Ο τύπος του πολέμου, δηλαδή «μπαίνω μέσα σε μία χώρα σε τελείως φιλική ατμόσφαιρα, με τους στρατιώτες μου να δείχνουν το καλύτερό τους πρόσωπο, λες και είναι οικογενειακοί φίλοι», ονομάστηκε «Blumenkriege» (Μπλούμενκριγκ), που στα Γερμανικά θα πει: ανθοπόλεμος, δηλαδή πόλεμος γλυκύς, μαλακός.
Ο Χίτλερ είχε υποσχεθεί και είχε πει ότι δεν πρόκειται να λάβει υπόψη καμία πρόβλεψη της Συνθήκης των Βερσαλλιών και το έπραξε. Το πρώτο του βήμα αφορούσε μία περιοχή συνοριακή, προς την πλευρά της Γαλλίας, την περιοχή του Σάαρ -εκεί οι κάτοικοι ήταν κατά κύριο λόγο Γερμανοί-, στην οποία και οργάνωσε δημοψήφισμα. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του Σάαρ δήλωσε ότι θέλει να ενωθεί με τη Γερμανία, και ενώθηκε. Το 1935 δηλαδή ήδη, ο Χίτλερ προσφέρει στη χώρα του ένα τμήμα χαμένης πατρίδας.
Την επόμενη χρονιά, το 1936, κινείται προς την περιοχή του Ρουρ, που επίσης με την πρόβλεψη της Συνθήκης των Βερσαλλιών και με τις εξελίξεις του Μεσοπολέμου δεν βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Γερμανίας, παρότι οι κάτοικοι ήταν κατά κύριο λόγο Γερμανοί. Και σε αυτό μπαίνουν τα γερμανικά στρατεύματα με πολύ μεγάλη γλυκύτητα, οργανώνεται δημοψήφισμα, στο δημοψήφισμα πάλι ένα ποσοστό πάνω από 80 και 90% των κατοίκων ψηφίζουν ένωση με τη Γερμανία, και έτσι ενσωματώνεται και το Ρουρ στη Γερμανία.
Μετά την επιτυχία σε σχέση με το Ρουρ, κάνει το ίδιο με την Αυστρία. Το 1933 που ο Χίτλερ
ανέβηκε στη Γερμανία, το ίδιο συνέβη και στην Αυστρία, δημιουργήθηκε κι εκεί ένα απολυταρχικό μονοκομματικό κράτος, με επικεφαλής τον Dollfuss (Ντόλφους). Ο Ντόλφους όμως δεν ήθελε να ενωθεί με τη Γερμανία, στο κάλεσμα του Χίτλερ να ενωθούν οι δύο αυτές χώρες, κι έτσι ο Χίτλερ εφάρμοσε τον ανθόπολεμο (Blumenkriege) και στην Αυστρία.
Το 1938 τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν μέσα στην Αυστρία, άνοιξαν τη ράβδο που χωρίζει τις δύο περιοχές -γιατί έχουν κοινά σύνορα, χτύπησαν στην πλάτη τους συνοριακούς έκπληκτους Αυστριακούς φρουρούς, τους είπαν «Wie geht’s? Guten Morgen» (Πώς πάτε; Καλημέρα σας) και προχώρησαν μέσα στην Αυστρία. (Ο Χίτλερ είχε ειδικό συνεργείο καταγραφής των πράξεων αυτών της κίνησης των στρατευμάτων και έτσι έχουμε και εικόνα).
Καθώς κυλούσαν τα στρατεύματα μέσα στην Αυστρία -δεν είχε τανκς κ.λπ., ήταν μόνο εποχούμενα απλά. Αυτές τις δράσεις δεν τις έκανε με κάποιον δυνατό στρατό, δεν έμοιαζε επιθετικός, ήταν απλώς εποχούμενα απλά σώματα-, καθώς περνούν λοιπόν την Αυστρία, γυναίκες και άντρες βγαίνουν στα παράθυρα και ραίνουν τους στρατιώτες με λουλούδια -είναι οι Αυστριακοί γερμανικής καταγωγής-, φτάνουν στη Βιέννη, πέφτει το καθεστώς Ντόλφους, γίνεται και δημοψήφισμα και ενώνεται η Αυστρία με τη Γερμανία.
Άλλος έναςανθοπόλεμος έχει πετύχει. Αυτή η ένωση της Αυστρίας με τη Γερμανία ονομάζεται «Anschluss» (Άνσλους=προσάρτηση) στη βιβλιογραφία. Ο μέσος Γερμανός πια παραληρεί για τον ηγέτη του, του δίνει το ένα μετά το άλλο τα εδάφη πίσω, ξαναστήνει τη μεγάλη Γερμανία χωρίς να χυθεί ούτε αίμα ούτε να σπάσει μία μύτη. Ενσωμάτωσε περιοχές στο Σάαρ, στο Ρουρ, την Αυστρία ολόκληρη, και βολιδοσκοπεί την είσοδό του και την ενσωμάτωση της δυτικής Τσεχοσλοβακίας, στην οποία κατοικούν περίπου 3,5 με 4 εκατομμύρια Sudeten, έτσι ονομάζονταν (δηλαδή Σουδήτες τους λέμε εμείς στα Ελληνικά, στα Γερμανικά είναι Sudeten).
Επομένως ο Χίτλερ τη θεωρεί κι αυτή πατρίδα. Μπαίνει μέσα, με τον ίδιο τρόπο στη δυτική πλευρά της Τσεχοσλοβακίας, οι Σουδήτες υποδέχονται τα γερμανικά αγήματα με λουλούδια, με τραγούδια, με χαρές και δάκρυα -άλλος ένας ανθοπόλεμος- και έτσι ενσωματώνεται κι αυτή η περιοχή στη Γερμανία. Το άστρο του Χίτλερ είναι στα ουράνια και οι Γερμανοί λατρεύουν αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος τους δίνει τέτοια ανάταση και τέτοιες πατριωτικές χαρές και η πατρίδα τους πλέον είναι βέβαιο ότι θα αποκατασταθεί.
Ο Χίτλερ, κατά τον ίδιο τρόπο, επιτυγχάνει να ενσωματωθεί στην ανατολική Πρωσία (δηλαδή
το αποκεκομμένο κομμάτι της Γερμανίας πέρα απ’ το πέρασμα του Ντάντσιχ) και η ζώνη η παραλιακή της Λιθουανίας, όπου βρίσκεται το Μέμελ, μία πόλη την οποία οι Γερμανοί λάτρευαν σαν μακρινή πατρίδα και έκλαιγαν για την απώλειά της. Το 1938 ο Χίτλερ είναι έτοιμος να μπει στην ανατολική πλέον Τσεχία και τώρα θα αρχίσει κάποια αντίδραση από πλευράς των υπολοίπων ευρωπαϊκών δυνάμεων.