Η Κομοτηνή, η πρωτεύουσα της δυτικής Θράκης

Η Κομοτηνή, πρωτεύουσα της δυτικής Θράκης, βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Ελλάδας και ανήκει στον Νομό Ροδόπης. Στην Κομοτηνή σμίγει η Δύση με την Ανατολή. Η πόλη έχει έντονα ανατολίτικο χρώμα και είναι χτισμένη σε έναν καταπράσινο κάμποι που απλώνεται από τους πρόποδες της οροσειράς Ροδόπης και φτάνει μέχρι τη θάλασσα.

Γύρω από το κάστρο απλώνεται η παλιά πόλη. Εκεί οι περισσότεροι είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Έχει παραδοσιακό χρώμα. Στενά σοκάκια. Χαμηλά σπίτια, με κεραμίδια και ψηλές μάντρες.

Χάρτης της δυτικής Θράκης
Η θέση της Κομοτηνής – χάρτης Δυτικής Θράκης

Το βυζαντινό όνομα ήταν Κουμουτζηνά ή Κομοτηνά ή Κομοτηναί. Ως προς την προέλευση του ονόματος, έχει διατυπωθεί η εκδοχή ότι έτσι είχαν χαρακτηριστεί τα κτήματα κάποιου κόμητα της περιοχής: *Κομητηνά > Κομοτηνά > Κομοτζηνά/Κουμουτζηνά.

Η επιγραφή «Θεοδοσίου κτίσμα» που βρέθηκε στην περιοχή, αν απηχεί την εποχή της δημιουργίας της πόλης, παραπέμπει στη στροφή του 4ου προς τον 5ομ.Χ. αιώνα. Ο ακριβής χρόνος ίδρυσης της δεν μας είναι γνωστός, αλλά η πόλη υπήρχε στα βυζαντινά χρόνια και ανήκε στο Θέμα Μακεδονίας, ενώ από τον 9ο αιώνα έγινε η υπαγωγή της στο νεότευκτο Θέμα Βολερού. Έως τότε αποτελούσε φρούριο ήσσονος σημασίας.

Όμως το 1207, ύστερα από την επιδρομή του τσάρου της Βουλγαρίας Ιβάν Α’, αποτέλεσε καταφύγιο προσφύγων από τα γύρω φρούρια που καταστράφηκαν. Πολλοί κάτοικοι της Μοσυνόπολης (πρώην Μαξιμιανούπολη) κατέφυγαν τότε στην Κομοτηνή και ο πληθυσμός της συνέχισε να αυξάνει μέχρι του σημείου να εξελιχθεί σε σημαντικό αστικό κέντρο της περιοχής. Το 1341 ο ιστορικός Νικηφόρος Γρηγοράς την αναφέρει με το σημερινό της όνομα, ως Κομοτηνά ή Κομοτηναί. Διακόσια χρόνια αργότερα, στα 1666, ένας καπουτσίνος μοναχός την περιέγραψε σαν μικρή πόλη με ερειπωμένο τείχος. Οι Τούρκοι την ονόμασαν Γκιουμουλτζίνα. Τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας ανήκε στο βιλαέτι της Αδριανούπολης και αριθμούσε 10.000 κατοίκους.

Στον Βαλκανικό Πόλεμο πέρασε στα χέρια της Βουλγαρίας. Ο ελληνικός στρατός την απελευθέρωσε στις 14 Ιουλίου του 1913 αλλά η Συνθήκη του Βουκουρεστίου την απέδωσε στους Βούλγαρους. Η ελευθερία είχε κρατήσει μόνο δύο εβδομάδες. Χριστιανοί και μουσουλμάνοι που είχαν γνωρίσει τι σημαίνει βουλγαρική κατοχή ενώθηκαν. Δημιουργήθηκε η Δημοκρατία της Γκιουμουλτζίνας. Άντεξε ως τον Σεπτέμβριο, οπότε μια βουλγαροτουρκική συνθήκη απέδωσε την περιοχή στη Βουλγαρία. Ελληνική έγινε μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τις Συνθήκες του Νεϊγύ και των Σεβρών. Η ενσωμάτωση έγινε στις 14 Μαΐου 1920.

Σχόλια

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γιατί δεν ξεκινάτε τη συζήτηση;

    Αφήστε μια απάντηση

    Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *