Κοινωνική διαστρωμάτωση

Για εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι είχαν ζήσει πολύ απλά. Σε ομάδες των 15, των 20, των 25 ανθρώπων. Αυτές οι ομάδες δεν είχαν περίπλοκη δομή, απλές ομάδες ήταν των δύο φύλων, άντρες, γυναίκες, παιδιά, κάποιοι γέροντες. Μετακινούνταν, συζητούσαν μεταξύ τους πέντε πράγματα, οργάνωναν κάποια δράση. Δεν υπήρχε περιπλοκότητα. Αλλά τώρα, οι γεωργικές κοινωνίες αρχίζουν να έχουν κοινωνική διαστρωμάτωση, εξειδίκευση και την δημιουργία ενόπλων.

Εκείνο το οποίο δείχνουν οι ανασκαφές είναι ότι παρατηρούνται τειχισμένες περιοχές. Αντίστοιχα με την Ιεριχώ, η οποία γύρω στο 8300 π.Χ. παρουσιάζεται ως πόλη 40 στρεμμάτων περίπου, τειχισμένη και με τάφρο, παρουσιάζονται σε ανασκαφικά δεδομένα περιφράξεις χώρων εγκατάστασης των γεωργών. Φαίνεται ότι αυτός ο κίνδυνος λεηλασίας, επίθεσης από άγριους, ανεξέλεγκτους πληθυσμούς, που περιέβαλλαν τη γεωργική ζώνη, ανάγκασε τους γεωργούς να προστατεύσουν τα καταλύματά τους, τα χωριά τους, με κάποιου είδους περίφραξη που αρχαιολογικά μοιάζει να είναι στην αρχή κάτι απλούστερο, αλλά σταδιακά γίνεται περισσότερο εξεζητημένο και περισσότερο επεξεργασμένο, με καλύτερα υλικά και μεγαλύτερη γνώση κατασκευής.

Έτσι, δημιουργούνται τεχνίτες, οι οποίοι σταδιακά από τον τρόπο της κατασκευής, φαίνεται ότι είναι πλέον εξειδικευμένοι. Με την εξέλιξη των χιλιάδων χρόνων και των αιώνων, οι άνθρωποι βελτιώνουν τον τρόπο της δόμησης, βελτιώνουν τα υλικά τους, την επεξεργασία τους, την προετοιμασία τους, και βέβαια αυτό φαίνεται και στις κατοικίες και σε μνημεία και σε άλλες κατασκευές, αλλά φαίνεται και στην περίφραξη. Οι περιφράξεις γίνονται τείχη, γίνονται πιο επεξεργασμένες. Οι γεωργικές κοινωνίες αποκτούν εξειδικευμένους φύλακες, εξειδικευμένους τεχνίτες. Προφανώς αυτά τα τείχη φυλάσσονταν από ενόπλους και όσο μεγαλύτερη περιοχή προστάτευαν αυτά τα τείχη, τόσο περισσότερο επιτακτική ήταν η ανάγκη κάποια άτομα να αποσπώνται επίσης από τον πληθυσμό, να παύουν να καλλιεργούν και να ασχολούνται με την φύλαξη, την ένοπλη φύλαξη.

Ως αποτέλεσμα νέα άτομα γίνονται δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή πληρώνονται από την κοινότητα, από τον δήμο και έτσι δημιουργείται μια περίπλοκη διαστρωμάτωση κοινωνική. Σταδιακά ο γεωργός, δηλαδή, θα χρειαστεί επαγγελματίες τεχνίτες, επαγγελματίες πολεμιστές, επαγγελματίες γραφείς. Και από αυτούς, οι επαγγελματίες πολεμιστές θα γίνουν ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της Γεωργικής Επανάστασης, διότι η Γεωργική Επανάσταση πρέπει να προστατέψει την περιουσία της.

Τώρα ο γεωργός έχει πράγματα, έχει εργαλεία, έχει αποθηκευμένες τροφές. Και επειδή μένει σταθερά, μπορεί και σωρεύει πράγματα και κατασκευάζει και βρίσκει καινούργιες κατασκευές: για να καλύψει το σώμα του, για να λύσει τις ανάγκες του, να δημιουργήσει έπιπλα, να δημιουργήσει εργαλεία. Ο γεωργός δηλαδή έχει σκευή, έχει ειδικευμένες ομάδες και η κοινωνία του γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Άρα χρειάζεται φύλαξη και χρειάζεται και διοίκηση.