Μετά την Εικονομαχία, το Βυζάντιο θέλει ξανά να κινηθεί ηγεμονικά μέσα στον χριστιανικό χώρο, να κερδίσει το χαμένο έδαφος και τον χαμένο χρόνο και στρέφεται στην προσπάθεια μετάδοσης του χριστιανισμού σε ομάδες, οι οποίες βρίσκονται κοντά του και δεν έχουν μπει στη διαδικασία της αποδοχής της καινούργιας θρησκείας. Αυτές οι ομάδες δημιουργήθηκαν από την εισροή των βαρβάρων και τη διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στον 4ο, 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ., η οποία δεν έφερε μόνο την ενίσχυση και μετακίνηση και διάχυση του γερμανικού στοιχείου, αλλά έφερε και τη μετακίνηση και διάχυση διαφόρων σλαβικών φύλων. Βασικός στόχος του είναι ο εκχριστιανισμός των Σλάβων.
Αυτά τα σλαβικά φύλα μετακινήθηκαν τον 6ο αιώνα από τις κοιτίδες τους στην ανατολική Ευρώπη και κινήθηκαν δυτικότερα, καλύπτοντας σημεία που σήμερα είναι κεντρική και ανατολική Ευρώπη και κινήθηκαν και νότια, προς το Βυζάντιο. Εισήλθαν στο Βυζάντιο και σταδιακά δημιούργησαν εκεί έναν μεγάλο πληθυσμό σλαβόφωνων κατοίκων, που στην αρχή ήταν υποταγμένοι στο Βυζάντιο, αλλά με την πάροδο του χρόνου δημιούργησαν δικά τους βασίλεια που θα είναι ανταγωνιστικά στο Βυζάντιο.
Σε αυτή τη φάση που οι Σλάβοι έχουν μπει σε ολόκληρες επαρχίες του Βυζαντίου ή βρίσκονται κοντά στα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας προς βορρά, το Βυζάντιο σκέφτεται ότι είναι ευκαιρία και υποχρέωσή του να μεταφέρει τον χριστιανισμό στους Σλάβους. Εξ αυτού στα μέσα του 9ου αιώνα μ.Χ., δύο ιεραπόστολοι μοναχοί από τη Θεσσαλονίκη, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, οι οποίοι ήταν γνώστες σλαβικών γλωσσών, εστάλησαν να μεταφέρουν το μήνυμα του χριστιανισμού στους Σλάβους.
Αυτοί ήταν θερμοί χριστιανοί, συστηματικοί στην αποστολή τους, και έκαναν προσπάθειες ανάμεσα στους Σλάβους του Βυζαντίου (τους Βουλγάρους, τους Σέρβους), αλλά και στους Σλάβους που σήμερα βρίσκονται στα νότια της Πολωνίας, στις περιοχές της Τσεχίας κ.λπ. Το έργο τους εστέφθη με επιτυχία, όχι σε όλες τις περιοχές που έδρασαν, αλλά στις περιοχές του Βυζαντίου ήταν επιτυχείς και στους Σλάβους, δηλαδή στους νοτιότερους της περιοχής των Βαλκανίων. Μάλιστα, εκείνοι είναι οι οποίοι δημιούργησαν και το αλφάβητο -διότι οι Σλάβοι δεν είχαν γραπτή γλώσσα και τους δημιούργησαν ένα αλφάβητο-, το ονομαζόμενο «κυριλλικό αλφάβητο», λόγω του Κυρίλλου, ο οποίος Κύριλλος, για να γράψει τους σλαβικούς ήχους, υιοθέτησε πολλά στοιχεία από το ελληνικό αλφάβητο, κάποια στοιχεία από το εβραϊκό αλφάβητο και κάποια στοιχεία που εκείνοι εφηύραν για να μεταδοθούν οι ήχοι των σλαβικών γλωσσών.
Έτσι, στον 9ο αιώνα μ.Χ., το Βυζάντιο προσφέρει στον χριστιανισμό μια νέα ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι και μέσα σε ένα σύντομο διάστημα μεταστρέφονται από τον παγανισμό τους στον χριστιανισμό, έχοντας δηλαδή αναφορές στον χριστιανισμό που τους τον μετέδωσε, δηλαδή τον χριστιανισμό που ήταν περισσότερο διαμορφωμένος στην ανατολική Μεσόγειο και στο Βυζάντιο.
