραφιστών τάφων. Χαρακτηριστικά της αρχαϊκής χρυσοχοΐας ήταν τα δισκοειδή σκουλαρίκια και κυρίως τα σκουλαρίκια θήκες, που φτιάχνονταν αναδιπλώνοντας ένα φύλλo μετάλλου πάνω στο οποίο εφαρμόζονταν ανάγλυφες και φιλντισένειες διακοσμήσεις.
Άλλα δημοφιλή κοσμήματα ήταν τα μενταγιόν σε σχήμα βελανιδιού ή κεφάλι σατύρου, τα δαχτυλίδια σφραγίδες ή εκείνα που ήταν διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους. Επιπλέον, συνεχίζεται η παραγωγή καρφίτσας, αν και με λιγότερο μνημειώδη αποτελέσματα από εκείνα της προηγούμενης περιόδου.
Με πληροφορίες από: nationalgeographic