Η αποστολή της Στρατιάς της Μικράς Ασίας τότε δεν ήταν επιθετική. Αποστολή της ήταν η κάλυψη και άμυνα του Μικρασιατικού μετώπου εναντίον επιθέσεως του εχθρού. Η γραμμή του μετώπου τότε, ήταν διαμορφωμένη από το φθινόπωρο του 1921, είχε συνολική έκταση 713 χιλιομέτρων. Το βόρειο άκρο της στηριζόταν στην Προποντίδα και κάλυπτε την Κίο. Από εκεί έφθανε ως την περιοχή του Εσκί Σεχίρ. Περνώντας ανατολικά από αυτό, κατερχόταν προς τα νότια, και αφού κάλυπτε το Αφιόν Καρά Χισάρ, καμπτόταν προς τα δυτικά και περνώντας από τον ορεινό όγκο του Ακάρ Δαγ έφθανε ως τον άνω ρου του Μαιάνδρου από όπου ακολουθώντας τη δεξιά όχθη του κατέληγε στις εκβολές του. Το μέτωπο αυτό κάλυπτε περιοχή εκτάσεως 80.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
12 Αυγούστου 1922
Η Στρατιά είχε αναθέσει την κάλυψη του βορείου τμήματος του μετώπου, από τη Προποντίδα ως το Ακ Ιν, στο Γ’ Σώμα στρατού και του νότιου τμήματος ως την περιοχή της Ορτάντζας στα σώματα Α’ και Β’. Η κάλυψη του υπολοίπου τμήματος του μετώπου, ως τις εκβολές του Μαιάνδρου, είχε ανατεθεί στην Ανωτέρα Γενική Στρατιωτική Διοίκηση.
Το Γ’ Σώμα Στρατού είχε την έδρα του στο Εσκί Σεχίρ. Οι τέσσερις μεραρχίες του κάλυπταν τους τομείς του ανατεθειμένου σε αυτό τμήματος του μετώπου με την ακόλουθη σειρά από βορρά προς νότο: Η 1η μεραρχία (διοικητής ο υποστράτηγος Νικ. Κλαδάς) το τομέα από τον κόλπο της Κίου ως τα όρια του τομέα Μπιλετζίκ, συνολικού μήκους 60 χιλιομέτρων. Η 3η μεραρχία (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Γεώργιος Γκορτζάς) τον τομέα Μποζ Δαγ-Πουρσάκ, μήκους 50 χιλιομέτρων. Η 10η μεραρχία (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Δημήτριος Παπανικολάου) τον τομέα Καρά Τοκάτ, μήκους 50 χιλιομέτρων. Η Ανεξάρτητη Μεραρχία (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Δημήτριος Θεοτόκης) τον τομέα Σεϊντί Γαζί, μήκους 30 χιλιομέτρων. Τον τομέα Μπιλετζίκ, μεταξύ των τομέων της 11ης και 3ης, μεραρχίας, κάλυπτε το 16ο σύνταγμα πεζικού της 11ης μεραρχίας, υπαγόμενο κατευθείαν στο Γ’ Σώμα Στρατού.
Το Α’ Σώμα Στρατού είχε την έδρα του στο Αφιόν Καρά Χισάρ. Κάλυπτε την «εξέχουσα» του Αφιόν Καρλα Χισάρ με τις τέσσερις μεραρχίες του ταγμένες, τις δύο βόρεια από τον ποταμό Ακάρ και τις άλλες δύο νότια. Το Α’ Σώμα Στρατού είχε σε προκάλυψη και τις τέσσερις μεραχίες του, σε μέτωπο συνολικής έκτασης 180 χιλιομέτρων, διαθέτοντας ως εφεδρεία στο Ερικμάν, δυτικά του Αφιόν Κρά Χισάρ, ένα μόνο σύνταγμα, το 5/42 Ευζώνων, και μία μοίρα ορειβατιού πυροβολικού της 13ης μεραχίας, ενώ υπήρχαν και δύο επικίνδυνα κενά, σε κρίσιμους τομείς.
Το Β’ Σώμα Στρατού είχε την έδρα του στο Καζλί Γκιολ Χαμάμ, βορειοδυτικά του Αφιόν Καρά Χισάρ. Το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων ήταν συγκεντρωμένο στην περιοχή Ευρέτ-Νυουγκέρ ως εφεδρεία της Στρατιάς. Το υπόλοιπο είχε διατεθεί για κάλυψη τμημάτων του μετώπου βόρεια και δυτικά της «εξέχουσας» του Αφιόν Καρά Χισάρ. Είχαν διατεθεί τέσσερα τάγματα των μεραρχιών 9ης και 13ης και τρεις ημιλαρχίες για την κάλυψη της εδαφικής εκτάσεως συνολικού μήκους 42 χιλιομέτρων, μεταξύ του βόρειου ορίου των τομέων του Α’ Σώματος και του νότιου ορίου των τομέων του Γ’ Σώματος, και ολόκληρη η 12η μεραχία για την κάλυψη μεγάλης εκτάσεως του νοτίου μετώπου προς τα δυτικά των τομέων του Α’ Σώματος.
Έτσι από τις μεραρχίες του Β’ Σώματος: η 9η (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Παναγιώτης Γαρδίκας, επιτελάρχης ο ταγματάρχης πεζικού Μπασακίδης) κάλυπτε με δύο τάγματα της το κενό τυο Σαριτζέ Δαγ, πλάτους 32 χιλιομέτρων, και κρατούσε το υπόλοιπο της δυνάμεως της σε εφεδρεία γύρω στο Ντουγκέρ. Η 13η (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Μιλτιάδης Καϊμπαλής, επιτελάρχης ο ταγματάρχης πεζικού Δρομάζος) κάλυπτε με ένα σύνταγμα τον υποτομέα Ντεμιρλέρ, μήκους 10 χιλιομέτρων περίπου, είχε διαθέσει το 5/42 Σύνταγα Ευζώνων και τη 14η Μοίρα Ορειβατικού Πυροβολικού στο Α’ Σώμα Στρατού και κρατούσε την υπόλοιπη δύναμη της σε εφεδρεία κοντά στο Ισχανιέ. Η 7η μεραρχία (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Βασίλειος Κουρουσόπουλος, επιτελάρχης ο αντιστνταγματάρχης πεζικού Κοιμήσης) παρέμενε ως εφεδρεία στην περιοχή του Ευρέτ. Η 2η μεραρχία (διοικητής ο συνταγματάρχης πεζικού Στυλιανός Γονατάς, επιτελάρχης ο αντισυνταγματάρχης πεζικού Χασαπίδης), με έδρα το Ουσάκ, ενισχυμένη με πέντε τάγματα κατείχε εκτεταμένο μέτωπο από την Ορτάντζα ως το Μπανάζ, συνολικού αναπτύγμαος 170 περίπου χιλιομέτρων. Η Στρατιωτική Διοίκηση Κιουταχείας εξασφάλιζε τις συγκοινωνίες της περιοχής με τέσσερα τάγματα.
Η Μεραρχία Ιππικού, που ήταν υπό τις άμεσες διαταγές της Στρατιάς, συνεργαζόταν με τη 2η μεραρχία για την εξασφάλιση της ζώνης Ουσάκ. Η Ανωτέρα Γενική Στρατιωτική Διοίκηση, με έδρα τη Σμύρνη, κάλυπτε με τη Στρατιωτική Διοίκηση Οδεμησίου τον τομέα Μαιάνδρου, ως τις εκβολές του ποταμού, και εξασφάλιζε από τις επιδρομές των Τούρκων ατάκτων τις συγκοινωνίες και την ενδοχώρα.