Στο Μπρεστ-Λιτόφσκ ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου: δηλαδή οι Ρώσοι έχουν έρθει πλέον σαν ηττημένοι, η άλλη πλευρά είναι οι νικητές. Σύμφωνα με τον κώδικα της ανθρώπινης ιστορίας, οι νικητές επιβάλλουν τους όρους τους.
Οι όροι τους οποίους επέβαλαν οι Κεντρικές Δυνάμεις και τελικά δέχτηκαν οι εκπρόσωποι των Μπολσεβίκων στο Μπρεστ-Λιτόφσκ ήταν ιδιαιτέρως βαρείς:
● Η Ρωσία υποχρεώθηκε να χάσει την Πολωνία την οποία κατείχε. Η ανατολική Πολωνία από την περίοδο της Μεγάλης Αικατερίνης ήταν ρωσική περιοχή.
● τις βαλτικές περιοχές: τη Φινλανδία, την Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία,
● μεγάλο τμήμα της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας,
● περιοχές στον Καύκασο: το Βατούμ, το Καρς και το Αρνταχάν,
● τη Βεσσαραβία, την οποία οι Γερμανοί δίνουν στη Ρουμανία που ήταν σύμμαχοί της,
● όπως και περιοχές στον Καύκασο, που οι Γερμανοί έδωσαν στους Τούρκους, επειδή και η Τουρκία ήταν σύμμαχος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με τις απώλειες αυτές η Ρωσία εστερείτο το 90% των πηγών της σε άνθρακα, διότι στις δυτικές περιοχές βρίσκονται οι περισσότερες πόλεις της, η πιο δυναμική της γεωργία, η πιο δυναμική της
βιομηχανία, εδώ ήταν οι βιομηχανικές της ζώνες, τα ορυχεία, τα λατομεία, όλες οι παραγωγικές της πηγές. Εκεί βρισκόταν το πυκνό σιδηροδρομικό της δίκτυο.
Με τις απώλειες αυτές, λοιπόν, η Ρωσία εστερείτο:
● το 90% των πηγών της σε άνθρακα,
● το 70% της μεταλλουργίας της,
● το 55% της αγροτικής της παραγωγής,
● το 1/3 των εργοστασίων της,
● το 1/4 των σιδηροδρομικών της γραμμών,
● τα 4/5 των ανθρακωρυχείων της
● και τον 1 στους 3 υπηκόους της.
Δηλαδή, τον Μάρτιο του 1918 που υπογράφτηκε η Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, όταν
ξημέρωσε η μέρα που υπεγράφη αυτή η συνθήκη, ο 1 στους 3 υπηκόους της Ρωσίας έμαθε
ότι δεν είναι πλέον υπήκοος της Ρωσίας.
Αυτή η Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, η οποία παρουσιάστηκε από τους Μπολσεβίκους ως
μεγάλη νίκη του λαού -διότι έφερε την ειρήνη, αφού η Ρωσία αποχώρησε από τον πόλεμο, σταμάτησε το Ανατολικό Μέτωπο- ήταν τόσο βαριά για τη Ρωσία, η οποία έχασε καίριες εκτάσεις που είχαν κατακτήσει ο Πέτρος ο Μέγας, η Αικατερίνη η Μεγάλη, οι τσάροι τα τελευταία 300 χρόνια και ήταν οι πιο πλουτοπαραγωγικές περιοχές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, που βέβαια όσοι Ρώσοι πίστεψαν στα προηγούμενα χρόνια και πίστευαν και υποψιάζονταν τους Μπολσεβίκους ότι είναι πράκτορες των Γερμανών και ότι χρηματοδοτούνται σταθερά απ’ τους Γερμανούς και ότι όσα πράττουν δεν έχουν σχέση με ιδεολογίες, αλλά με τη διαπλοκή τους με τη γερμανική πλευρά, πείστηκαν ότι «δεν υπάρχει περίπτωση, οι Μπολσεβίκοι είναι πράκτορες των Γερμανών, παρεχώρησαν τα καλύτερα εδάφη της αυτοκρατορίας μας στην άλλη πλευρά».
Εκ των πραγμάτων, αυτό θα φέρει βαρύτατο πλέον το σχίσμα μέσα στη ρωσική κοινωνία. Τώρα πλέον θα πάρει απόλυτες διαστάσεις και έτσι η Ρωσία, μετά τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, θα μπει σε έναν αδυσώπητο, αιματηρότατο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος και θα διαρκέσει από το 1918 έως το 1920, σε κάποιες περιπτώσεις ως το 1922, έναν πόλεμο ο οποίος θα συμβεί σε όλη την έκταση της Ρωσίας και θα κοστίσει 13 εκατομμύρια νεκρούς.
Αν κανείς υπολογίσει ότι με την έκρηξη της Ρωσικής Επανάστασης η Ρωσία έχασε πάνω από 10 εκατομμύρια άτομα, τα οποία έφυγαν από τη Ρωσία (οι περίφημοι Ρώσοι «εμιγκρέ»), έφυγαν εκατομμύρια άνθρωποι από τη Ρωσία: άλλοι πηγαίνοντας στην Τουρκία, άλλοι πηγαίνοντας στα Βαλκάνια, στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στην Αγγλία. Η Ευρώπη γνώρισε τον «Ρώσο εμιγκρέ», γιατί εκατομμύρια άνθρωποι θέλησαν να διαφύγουν από τα γεγονότα, από τον πόλεμο, από τη διακυβέρνηση των Μπολσεβίκων, ανάλογα ο καθένας με το τι πίστευε.
