Η απληστία των Ισπανών οδήγησε στον θάνατο πολλούς από τους ιθαγενείς της αμερικανικής ηπείρου. Οι άνθρωποι αυτοί πέθαιναν από τις φρικτές συνθήκες εργασίας. Η απληστία για την τόσο μεγάλη ποσότητα χρυσού και αργύρου που εξορύχθηκε εκείνες τις εποχές, οδήγησε τους Ισπανούς στο εξής: μεταφέροντας τόσο μεγάλες ποσότητες χρυσού στην Ευρώπη και ρίχνοντάς τες στην αγορά, έπαθαν κάτι που και ο απλούστερος άνθρωπος το γνωρίζει.
Όταν πέφτει στην αγορά κάτι σε μεγάλη ποσότητα, τότε χάνει την αξία του, πέφτει η αξία του. Έτσι, ήρθε τόσο πολύς χρυσός και άργυρος στην Ευρώπη, που έπεσε η τιμή του χρυσού. Και έτσι στον 16ο αιώνα μ.Χ. στην Ευρώπη υπήρξε μία κρίση οικονομική, λόγω του ότι έπεσε η τιμή του χρυσού και του αργύρου. Η αγορά ισορρόπησε από ένα άλλο υλικό, το οποίο πάλι ερχόταν εκτός Ευρώπης -αυτή τη φορά από τους Πορτογάλους-, δηλαδή τα μπαχαρικά της Ινδίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας, τα οποία απέκτησαν τον ρόλο του εξισορροπιστή των πραγμάτων. Αυτόν τον ρόλο που κανονικά έπρεπε να έχει το χρυσάφι.
Η Ισπανία γέμισε με πλούτο και τότε είναι που κτίστηκαν στην Ισπανία καταπληκτικά ανάκτορα με χρυσά πόμολα, με δαντέλες και υπέροχα μοναστήρια, τα οποία σήμερα οι Ισπανοί τα χρησιμοποιούν για την προαγωγή του τουρισμού τους. Ήταν σε θέση η Ισπανία στον 16ο αιώνα μ.Χ., χάρις στον χρυσό των αποικιών της στην Αμερική, να πληρώνει τους καλύτερους καλλιτέχνες, γνωστούς καλλιτέχνες, για να κοσμούν και να τοιχογραφούν. Ανάμεσά τους και τον Ελ Γκρέκο, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, που ακριβώς αυτόν τον αιώνα ήταν σε θέση να τον πληρώσουν -τον καλύτερο καλλιτέχνη του κόσμου -να έρθει να ζωγραφίσει για αυτούς.