Η πρώτη εντύπωση μετά την απόβαση στην Κέρκυρα δεν διαφέρει από αυτήν του Γιβραλτάρ. Η ίδια χαμηλή, στενή, βρώμικη είσοδος και καθολική έλλειψη ευπρεπών καταλυμάτων. Το ίδιο πλήθος δίποδων και τετράποδων, η ίδια ανάμειξη ψαριών και πορτοκαλιών. Υπάρχει, όμως, μια διαφορά: η εικόνα εγκατάλειψης του τελωνείου από όπου έπρεπε να περάσουμε. Το πλήθος, που βλέπαμε στην από θαλάσσης είσοδο της πόλης, δεν λιγοστεύει όσο προχωράμε προς τους μεγάλους κεντρικούς δρόμους. Περνάμε, στην αρχή, μέσα από ένα είδος αγοράς, ένα παζάρι, τόσο γεμάτο από ανθρώπους, πάγους φρούτων και λαχανικών, ώστε είναι πραγματικά δύσκολο να προχωρήσεις. Οι στενοί δρόμοι αυτού του μέρους … Συνεχίστε να διαβάζετε το Κέρκυρα, λίγο πριν την Ένωση με την Ελλάδα.