Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος έληξε τον Νοέμβριο του 1918, όταν οι Κεντρικές Δυνάμεις, δηλαδή η Γερμανία και η Αυστροουγγαρία, δήλωσαν ότι επιθυμούν να τελειώσει ο πόλεμος, στον οποίον η παρουσία των Αμερικανών είχε δώσει την τελική βοήθεια για την ολοκλήρωση των πραγμάτων. Ο
πόλεμος αυτός, με τη λήξη του, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει χίλια μύρια προβλήματα και στην ουσία να αναδιοργανώσει τον χάρτη της Ευρώπης, διότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε πολλές επιπτώσεις. Μία απ’ τις μεγαλύτερες επιπτώσεις του, αν όχι και η κεντρική, ήταν η διάλυση των αυτοκρατοριών και η δημιουργία πολλών ανεξαρτήτων κρατών.
Η διάλυση αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι υπήρχαν μέχρι τότε στην Ευρώπη πολλές
αυτοκρατορίες, όπως ήταν η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Αυστριακή Αυτοκρατορία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτές με το τέλος του πολέμου διαλύθηκαν και προέκυψαν από αυτές εθνικά κράτη, ανεξάρτητα εθνικά κράτη:
Η Αυστρία πριν τον πόλεμο ήταν μια αυτοκρατορία, η οποία περιελάμβανε την Αυστρία, την Ουγγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία. Με το τέλος του πολέμου αυτές οι περιοχές, αφού διαλύεται η αυτοκρατορία, θα μετατραπούν σε ανεξάρτητες χώρες: η Τσεχοσλοβακία, η Ουγγαρία, η Αυστρία, η
Γιουγκοσλαβία. Η Αυστρία έχασε εδάφη από την Ιταλία, που ήταν νικήτρια, η οποία πήρε τις περιοχές του νοτίου Τιρόλο και τις περιοχές της Τεργέστης.
Η Τουρκία έχασε εδάφη από τους Έλληνες, διότι εδώ οι Έλληνες ως νικητές του πολέμου -και οι Τούρκοι ως ηττημένοι του πολέμου- απέκτησαν τον έλεγχο εδαφών στη Μικρά Ασία, τα οποία και έχασαν μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου του ‘19-’22, όπως και εδάφη στην περιοχή της Θράκης.
Διαλύθηκε η Ρωσική Αυτοκρατορία, η οποία με τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ έχασε τις περιοχές Φινλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, που έγιναν ανεξάρτητα κράτη. Δημιουργήθηκε η Ιρλανδία ως ανεξάρτητο κράτος. Η Γερμανία έχασε εδάφη, διότι δημιουργήθηκε η πιο κομβική χώρα των εξελίξεων με το τέλος του πολέμου: η ανεξάρτητη Πολωνία.
Βέβαια, αυτές οι χώρες που δημιουργήθηκαν προκάλεσαν ένα νέο ζήτημα: το τι έκταση θα έχουν, και αυτό θα παίξει έναν ρόλο στα πράγματα. Όταν, δηλαδή, προσέρχονται οι μεγάλες και οι μικρές δυνάμεις στις Βερσαλλίες το 1919 για να αποφασίσουν τα της λήξεως του πολέμου και τις ρυθμίσεις του πολέμου, είναι βέβαιη η διάλυση των αυτοκρατοριών και η δημιουργία πολλών εθνικών κρατών, και η ανάγκη τότε ήταν (η αγωνία των επιμέρους πλευρών ήταν) τι σύνορα θα οριστούν σε αυτές τις χώρες.
Η κύρια δύναμη που προσέρχεται σε αυτή τη σύσκεψη στο Παρίσι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η οποία πλέον είναι και η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έπαιξαν τον αποφασιστικό ρόλο στο τέλος του πολέμου και μετέσχαν στον πόλεμο από τον Απρίλιο του 1917 έως τον Νοέμβριο του 1918 που συνθηκολόγησαν οι Κεντρικές Δυνάμεις.
Έχει ενδιαφέρον ότι στη σύσκεψη των Παρισίων η Ρωσία, η άλλη μεγάλη δύναμη της Ευρώπης, που είχε ζήσει όμως τόσα πολλά στη διάρκεια του πολέμου και είχε αποσυρθεί από τον πόλεμο οικειοθελώς με τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, δεν μπορεί να παραστεί ως κεντρικός συνομιλητής -μόνο ως παρατηρητής- και είναι η πιο ηττημένη χώρα του πολέμου, εάν κανείς μετρήσει το πόσα τμήματα και εδάφη έχασε με τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ. Πάντως, στις Βερσαλλίες προσέρχονται Βρετανοί, προσέρχονται Γάλλοι (νικητές του πολέμου), Αμερικανοί, Έλληνες, Ιταλοί (νικητές του πολέμου), Ιάπωνες (νικητές του πολέμου).