Η Κόρινθος είχε ιδρύσει μια σειρά από αποικίες, την Αμβρακία, το Ανακτόριο, τη Λευκάδα, την Κέρκυρα και την Απολλωνία, για να εξασφαλίσει το ανθηρό της εμπόριο με τη Δύση. Η παλαιότερη της αποικία ήταν η Κέρκυρα, την οποία ίδρυσε το 730π.Χ. Γρήγορα όμως η αποικία απέκτησε τόση δύναμη ώστε και δικό της εμπόριο ανέπτυξε και στόλο ισχυρό απέκτησε και εγκαινίασε την ίδρυση δικών της αποικιών, το 626π.Χ. αποικίζοντας την Επίδαμνο. Με τον καιρό η Κέρκυρα, όχι μόνο ανεξαρτητοποιήθηκε τελείως από τη μητρόπολή της, αλλά έφθασε και σε πόλεμο μαζί της, τα γεγονότα του οποίου ονομάστηκαν Κερκυραϊκά.
Η νέα σύγκρουση της Κέρκυρας με την Κόρινθο είχε ως αφορμή διαφορά που προέκυψε μεταξύ της Κέρκυρας και της αποικίας της, της Επιδάμνου. Το 436/5π.Χ. ύστερα από πολυετείς εσωτερικές ταραχές, οι δημοκρατικοί της πόλης έδιωξαν τους ολιγαρχικούς που με τη βοήθεια των Ιλλυριών Ταλαντίων έκαναν συνεχώς επιδρομές εναντίον της Επιδάμνου και από την ξηρά και από την θάλασσα. Επειδή η κατάσταση είχε γίνει πολύ πιεστική ο δήμος της Επιδάμνου έστειλε πρέσβεις, που καθισμένοι ως ικέτες στο ιερό της Ήρας ζήτησαν βοήθεια από την Κέρκυρα, την μητρόπολη τυς Επιδάμνου, παρακαλώντας να μην τους αφήσουν (οι Κερκυραίοι) να εξοντώνονται, αλλά να τους συμφιλιώσουν με τους εξόριστους και να δώσουν τέλος στον πόλεμο. «Οι Κερκυραίοι όμως δεν δέχθηκαν την ικεσία και τους έστειλαν πίσω απράκτους».
Απελπισμένοι οι Επιδάμνιοι έστειλαν και ρώτησαν το μαντείο των Δελφών αν έπρεπε να παραδώσουν την πόλη τους στους Κορινθίους που ήταν «οικισταί» και να τους ζητήσουν στρατιωτική βοήθεια. Επειδή ο χρησμός ήταν καταφατικός, ζήτησαν την βοήθεια των Κορινθίων που τους υποσχέθηκαν με προθυμία, γιατί και αποικία τους θεωρούσαν την Επίδαμνο και γιατί μεγάλο μίσος έτρεφαν για τους Κερκυραίους, που δεν έδειχναν κανένα σεβασμό για τη μητρόπολη.
Η Κέρκυρα εκείνη την εποχή είχε εκατόν είκοσι πλοία. Οι Κορίνθιοι ακριβώς επειδή φοβούνταν μήπως τους εμποδίσει το ναυτικό των Κερκυραίων, έστειλαν «πεζή» στην Απολλωνία το εκστρατευτικό σώμα που συγκρότησαν. Το γεγονός προκάλεσε φοβερή οργή στους Κερκυραίους, αλλά και στους εξόριστους Επιδάμνιους ολογαρχικούς, που έστειλαν πρέσβεις στην Κέρκυρα ζητώντας την παρέμβαση της για να επιστρέψουν στην πόλη τους.
Οι Κερκυραίοι έπλευσαν στην Επίδαμνο με σαράντα πλοία και ζήτησαν από τους δημοκρατικούς να δεχθούν τους ολιγαρχικούς συμπατριώτες τους, που τους είχαν μαζί τους και να διώξουν τη στρατιωτική δύναμη των Κορινθίων και τους εποίκους που είχε στείλει η Κόρινθος. Υποσχέθηκαν πως θα τους άφηναν να φύγουν ελεύθεροι. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό, οπότε οι Κερκυραίοι, οι εξόριστοι Επιδάμνιοι και οι σύμμαχοί τους Ιλλυριοί στρατοπέδευσαν έξω από την πόλη, την περικύκλωσαν και άρχισαν την πολιορκία της.
Όταν έμαθαν οι Κορίνθιοι τα γεγονότα, αρχίσαν να ετοιμάζουν νέο εκστρατευτικό σώμα, ενώ συγχρόνως συγκέντρωσαν νέους εποίκους και ζήτησαν από τους συμμάχους τους, να δώσουν πολεμικά πλοία για ενίσχυση, ώστε να μην εμποδίσει το ναυτικό των Κερκυραίων την αποστολή. Οι ειδήσεις έφθασαν στους Κερκυραίους, που ανησύχησαν γιατί φοβήθηκαν ότι θα υστερούσαν σε δύναμη, εφόσον και άλλες πόλεις θα πολεμούσαν εναντίον τους. Επιζήτησαν γι΄αυτό να λύσουν τη διαφορά ειρηνικά.
Μαζί με αντιπροσώπους από τη Σπάρτη και τη Σικυώνα, που συμφωνούσαν να μην συνεχισθεί η σύγκρουση, έφθασαν πρέσβεις τους στην Κόρινθο, όπου ζήτησαν να ανακληθεί το εκστρατευτικό σώμα και οι έποικοι και η διαφορά που υπήρχε μεταξύ τους να λυθεί από Πελοποννήσιους διαιτητές ή να αφεθούν στη διαιτησία του μαντείου των Δελφών. Δήλωσαν ότι θα δέχονταν το αποτέλεσμα. Πόλεμο δεν ήθελαν.
Οι Κορίνθιοι δήλωσαν ότι θα σκέφτονταν τις προτάσεις των Κερκυραίων, αν οι τελευταίοι απέσυραν τις δυνάμεις τους και έλυαν την πολιορκία της Επιδάμνου. Οι Κερκυραίοι πρότειναν να γίνει ανακωχή και να ανακαλέσουν οι Κορίνθιοι τις δικές τους δυνάμεις και τους εποίκους. Οι Κορίνθιοι απέρρριψαν τις προτάσεις και επειδή είχαν ήδη επανδρωμένα τα πλοία και οι σύμμαχοι είχαν έρθει και περίμεναν, κήρυξαν τον πόλεμο στους Κερκυραίους και ξεκίνησαν για την Επίδαμνο με 75 πλοία και 2.000 βαριά οπλιμένο στρατό.
Όταν τα πλοία έφτασαν στο Άκτιο οι Κερκυραίοι προσπάθησαν να ματαιώσουν την σύγκρουση, στέλνοντας κήρυκα, αλλά απέτυχαν. Έτσι έχοντας έτοιμα 80 πλοία, ναυμάχησαν και νίκησαν. Την ίδια μέρα οι πολιορκητές της Επιδάμνου κατάφεραν να αναγκάσουν την Επίδαμνο να συνθηκολογήσει.
Όταν έφυγαν οι ανίπαλοι οι Κερκυραίοι λεηλάτησαν την Λευκάδα, αποικία των Κορινθίων, έβαλαν φωτιά στην Κυλλήνη για να εκδικηθούν τους Ηλείους για την βοήθεια που είχαν προσφέρει στους Κορίνθιους εναντίον τους. Επειδή οι Κερκυραίοι συνέχισαν τις επιθέσεις εναντίον των συμμάχων των Κορινθίων, οι τελευταίοι το καλοκαίρι του 434π.Χ. για να προστατεύσουν από τις επιθέσεις των Κερκυραίων τους Λευκαδίτες και τους άλλους συμμάχους τους, έστειλαν στρατό και στόλο και στρατοπέδευσαν κοντά στο Άκτιο, στο ακρωτήριο Χειμέριο της Θεσπρωτίας. Οι Κερκυραίοι έφτασαν με στρατό και στόλο και στρατοπέδευσαν στη Λευκίμμη. Οι αντίπαλοι έμειναν άπρακτοι όλο το καλοκαίρι εκεί, και τον χειμώνα επέστρεψαν ο καθένας στη βάση του.
Οι Κορίνθιοι, επειδή ήταν οργισμένοι με την ήττα τους, για δύο ολόκληρα χρόνια ετοίμαζαν στρατό. Όταν έμαθαν οι Κερκυραίοι για τις ετοιμασίες των Κορινθίων τρομοκρατήθηκαν γιατί δεν είχαν συμμαχία με καμία ελληνική πόλη. Αναγκάσθηκαν να στείλουν πρέσβεις στην Αθήνα και ζήτησαν να γίνουν σύμμαχοί της, Οι Κορίνθιοι έστειλαν και εκείνοι πρέσβεις στην Αθήνα. Οι αντιπρόσωποι των δύο πόλεων παρουσιάσθηκαν στην εκκλησία του δήμου.
Οι Αθηναίοι συζήτησαν το θέμα σε δύο συνεδρίες της εκκλησίας και αποφάσισαν για να μην έρθουν σε αντίθεση με τις Τριακοντούτεις σπονδές να κάνουν με την Κέρκυρα μια αμυντική συμφωνία, γιατί πίστευαν ότι ο πόλεμος με τους Πελοποννήσιους θαγινόταν οπωσδήποτε και δεν ήθελαν να αφήσουν τους Κερκυραίους, που είχαν τόσο μεγάλο στόλο στους Κορινθίους, αλλά να τους βάλουν να μάχονται μεταξύ τους όσο περισσότερο γινόταν, για να είναι πιο αδύναμοι αν έφθανε η ώρα που θα αναγκάζονταν αυτοί να βγουν σε πόλεμο με τους Κορίνθιους, και με άλλες ναυτικές δυνάμεις, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Με αυτούς τους υπολογισμούς δέχθηκαν οι Αθηναίοι τη σύναψη επιμαχίας και έστειλαν δέκα πλοία στους Κερκυραίους για βοήθεια με αρχηγούς τον Λακεδαιμόνιο, γιο του Κίμωνα, τον Διότιμο και τον Πρωτέα.
Οι Κορίνθιοι έφυγαν από το Χειμέριο. Πλέοντας προς τα Σύβοτα αντίκρισαν τον κερκυραϊκό στόλο και ετοιμάστηκαν για ναυμαχία. Στα δεξιά των Κερκυραίων βρίσκονταν τα αθηναϊκά πλοία. Οι αθηναϊκές δυνάμεις έδωσαν ιδαίτερη προσοχή στις κινήσεις του. Παραστέκονταν κοντά σους Κερκυραίους, όταν βρίσκονταν σεδύσκολη θέση. Η δεξιά πτέρυγα των Κορινθίων υπέφερε πολύ, στην αριστερή, όμως, οι Κορίνθιοι νικούσαν, και οι Αθηναίοι ρίχθηκαν στη μάχη. Η σύγχυση που επικράτησε τότε στις κορινθιακές δυνάμεις ήτνα αφάνταστη. Άρχισαν να σκοτώνουν στα τυφλά, ακόμη και τους δικούς τους στρατιώτες. Αφού οι Κορίνθιοι καταδίωξαν τους Κερκυραίους ως την ξηρά, άρχισαν να αναζητούν τα δικά τους ναυαγημένα πλοία και τους νεκρούς τους και τα περισσότερα τα έφεραν στα Σύβοτα.
Οι δύο αντίπαλοι ετιμάζονταν για τη δεύτερη φάση της ναυμαχίας, όταν οι Κορίνθιοι, ενώ σουρούπωνε, αντίκρισαν άλλα 20 αθηναϊκά πλοία που έρχονταν για ενίσχυση των Κερκυραίων. Οι Κορίνθιοι τρομοκρατήθηκαν και επειδή δεν μπορούσαν να διακρίνουν πόσα ήταν τα πλοία υποχώρησαν πιστεύοντας πως ήταν πολύ περισσότερα. Οι Κερκυραίοι μόλις έμαθαν την χαρμόσυνη είδηση γύρισαν πίσω στη Λευκίμμη γιατί σκοτείνιαζε, «αφού οι Κορίνθιοι είχαν διαλύσει πρώτοι την επιχείρηση». Έτσι η ναυμαχία τελείωσε τη νύχτα.
Την επόμενη μέρα τα 30 αθηναϊκά πλοία μαζί με όσα από τα κερκυραϊκά δεν είχαν πάθει ζημιές, έπλευσαν στο λιμάνι στα Σύβοτα. Οι Κορίνθιοι έβαλαν τα πολία τους σε παράταξη μάχης αλλά δεν άρχιζαν τη ναυμαχία, τρομοκρατημένοι από τη παρουσία των 20 επιπλέον πλοίων της αθηναϊκής αποστολής. Ήθελαν να σταματήσουν τον αγώνα και συλλογίζονταν μήπως τους εμπόδιζαν οι Αθηναίοι να φύγουν. Έστειλαν λίγους άνδρες με μία βάρκα χωρίς επίσημο σύμβολο να εξακριβώσουν τις προθέσεις των Αθηναίων. Τελικά κατάλαβαν ότι οι Αθημαίοι θα τους άφηναν να φύγουν ανενόχλητοι, αν δεν έκαναν απόβση στην Κέρκυρα ή σε οποιοδήποτε άλλον τόπο που τους ανήκε.
Τελικά έστησαν τρόπαιο στα ηπειρωτικά Σύβοτα και έπλευσαν προς το Ανακτόριο -δική τους αποικία και των Κερκυραίων- που το κατέλαβαν με δόλο και εγκατέστησαν εκεί Κορίνθιους. Έπειτα γύρισαν στην πατρίδα τους με 1050 αιχμαλώτους από τη ναμαχία στα Σύβοτα. Από αυτούς τους 800 που ήταν ερέτες στα πλοία τούς ποούλησνα ως δούλους, τους 250 που ήταν Κερκυραίοι τούς κράτησαν. Αφού έφυγαν οι Κορίνθιοι απέπλευσαν και τα αθηναϊκά πλοία επιστρέφοντας στην Αττική. Οι Κερκυραίοι έστησαν επίσης, δικό τους τρόπαιο στα Σύβοτα αφού έκαναν περισυλλογή των νεκρών της ναυμαχίας. Οι Κερκυραίοι είχαν χάσει 70 πλοία και είχαν καταστρέψει 30 εχθρικά.
Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους