Η Ταρκουίνια είναι η τοποθεσία όπου άνθησε η αρχαϊκή ζωγραφική. Σε αυτό το ετρουσκικό κέντρο, με εξαίρεση τον τάφο των Πανθήρων δεν υπάρχουν τάφοι με ζωγραφικές αναπαραστάσεις πριν το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ., περίοδο που σημειώθηκε απρόσμενη και καλπάζουσα άνθηση.
Κατά το πρώτο μισό του αιώνα οι ζωγραφικές απεικονίσεις περιορίζονται στην αναπαραγωγή κάποιων αριχτεκτονικών στοιχείων, ή στην επονομαζόμενη «ψευδόπορτα» (αρχιτεκτονική απεικόνιση μιας συμβολικής μαγικής πόρτας) που ζωγραφιζόταν στον τοίχο του νεκρικού θαλάμου και συμβόλιζε τη μετάβαση στον άλλο κόσμο. Στη συνέχεια, άρχισαν να διακοσμούν τα τύμπανα με αναπαραστάσεις ζώων σε εραλδική θέση, όμως η πρώτη ολοκληρωμένη αφηγηματική σκηνή εμφανίζεται το 540 π.Χ.
Πρόκειται για τον Τάφο των Ταύρων, όπου εκτός από τις συνηθισμένες διακοσμήσεις, υπάρχει μία σκηνή μεγάλων διαστάσεων με μυθολογικό θέμα. Στα δεξιά είναι ένα άλογο που βαδίζει προς ένα συντριβάνι που αναβλύζει νερό και είναι διακοσμημένο με λιοντάρια. Πίσω από το συντριβάνι είναι μια πολεμοχαρής μορφή και όλη η σκηνή είναι τοποθετημένη σε ένα τοπίο με πλούσια φύση: μπορεί κανείς να διακρίνει διάγορα είδη φυτών και ένα μεγάλο φοίνικα.
Αυτή η επιβλητική αναπαράσταση, που δεν γνωρίζουμε αν πράγματι πρόκειται για την ενέδρα που είχε στήσει ο Αχιλλέας στον Τρωίλο και την οποία είχε υμνήσει ο Όμηρος στα έπη του, παρουσιάζει εμφανείς δυσαναλογίες ανάμεσα στα διάφορα στοιχεία αλλά και έντονα σημάδια δεύτερης σκέψης, γεγονός που φανερώνει τη δυσκολία του ζωγράφου να φέρει εις πέρας ένα τόσο απαιτητικό έργο. Για το λόγο αυτό υποθέτουμε ότι επρόκειτο για κεραμοποιό που είχε εμπειρία στις συνθέσεις μικρών διαστάσεων και πιθανότατα ήταν επηρεασμένος από την τεχνοτροπία του «Πόντου».
Αντίθετα, καλύτερη είναι η διάταξη στον Τάφο του Κυνηγιού και του Ψαρέματος, όπου η ζωγραφική διακόσμηση είναι ισορροπημένα κατανεμημένη στους τοίχους του νεκρικού θαλάμου. Έχει δοθεί μεγάλη σημασία στην απόδοση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, με τα ψάρια και τα δελφίνια να χορεύουν πάνω στα κύματα, τους ύφαλους να αναδύονται στην επιφάνεια και τα σμήνη πολύχρωμων πτηνών να πετούν ψηλά. Οι ανθρώπινες μορφές είναι απόλυτα ενταγμένες σε αυτό το τοπίο: Ψαράδες ρίχνουν τα δίχτυα τους από τη βάρκα, ένας κυνηγός με μια σφεντόνα αναζητεί τον στόχο του και άλλοι σκαρφαλώνουν στα βράχια για να βουτήξουν στη θάλασσα. Η σκηνή φαίνεται να είναι έντονα επηρεασμένη από ιωνική κεραμική, όπου κυριαρχούν οι μικρογραφίες και υπερισχύει το φυσικό στοιχείο.
Διαφορετική τεχνοτροπία ακολουθούν οι ζωγραφικές αναπαραστάσεις του Τάφου των Προφητών. Οι σπάνιες απεικονίσεις φυτών και ζώων έχουν απλή διακοσμητική χρήση και λειτουργούν ως στοιχεία πλήρωσης των γεμάτων από ζωηρές και επιβλητικές ανθρώπινες μορφές σκηνών. Στον πίσω τοίχο, στις πλευρές της ψευδόπορτας, υπάρχουν δύο φιγούρες με πένθιμη συμπεριφορά, ενώ στις τοιχογραφίες εκτυλίσσονται ζωηρές σκηνές παιχνιδιών που σχετίζονται με τις νεκρικές τελετές.
Στον δεξιό τοίχο απεικονίζεται μια μορφή, κατά πάσα πιθανότητα μέλος υψηλής κοινωνικής τάξης, που την ακολουθούν δύο υπηρέτες και όλοι μαζί ακολουθούν τον κριτή αγώνων με κυρτό ραβδί, δύο παλαιστές, ένα μασκοφόρο που αποκαλείται φερσού, και έναν άνθρωπο με κουκούλα όπου συμμετέχει σε μία μονομαχία με έναν σκύλο. Στον άλλο τοίχο αναγνωρίζεται ένας οργανοπαίχτης, δύο πυγμάχοι και άλλος ένας φερσού. Οι σκηνές που απεικονίζονται με τις νεκρικές τελετές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν συμπόσια, παραστάσεις με μουσικούς και διάφορες άλλες εκδηλώσεις.
Πρόκειται για στοιχεία που με ποικίλους συνδυασμούς αναπαράγονται και σε άλλους τάφους της εποχής, όπως εκείνοι των Ολυμπιακών Αγώνων, των Ταχυδακτυλουργών και των Λεαίνων. Μία ακόμα αριστοκρατική συνήθεια, το κυνήγι, αποτελεί το κύριο διακοσμητικό μοτίβο στον Τάφο του Κυνηγού. Αντίθετα, εντελώς διαφορετικό ύφος συναντάμε στον Τάφο του Βαρόνου, ο οποίος είναι διακοσμημένος με τοιχογραφίες που επικονίζουν κομψές σκηνές, εφίππων και πεζών, ανθρώπων που πενθούν. Εδώ επικρατούν οι αρχές της συμμετρίας και οι μορφές είναι τοποθετημένες με απόλυτη ισορροπία, γεγονός που συμβάλλει και στην εναλλαγή των βασικών χρωμάτων.
Με πληροφορίες από: nationalgeographic