Αμερικανοί και Βρετανοί ετοίμασαν την απόβαση στη Νορμανδία. Είναι η φυσική περιοχή στην οποία μπορεί να γίνει απόβαση, διότι είναι η περιοχή της Γαλλίας που βρίσκεται πιο κοντά στα παράλια της Αγγλίας. Αντικειμενικός σκοπός της απόβασης ήταν να δημιουργήσει προγεφύρωμα από την Καν έως το Χερβούργο, μέσω του οποίου οι Σύμμαχοι θα περνούσαν στρατεύματα από τη Μεγάλη Βρετανία στην ηπειρωτική Ευρώπη ούτως ώστε να ανακουφιστεί το Ανατολικό Μέτωπο από τη γερμανική πίεση.
Η γερμανική πλευρά, από την αρχή του πολέμου, φοβόταν μία απόβαση από τη Βρετανία και γι’ αυτό είχε κατά μήκος των παραλίων δημιουργήσει μια σειρά οχυρώσεων πάρα πολύ προηγμένων και περίπλοκων και αξιόπιστων, με πολυβολεία, με ατσάλινες αιχμές για να μην μπορούν να κινηθούν αποβατικά σκάφη και πλοία και οχήματα. Κατά μήκος της ακτής ήταν σε εγρήγορση, αλλά δεν ήξεραν ακριβώς από πού θα έρθουν και, φυσικά, ποια μέρα θα έρθουν οι εχθροί.
Από την πλευρά τους οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί ετοίμασαν το σχέδιο της απόβασης στη Νορμανδία, που είναι η μεγαλύτερη απόβαση στην παγκόσμια ιστορία, με απόλυτη μυστικότητα. Όλες τις ετοιμασίες τις εγνώριζε ένας ελάχιστος αριθμός στελεχών του στρατού και περίτεχνα η πλευρά των Αμερικανοβρετανών ετοίμασαν την απόβαση. Οι στρατιώτες οι οποίοι μετέσχαν Αμερικανοί και Βρετανοί, δεν εγνώριζαν πού πάνε και τι θα κάνουν, ήξεραν ότι κάπου θα δράσουν πολεμικά, αλλά δεν γνώριζαν ακριβώς.
Διάλεξαν τελικά με επιτυχή τρόπο την ημέρα και την ώρα της απόβασης, παραπλανώντας τους Γερμανούς, καθώς επέλεξαν την απόβαση σε μία ημέρα που ο καιρός είχε καθησυχάσει τους Γερμανούς ότι δεν είναι κατάλληλος για απόβαση, 6 Ιουνίου 1944.
Η Μάχη της Νορμανδίας, δηλαδή η Επιχείρηση Όβερλορντ (Operation Overlord) που ακολούθησε, τελείωσε στις 19 Αυγούστου 1944, όταν τα συμμαχικά στρατεύματα πέρασαν τον Σηκουάνα. Αρχιστράτηγος, επικεφαλής του όλου εγχειρήματος, είχε οριστεί ο Αμερικανός στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ.
Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους οι 195.700 ήταν το προσωπικό των συμμαχικών σκαφών. Η απόβαση έλαβε χώρα στη χερσόνησο Κοταντέν, την ανατολική όχθη του ποταμού Ορν και τον κόλπο του Σηκουάνα, σε πέντε παραλίες με τα κωδικά ονόματα Γκολντ (Gold), Τζούνο, (Juno), Όμαχα (Omaha), Σουόρντ (Sword) και Γιούτα (Utah). Θεωρήθηκε ότι ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 1944, όταν πια είχε εδραιωθεί το προγεφύρωμα των Συμμάχων. Μέχρι τότε είχαν συνολικά μεταφερθεί 850.000 άνδρες, 148.000 οχήματα και 570.000 τόννοι προμηθειών στις γαλλικές ακτές από 7.000 πλοία, από τα οποία μόλις 59 βυθίστηκαν.
Στην απόβαση έλαβαν μέρος περίπου 5.333 σκάφη κάθε τύπου, οργανωμένα σε 57 νηοπομπές. Η Ελλάδα συμμετείχε με τίς κορβέτες Κριεζής και Τομπάζης, με κυβερνήτες τους πλωτάρχες Κιοσσέ και Παναγιωτόπουλο αντίστοιχα. Η επιχείρηση διάπλου της Μάγχης όφειλε να οργανωθεί με μεγάλη προσοχή, καθώς η Μάγχη είναι «δύσκολη θάλασσα», οι Γερμανοί είχαν ποντίσει ναρκοπέδια και υπήρχε πάντα ο κίνδυνος των Γερμανικών υποβρυχίων: Οι στόχοι ήταν τόσοι, που λίγοι μόνον ικανοί κυβερνήτες θα μπορούσαν να προκαλέσουν πραγματική πανωλεθρία στον Συμμαχικό στόλο. Ευτυχώς, ο Χίτλερ περίμενε την απόβαση στο Πα-Ντε-Καλαί και θεώρηση ότι η επιχείρηση Ποσειδών ήταν απλός αντιπερισπασμός. Έτσι ούτε συγκέντρωσε τις δυνάμεις του εκεί ούτε και τις ενίσχυσε.