Η καταστολή της πειρατείας και η εξάλειψη της ληστείας

Πρώτη, σοβαρότατη, αποστολή του ανασυγκροτούμενου ελληνικού στόλου ήταν η καταστολή της πειρατείας, που, έχοντας ως ορμητήριο τις Βόρειες Σποράδες και τη Γραμπούσα της Κρήτης, μάστιζε το Αιγαίο.

Την επιχείρηση εναντίον του ορμητηρίου των Βόρειων Σποράδων ανέλαβε να διεξάγει η ελληνική κυβέρνηση με δικά της μόνο μέσα. Την αρχηγία της επιχείρησης ανέθεσε ο Κυβερνήτης στον Μιαούλη, που εξέπλευσε από τον Πόρο στις 18 Φεβρουαρίου. με στολίσκο από το δίκροτο «Ελλάς», τη κανονιοφόρο «Φιλελληνίς» και μία ένοπλη τράτα. Μέσα σε λίγες μέρες η επιχείρηση τελείωσε με πλήρη επιτυχία. Το κύρος του Κυβερνήτη και η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του, η πολιτική της συγνώμης που εξαγγέλθηκε, όπως και το γόητρο του Μιαούλη και ο επιδέξιος από μέρους του χειρισμός του θέματος επί τόπου, εξασφάλισαν την παράδοση των πειρατών αμαχητί και την επαναφορά τους και πάλι στην υπηρεσία του Έθνους, με την ένταξη τους στον στρατό αργότερα.

Η συντριβή του ορμητηρίου των πειρατών στη Γραμπούσα επιτεύχθηκε επίσης, αλλά όχι με την ίδια ευκολία. Η επιχείρηση αναλήφθηκε από αγγλικές και γαλλικές ναυτικές δυνάμεις στο όνομα της ελληνικής κυβέρνησης, που διόρισε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο εκπρόσωπο της επί τόπου και τον φιλέλληνα συνταγματάρχη Ούρκουαρτ, στρατιωτικό διοικητή Γραμβούσας. Ο αρχηγός της επιχείρησης Άγγλος Σταίηνς δεν ευτύχησε να εκπληρώσει την αποστολή χωρίς να καταφύγει σε χρήση βίας. Οπωσδήποτε, όμως, η εστία της πειρατείας στη Γραμπούσα εξουδετερώθηκε.

Ο Καποδίστριας, παρά την αποκάλυψη ότι επικεφαλής της πειρατικής αυτής εστίας ήταν το ίδιο το «Εθνικόν Συμβούλιον» που είχε τη διεύθυνση του Αγώνα στην Κρήτη, ζήτησε και πέτυχε τελικά να παραδοθούν στην ελληνική κυβέρνηση, για να δικασθούν από αυτή, όσοι είχαν συλληφθεί ως πειρατές και είχαν αποσταλεί από τους Άγγλους στη Μάλτα. Ζήτησε επίσης να κατακυρωθούν και να παραδοθούν στην ελληνική κυβέρνηση 4 πλοία, που είχαν καταληφθεί στη Γραμπούσα ως πειρατικά και είχαν σταλεί και αυτά στη Μάλτα.

Ο Κυβερνήτης με τις διεκδικήσεις υπέρ της ελληνικής δικαιοδοσίας και υπέρ του ελληνικού δημοσίου, θέλησε προπάντων να μην παραβιασθεί, με την διεξαγωγή, από τους ξένους κυρίως, αυτής της επιχείρησης, «η αρχή της επικρατειακής ακεραιότητας», δηλαδή να υποδηλωθεί με την ευκαιρία αυτή η ευθύνη και η εξουσία, που η ελληνική κυβέρνηση αξίωνε στο έδαφος της Κρήτης.

Η εξάλειψη από το Αιγαίο της πειρατείας, που είχε σοβαρά ενοχλήσει την ευρωπαϊκή ναυτιλία και είχε δυσφημήσει τον Ελληνικό Αγώνα, και που η καταστολή της θεωρούνταν ακατόρθωτη, αποτέλεσε λαμπρή επιτυχία του Καποδίστρια και ανύψωσε το κύρος της ελληνικής κυβέρνησης.

Η ληστεία στην ύπαιθρο εξαλείφθηκε σχεδόν αυτόματα. Η συγκέντρωση ιδίως των ατάκτων στρατευμάτων στα στρατόπεδα, στον Δαμαλά πρώτα και αργότερα στα Μέγαρα και στην Ελευσίνα, η εγκατάσταση διοικητικών αρχών, η μέριμνα της κυβέρνησης υπέρ των ενδεών κατοίκων, αποτέλεσαν αποφασιστικούς παράγοντες για την εξάλειψη της ληστείας. Οι μαρτυρίες της εποχής μιλούν με θαυμασμό για την αποκατάσταση απότομα της ασφάλειας στο εσωτερικό της χώρας. Ο Καποδίστριας και από την άποψη αυτή πρόσφερε τότε πολύτιμες υπηρεσίες στην Ελλάδα.

Με πληροφορίες από: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών