Αυτοκρατορία των Μουγκάλ

Σχεδόν 500 χρόνια μετά τον Μαχμούντ του Γαζνί, δηλαδή γύρω στο 1520, η Ινδία κατακτάται από τον Μπαμπούρ (Baber ή Babur = τίγρη), Tουρκο-πέρσης. Ο Μπαμπούρ μιλά κατά κύριο λόγο τούρκικα και ο στρατός του είναι κατά κύριο λόγο Tούρκοι, όπως ήταν και του Μαχμούντ του Γαζνί, μουσουλμάνοι. Αλλά ο Μπαμπούρ, όταν έρχεται στην Ινδία, φέρνει μαζί του πάρα πολλούς Πέρσες τεχνίτες, σοφούς, γεωπόνους, κηπουρούς, αρχιτέκτονες, τεχνίτες, κατασκευαστές, και τότε δημιουργείται στην Ινδία, μια θρυλική αυτοκρατορία, η Αυτοκρατορία των Μουγκάλ.

Το όνομα «Αυτοκρατορία των Μουγκάλ» προέρχεται από τη λέξη «Μογγόλος», διότι ο Μπαμπούρ ήταν τουρκομανικής καταγωγής από τις στέπες, ο στρατός του είχε πολλές προσμίξεις, αλλά είναι στην ουσία τουρκο-περσικός και δημιουργεί μια πολύ μεγάλη αυτοκρατορία.

Η αυτοκρατορία των Μουγκάλ διήρκησε μέχρι το 1800 περίπου, οπότε ο τελευταίος Μουγκάλ αυτοκράτορας αναγκάστηκε να δηλώσει υποταγή στους Άγγλους, οι οποίοι το 1800 κέρδισαν το συνολικό παιχνίδι της Ινδίας. Η περίοδος των Μουγκάλ είναι περίοδος μεγάλης πολιτιστικής ακμής. Θεωρείται η χρυσή περίοδος του ινδικού πολιτισμού. Κτίστηκαν την περίοδο αυτή, δηλαδή μεταξύ του 1520-1550 και του 1800, λαμπρότατα μνημεία, και όλος ο πολιτισμός της Ινδίας μπολιασμένος και με τον πολιτιστικό συγκρητισμό των φορέων που συνόδευαν τη στρατιά και τη διοίκηση του
Μπαμπούρ, δημιούργησε αριστουργήματα.

Το μεγαλύτερο αριστούργημα, το πιο υπέροχο κτίσμα το οποίο κτίστηκε στην Ινδία την περίοδο αυτή και που, κατά πολλούς, είναι το ωραιότερο κτίσμα επί της Γης, είναι το Ταζ Μαχάλ (Taj Mahal). Κτίστηκε το 1653 από έναν ηγεμόνα Μουγκάλ στη μνήμη της συζύγου του, την οποία λάτρευε και η οποία πέθανε στη γέννα του 14ου παιδιού τους, και προκειμένου να την τιμήσει έκτισε αυτό το αριστούργημα, το οποίο συνδυάζει περσικά, ινδικά, τουρκικά στοιχεία. Είναι με τέσσερις μιναρέδες και είναι ένα μουσουλμανικό μνημείο: πάνω στο λευκό του μάρμαρο είναι χτυπημένο το κοράνι. Και όλο αυτό το πανέμορφο κτίσμα αντανακλάται στην τεχνητή λίμνη την τεχνητή.

Στη δυναστεία των Μουγκάλ περιλαμβάνεται και ο πιο θρυλικός Μουγκάλ αυτοκράτορας, ο Ακμπάρ (Akbar), ο οποίος διοίκησε την Ινδία στα μέσα του 16ου αιώνα. Και η δυναστεία των Μουγκάλ χαρακτηρίζεται για την ανεκτικότητά της και την ανεξιθρησκία της. Αντίθετα με τον Μαχμούντ του Γαζνί, ο Μπαμπούρ και οι επίγονοί του ήταν ανεκτικοί στον ινδουισμό.

Μάλιστα, οι Μουγκάλ χρησιμοποίησαν στη διοίκηση ινδουιστές και έτσι ο συγχρωτισμός ινδουιστών και μουσουλμάνων ήταν απρόσκοπτος την περίοδο αυτή. Από αυτόν τον απρόσκοπτο συνδυασμό των δύο θρησκειών προέκυψε και η θρησκεία των σιχ, ακριβώς τον 16ο αιώνα, από έναν Νανάκ (Nānak) ο οποίος δημιούργησε μια νέα θρησκεία χρησιμοποιώντας ινδουιστικά και μουσουλμανικά στοιχεία, με αποτέλεσμα τους σιχ να τους μισούν και οι μουσουλμάνοι και οι ινδουιστές.