Ο Μέγας Πέτρος, αφού εργάστηκε σαν απλός εργάτης σε ευρωπαϊκές περιοχές, επιστρέφοντας στη Ρωσία, προχωρά σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Πρώτα πρώτα αναδιοργανώνει τον στρατό, τοποθετεί με άλλο τρόπο την εσωτερική διοίκηση δηλαδή. Απαιτεί από τους βογιάρους να μετέχουν και εκείνοι στον στρατό, οργανώνει με άλλο τρόπο τα συντάγματα και τα τάγματα, δημιουργεί βιομηχανία στρατιωτικού και πολεμικού υλικού.
Για να δημιουργήσει τη βιομηχανία αυτή φέρνει χιλιάδες τεχνίτες από την Ολλανδία, από τη Φλάνδρα και από την περιοχή της Γερμανίας. Επίσης, θέλει να βελτιώσει την παραγωγή των μετάλλων στη χώρα του, να βελτιώσει δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η εξόρυξη στα ορυχεία, στα λατομεία και όλες αυτές οι δραστηριότητες. Επομένως, επίσης μεριμνά να έρθουν τεχνίτες εξαιρετικοί από τις χώρες αυτές.
Δημιουργεί «Ακαδημία Επιστημών», γιατί πιστεύει ότι πρέπει η Ρωσία να παρακολουθεί τις επιστημονικές εξελίξεις των προηγμένων χωρών, τις οποίες θαυμάζε, της Δύσεως, δημιουργεί σχολές ξένων γλωσσών στις μεγάλες πόλεις της Αυτοκρατορίας, ούτως ώστε να δημιουργηθεί μία ζώνη ατόμων καλλιεργημένων, μορφωμένων, που να μπορούν να παρακολουθούν την παραγωγή της Δύσεως στον πνευματικό, στον επιστημονικό, στον τεχνικό τομέα. Πιστεύει, ο Πέτρος ο Μέγας, ότι η Ρωσία πρέπει να μην μένει πίσω σ’ αυτούς τους τομείς, γιατί αλλιώς θα χαθεί μπροστά
στην υπεροχή της Δύσεως.
Και βέβαια, δημιουργεί έναν κύκλο μεγάλων βιοτεχνιών, οι οποίες παράγουν με προχωρημένο
τρόπο είτε προϊόντα μεταλλεύματος, είτε προϊόντα υφαντικής, είτε προϊόντα οικοδομικά κ.λπ. με βάση τις εμπειρίες πάλι τεχνιτών τους οποίους φέρνει από τη Δύση. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να δίνει πολλά χρήματα για να φέρει χιλιάδες τεχνίτες και τεχνικούς από τη Δύση, ούτως ώστε να βοηθηθεί το ντόπιο δυναμικό να πάει μπροστά.
Εκτός από αυτό, επιβάλλει σε πενήντα χιλιάδες γιους ευγενών, βογιάρων και ανωτέρων στρωμάτων να βρεθούν στη Δύση και να σπουδάσουν σχετικά με θέματα της θαλάσσης. Δηλαδή, είτε θέματα ναυπηγικής είτε θέματα εμπορικής ναυτιλίας, και τούτο διότι ο Πέτρος ο Μέγας πίστευε ότι δεν μπορεί η Ρωσία να γίνει πραγματικά σημαντικό κράτος, χωρίς να έχει θέση στη θάλασσα. Δεν ήταν
μόνον στόχος του η Ρωσία να αποκτήσει πραγματικά σημαντικά λιμάνια, αλλά και να αποκτήσει ναυτικό, εμπορικό ναυτικό, πολεμικό ναυτικό και βέβαια και να μπορεί να ναυπηγεί πλοία, να έχει ναυπηγεία.
Ο Πέτρος ο Μέγας άλλαξε και τη στρατιωτική φυσιογνωμία της Ρωσίας. Παρέμεναν πάντοτε οι Κοζάκοι, ήταν χρήσιμοι και χρησιμοποιούνταν σε διάφορες δράσεις, όμως, δημιούργησε έναν στρατό ο οποίος στηρίζονταν στη στρατολογία ευγενών αλλά και χωρικών. Αναδιοργάνωσε επίσης και το σύστημα διοίκησης. Παλαιότερα, υπήρχε ένα συμβούλιο βογιάρων, το οποίο βρίσκονταν δίπλα στον Τσάρο. Εκείνος δημιούργησε μια εννεαμελή σύγκλητο η οποία είχε μια αντιπροσωπευτικότητα ευρύτερη.
Αφού έκανε τις αλλαγές αυτές, δοκίμασε τις δυνάμεις του να δει αν πράγματι τον βοηθούν να νικήσει αυτούς που ήθελε να νικήσει και δεν μπορούσε, δηλαδή τους Σουηδούς, και για κακή τύχη των Σουηδών τα μέτρα που πήρε, ο Πέτρος ο Μέγας, ήταν αποτελεσματικά. Τώρα η Ρωσία είναι νικηφόρα απέναντι στους Σουηδούς, και το 1703 ο Πέτρος ο Μέγας πετυχαίνει να έχει απομακρύνει τους Σουηδούς από ένα σημαντικό τμήμα της Βαλτικής που τον ενδιέφερε. Θα συνεχίσει τους πολέμους μαζί τους, και η μεγάλη του νίκη θα είναι στη μάχη της Πολτάβα το 1709. Τότε θα μπορέσει να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, δηλαδή να δημιουργήσει τη μεγάλη πρωτεύουσα της χώρας, που είναι η Αγία Πετρούπολη.
Έκανε πολλών τύπων αλλαγές, αλλά κάποιες ήταν και λίγο γραφικές, γιατί αυτός είναι ο Πέτρος ο Μέγας, ήταν πραγματικά μια ειδική προσωπικότητα ο Πέτρος ο Μέγας. Οι γραφικές του επεμβάσεις είναι ότι επειδή στην Ολλανδία -που λάτρευε και θαύμαζε- δεν είχαν οι άντρες μακριές γενειάδες αλλά κοντές γενειάδες -ενώ οι Ρώσοι είχαν παράδοση στις μακριές γενειάδες- διέταξε να κόψουν τις γενειάδες οι Ρώσοι και δημιούργησε μια «αστυνομία γενειάδας», η οποία στον δρόμο αν έβλεπε
κάποιον με μακριά γενειάδα, του έκοβε τη γενειάδα.